Τετάρτη, Ιουλίου 30, 2014

Απορία σχετικά με ανακοίνωση του ΟΗΕ (αναδημοσίευση)


Από το εξαιρετικό φιλικό ιστολόγιο redflyplanet αναδημοσιεύω την εύστοχη ανάρτηση-σχόλιο του διαδικτυακού φίλου Φραγκίσκου Λαγωνικάκη, με τον ίδιο τίτλο:

Απορία σχετικά με ανακοίνωση του ΟΗΕ

Διαβάζω στο in.gr

Η υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA) ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε κρυψώνα με ρουκέτες σε ένα από τα σχολεία της στη Λωρίδα της Γάζας, καταγγέλοντας «εκείνους» που τις τοποθέτησαν εκεί, χωρίς πάντως να δείξει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.

«Καταδικάζουμε την οργάνωση ή τις οργανώσεις που έθεσαν σε κίνδυνο αμάχους τοποθετώντας αυτές τις ρουκέτες στο σχολείο μας. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση της ουδετερότητας των χώρων μας. Καλούμε όλες τις εμπόλεμες πλευρές να σεβασθούν το απαραβίαστο της ιδιοκτησίας του ΟΗΕ» αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκπρόσωπος.

Δηλαδή την συγκεκριμένη ανακοίνωση ο ΟΗΕ γιατί την έβγαλε τη στιγμή ετούτη, για να δώσει στους μακελάρηδες "νομιμοποίηση" να βομβαρδίσουν και άλλα σχολεία;

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος (Poexania)

Τρίτη, Ιουλίου 29, 2014

Κάποιοι ήρωες…


Με βάση τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην κοινωνία του Ισραήλ, σύμφωνα μάλιστα και με όσα περιγράφονται στην προχτεσινή μου ανάρτηση «Χτύπα έναν αριστερό, σώσε την πατρίδα»(!), οι Ισραηλινοί που προβαίνουν σε τέτοιες εκδηλώσεις ή διαδηλώσεις είναι στ' αλήθεια ήρωες. Δείτε:

ΠΗΓΗ: Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό"

Τελ Αβίβ: Διαμαρτυρία ενάντια στην επίθεση στη Γάζα

ΠΗΓΗ: Koutipandoras.gr

Αλλά μήπως είναι λιγότερο ήρωες οι αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας, που δίνουν έναν επίσης άνισο μα ηρωικό αγώνα για ό,τι αυτοί πιστεύουν, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κανένας γι' αυτόν (εγώ πάντως τον βλέπω με συμπάθεια), χωρίς κανένα στήριγμα από κανέναν, και μάλλον έχοντας επίγνωση ότι ο αντίπαλος θα επικρατήσει, με τις ασύγκριτα υπέρτερες δυνάμεις του, τα όπλα του και τη στήριξη ή την ανοχή (διάβαζε Ρωσία, κυρίως) όλων των ιμπεριαλιστών;

ΠΗΓΗ: Δικτυακή πύλη 902.gr

Κυριακή, Ιουλίου 27, 2014

«Χτύπα έναν αριστερό, σώσε την πατρίδα»(!)


Σήμερα σας παρουσιάζω ακόμη ένα άρθρο από την ισραηλινή εφημερίδα «Χαάρετζ», από το φύλλο της 24ης Ιουλίου 2014, μεταφρασμένο από μένα από την αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας. Το άρθρο είναι ενδεικτικό της αντιδραστικής στροφής της ισραηλινής κοινωνίας και επιβεβαιώνει ότι ο φασισμός, ο ναζισμός, ο εθνικισμός (αυτό για κάποιους απατεωνίσκους της πολιτικής σκηνής που, εν γνώσει τους, προσπαθούν να εξαπατήσουν τον κόσμο λέγοντας ότι είναι εθνικιστές και όχι ναζιστές ή φασίστες· επίσης για κάποια χάπατα που τους ακολουθούν και επαναλαμβάνουν με καμάρι τόσο όση η ανοησία τους αυτή την αρλούμπα), ο σιωνισμός, ο αντικομμουνισμός και ο ιμπεριαλισμός είναι ομογάλακτα αδελφάκια…

Χτύπα έναν αριστερό, σώσε την πατρίδα: Το Ισραήλ ανακαλύπτει εκ νέου την πολιτική βία

Καθώς ο στρατός μάχεται ενάντια στη Χαμάς στη Γάζα, ad hoc δεξιές πολιτοφυλακές που οργανώνονται μέσω των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης βγαίνουν στους δρόμους για να πολεμήσουν στον «εσωτερικό πόλεμο».

Του Άσερ Σέχτερ, «Χαάρετζ»

24 Ιουλίου 2014

Είναι ένα συνηθισμένο, καυτό βράδυ Σαββάτου στο κεντρικό Τελ Αβίβ. Συνωστισμός στις καφετέριες, είτε υπό την απειλή πυραύλων είτε όχι. Στην πλατεία Χαμπίμα, οι μερικές δεκάδες αριστερών ακτιβιστών διαμαρτύρονται κατά της Επιχείρησης Προστατευτικής Κόψης. Δεκάδες δεξιών αντιδιαδηλωτών κάνουν την εμφάνισή τους.

Οι δύο πλευρές διαχωρίζονται από μια λεπτή γραμμή της αστυνομίας, αλλά η κατάσταση γρήγορα εκτραχύνεται. Όλοι ξεφωνίζουν. Πλακάτ, κάποια που απεικονίζουν στρατιώτες των Δυνάμεων Εθνικής Άμυνας (ΔΕΑ) [σ.μ.: αγγλικά: IDF = Israel Defense Forces] ως τρομοκράτες, καταστρέφονται, αυγά εκτοξεύονται. Η βία αρχίζει: άνθρωποι ξυλοκοπούνται.

Παρασκευή, Ιουλίου 25, 2014

Η βάγια, η «ξεχασμένη»


«Η βάγια» είναι ένα υπέροχο αλλά, νομίζω, άγνωστο στους πιο πολλούς τραγούδι του Γάννη Μαρκόπουλου, ο οποίος έχει γράψει επίσης και τους στίχους (ένα διαμαντάκι κι αυτοί!). Και πώς να μην είναι άγνωστο, αφού —τουλάχιστον απ' όσο έχω ψάξει— δεν περιλαμβάνεται στη δισκογραφία του συνθέτη, αλλά ούτε και του ερμηνευτή. Μάλλον έχει ακουστεί μονάχα στην ιστορική συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο θέατρο ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ, που δόθηκε στις 20 και 22 Μαρτίου του 1961, και περιλαμβάνεται στον δίσκο της συναυλίας (ναι, έχει ευτυχώς κυκλοφορήσει τέτοιος δίσκος!), οπότε και πώς να ακουστεί σε συνηθισμένη ραδιοφωνική εκπομπή. Το τραγούδι ερμηνεύεται από τον Τέρη Χρυσό, ο οποίος έκανε με αυτό την πρώτη του δημόσια εμφάνιση!

Η βάγια

Στης εκκλησιάς μας την αυλή
μια βάγια είναι ριζωμένη.
Παραμιλά μ’ ένα πουλί,
την αυγή να με προσμένει
στα γιορτινά ντυμένη.

Ω, καλή μου Παναγιά,
φύλαξέ μου τη βάγια!

Στη μακρινή τη ξενιτειά
μια καρδιά είναι ξεχασμένη.
Παραμιλά με το νοτιά,
Κυριακή να με προσμένει
στα νυφικά ντυμένη.

Ω, καλή μου Παναγιά,
φύλα τη σαν τη βάγια!


Η ΒΑΓΙΑ - http://k003.kiwi6.com/hotlink/g7mb0mcll3/Vagia2.mp3

Σήμερα γιορτάζει η δική μου βάγια· έχει τα γενέθλιά της. Πριν από 40κάτι χρόνια, κι αυτή «παραμιλούσε με το νοτιά» στη «μακρινή τη ξενιτειά» «Κυριακή να με προσμένει στα νυφικά ντυμένη»

Ω, καλή μου Παναγιά,
φύλαγέ μου τη βάγια,
να 'ναι πάντοτε καλά,
να τη βλέπω να γελά!

Πέμπτη, Ιουλίου 24, 2014

«Τι πραγματικά θέλει η Χαμάς;»


Όπως προανάγγειλα στην προηγούμενη ιστογραφή μου, χτες, αναδημοσιεύω μεταφρασμένο από μένα ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο «Τι πραγματικά θέλει η Χαμάς;» του Ισραηλινού δημοσιογράφου Gideon Levy, που δημοσιεύτηκε στις 20 Ιουλίου 2014 στην εφημερίδα «Χαάρετζ». Η μετάφραση έγινε από την αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας.

Τι πραγματικά θέλει η Χαμάς;

Διαβάστε τον κατάλογο των όρων που δημοσιεύονται στο όνομα της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ, και κρίνετε ειλικρινά αν υπάρχει ένα άδικο αίτημα μεταξύ αυτών.

Του Γκίντεον Λεβί, «Χαάρετζ»

20 Ιουλίου 2014

Αφού πούμε όσα έχουμε να πούμε για τη Χαμάς: ότι είναι φονταμενταλιστική· ότι είναι αντιδημοκρατική· ότι είναι βάρβαρη· ότι δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ· ότι ανοίγει πυρ εναντίον αμάχων· ότι κρύβει πυρομαχικά σε σχολεία και νοσοκομεία· ότι δεν ενήργησε για να προστατεύσει τον πληθυσμό της Γάζας —αφού λοιπόν ειπωθούν, και σωστά, όλα αυτά, θα μπορούσαμε να σταματήσουμε για μια στιγμή και να αφουγκραστούμε τη Χαμάς· μπορεί και να μας δοθεί η δυνατότητα να έρθουμε στη θέση της, ίσως ακόμα και να εκτιμήσουμε την τόλμη και την αντοχή κάτω από αντίξοες συνθήκες αυτού του άσπονδου εχθρού μας.

Το Ισραήλ όμως προτιμά να κλείνει τ’ αφτιά του στα αιτήματα της άλλης πλευράς, ακόμα κι όταν αυτά τα αιτήματα είναι δίκαια και συμβατά με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του Ισραήλ. Το Ισραήλ προτιμά να χτυπάει τη Χαμάς χωρίς έλεος και χωρίς άλλο σκοπό παρά την εκδίκηση. Αυτή τη φορά τούτο είναι ιδιαίτερα σαφές: το Ισραήλ λέει ότι δεν θέλει να ανατρέψει τη Χαμάς —ακόμα και το Ισραήλ αντιλαμβάνεται ότι τότε αντί γι’ αυτήν θα έχει τη Σομαλία προ των πυλών του— ωστόσο είναι απρόθυμο να ακούσει τα αιτήματα της Χαμάς. Επειδή είναι όλοι τους «ζώα»; Ας πούμε ότι αυτό είναι αλήθεια. Όμως βρίσκονται εδώ και εδώ πρόκειται να μείνουν, ακόμα και το Ισραήλ πιστεύει ότι έτσι έχουν τα πράγματα, οπότε γιατί να μην τους ακούσουμε;

Παλαιστίνη: Η γενοκτονία σε φάση έξαρσης


Από τον ιστότοπο 902.gr σήμερα το δημοσίευμα με τίτλο «Σφαγή χωρίς κανένα έλεος στη Λωρίδα της Γάζας»:

Χωρίς κανένα έλεος το Ισραήλ συνεχίζει το αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού.

Οι νεκροί από την έναρξη των επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας είναι τουλάχιστον 630.

Ο ισραηλινός στρατός δεν διστάζει να πλήξει νοσοκομεία, σχολεία και άλλες υποδομές που είναι απαραίτητες για την επιβίωση των Παλαιστινίων. Την Τρίτη, άρματα μάχης χτύπησαν σχολείο του ΟΗΕ, στο οποίο είχαν καταφύγει Παλαιστίνιοι.

Δεκάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να γλυτώσουν από τις βόμβες. Μόνο στα καταφύγια του ΟΗΕ στοιβάζονται 118.300 Παλαιστίνιοι και ο αριθμός αυξάνεται καθημερινά.

Ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τη Γάζα Γενς Λέρκε επισήμανε ότι «κυριολεκτικά δεν υπάρχει ασφαλές μέρος για τους αμάχους», ενώ σύμφωνα με την UNICEF, το ένα τρίτο των θυμάτων είναι παιδιά.

Και παρακάτω, κάτω από τον εύγλωττο μεσότιτλο Το παραλήρημα του φονιά, συνεχίζει:

Ο πρεσβευτής του Ισραήλ στις ΗΠΑ υποστήριξε ότι οι Ισραηλινοί στρατιώτες δικαιούνται το Νόμπελ Ειρήνης για την «απίστευτη αυτοσυγκράτηση» που έχουν επιδείξει στον αγώνα κατά της Χαμάς.

Αλήθεια, τι να γράψω και τι να σχολιάσω γι’ αυτό το χωρίς σταματημό ανελέητο δράμα του παλαιστινιακού λαού; Δυστυχώς, από την αρχή της “παρά φύσιν” δημιουργίας του ως κρατικής οντότητας, το Ισραήλ —δημιούργημα του ιμπεριαλισμού και εν συνεχεία ιμπεριαλιστική δύναμη το ίδιο— έχοντας τη σκανδαλώδη υποστήριξη των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών, με προεξάρχουσα τις ΗΠΑ, ακολούθησε συνειδητά μια πολιτική γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, με εναλλασσόμενες περιόδους πότε ύφεσης και πότε έξαρσης, αλλά μη παρεκκλίνοντας ποτέ από την αδυσώπητη αυτή γραμμή εξόντωσης του “ενοχλητικού” του συγκάτοικου. Ήταν ίσως αναμενόμενο και οπωσδήποτε ευεξήγητο αυτό που συνέβη· δεν ήταν όμως ούτε αναπόφευκτο ούτε, από κάθε άποψη, αναγκαίο. Αλλά δεν είναι της ώρας, ούτε είναι σκοπός μου να αναλύσω τα γενεσιουργά αίτια της συμπεριφοράς του Ισραήλ. Δεν θέτω επίσης θέμα (δικαιώματος) ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ. Τέτοιο θέμα θα έστεκε το 1948, αλλά όχι σήμερα. Σήμερα υπάρχει ένας λαός ριζωμένος πλέον εκεί, έχει δικαίωμα να ζήσει και δεν είναι ηθικό, δίκαιο και ανθρώπινο να στήσουμε αυτόν στο εδώλιο του κατηγορουμένου· στο εδώλιο του κατηγορουμένου πρέπει να καθίσει ο σιωνισμός, ο ιμπεριαλισμός, και οι εκφραστές τους στο κράτος του Ισραήλ. Όσο κι αν ο λαός του Ισραήλ, θύμα αυτών των εκφραστών-ηγετών του, στην πλειοψηφία του —όπως διαβάζω, δεν ξέρω πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα— έχει ποτιστεί με το δηλητήριο του ρατσιστικού μίσους ενάντια στους Παλαιστίνιους, πάντα υπάρχουν —κρυμμένες είναι από τα κυρίαρχα Μέσα ενημέρωσης, πρέπει να ψάξεις αρκετά για να τις βρεις— τίμιες φωνές και στο Ισραήλ· είναι στην πρώτη γραμμή οι κομμουνιστές, που μαζί μ’ άλλους προοδευτικούς συμπολίτες τους διαδηλώνουν ενάντια στην εισβολή· είναι κάποιοι «μη ενσωματωμένοι» δημοσιογράφοι, που στηλιτεύουν την επιθετική πολιτική των ισραηλινών κυβερνήσεων —αύριο θα σας παρουσιάσω το άρθρο ενός τέτοιου δημοσιογράφου.