Πέμπτη, Ιουλίου 24, 2014

«Τι πραγματικά θέλει η Χαμάς;»


Όπως προανάγγειλα στην προηγούμενη ιστογραφή μου, χτες, αναδημοσιεύω μεταφρασμένο από μένα ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο «Τι πραγματικά θέλει η Χαμάς;» του Ισραηλινού δημοσιογράφου Gideon Levy, που δημοσιεύτηκε στις 20 Ιουλίου 2014 στην εφημερίδα «Χαάρετζ». Η μετάφραση έγινε από την αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας.

Τι πραγματικά θέλει η Χαμάς;

Διαβάστε τον κατάλογο των όρων που δημοσιεύονται στο όνομα της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ, και κρίνετε ειλικρινά αν υπάρχει ένα άδικο αίτημα μεταξύ αυτών.

Του Γκίντεον Λεβί, «Χαάρετζ»

20 Ιουλίου 2014

Αφού πούμε όσα έχουμε να πούμε για τη Χαμάς: ότι είναι φονταμενταλιστική· ότι είναι αντιδημοκρατική· ότι είναι βάρβαρη· ότι δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ· ότι ανοίγει πυρ εναντίον αμάχων· ότι κρύβει πυρομαχικά σε σχολεία και νοσοκομεία· ότι δεν ενήργησε για να προστατεύσει τον πληθυσμό της Γάζας —αφού λοιπόν ειπωθούν, και σωστά, όλα αυτά, θα μπορούσαμε να σταματήσουμε για μια στιγμή και να αφουγκραστούμε τη Χαμάς· μπορεί και να μας δοθεί η δυνατότητα να έρθουμε στη θέση της, ίσως ακόμα και να εκτιμήσουμε την τόλμη και την αντοχή κάτω από αντίξοες συνθήκες αυτού του άσπονδου εχθρού μας.

Το Ισραήλ όμως προτιμά να κλείνει τ’ αφτιά του στα αιτήματα της άλλης πλευράς, ακόμα κι όταν αυτά τα αιτήματα είναι δίκαια και συμβατά με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του Ισραήλ. Το Ισραήλ προτιμά να χτυπάει τη Χαμάς χωρίς έλεος και χωρίς άλλο σκοπό παρά την εκδίκηση. Αυτή τη φορά τούτο είναι ιδιαίτερα σαφές: το Ισραήλ λέει ότι δεν θέλει να ανατρέψει τη Χαμάς —ακόμα και το Ισραήλ αντιλαμβάνεται ότι τότε αντί γι’ αυτήν θα έχει τη Σομαλία προ των πυλών του— ωστόσο είναι απρόθυμο να ακούσει τα αιτήματα της Χαμάς. Επειδή είναι όλοι τους «ζώα»; Ας πούμε ότι αυτό είναι αλήθεια. Όμως βρίσκονται εδώ και εδώ πρόκειται να μείνουν, ακόμα και το Ισραήλ πιστεύει ότι έτσι έχουν τα πράγματα, οπότε γιατί να μην τους ακούσουμε;

Την περασμένη εβδομάδα δημοσιεύτηκαν από την Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ 10 όροι για μια δεκαετή εκεχειρία. Μπορεί να αμφιβάλλουμε κατά πόσο ήσαν όντως αυτά τα αιτήματα των δύο οργανώσεων, αλλά μπορούν να χρησιμεύσουν σαν δίκαιη βάση για συμφωνία. Ούτε ένας από τους όρους δεν είναι αστήρικτος.

Έμβλημα και λογότυπο της Χαμάς
«χαμάς» στ' αραβικά σημαίνει «ενθουσιασμός»·
εδώ είναι αρκτικόλεξο και σημαίνει
«Ισλαμικό Αντιστασιακό Κίνημα»

Η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ απαιτούν ελευθερία για τη Γάζα. Υπάρχει πιο κατανοητό και δίκαιο αίτημα; Αν δεν το αποδεχτούμε αυτό, δεν υπάρχει τρόπος να τερματιστεί ο τωρινός κύκλος σκοτωμών, και να μην έχουμε έναν καινούργιο σε λίγους μήνες. Καμιά στρατιωτική επιχείρηση, από αέρα, ξηρά ή θάλασσα, δεν θα φέρει λύση· μόνο μια εκ βάθρων αλλαγή στάσης απέναντι στη Γάζα μπορεί να εξασφαλίσει αυτό που θέλουν όλοι: την ηρεμία.

Διαβάστε τον κατάλογο των αιτημάτων και κρίνατε ειλικρινά αν έστω κι ένα απ’ αυτά είναι άδικο: απόσυρση των στρατευμάτων των Ισραηλινών Δυνάμεων Άμυνας και παροχή δικαιώματος στους αγρότες να καλλιεργούν τη γη τους μέχρι τον φράχτη (σ.μ.: τείχος)· απελευθέρωση όλων των κρατουμένων που είχαν αφεθεί ελεύθεροι κατά την ανταλλαγή με τον Γκιλάντ Σαλίτ αλλά κατόπιν συνελήφθησαν εκ νέου· τερματισμός της πολιορκίας και άνοιγμα των συνοριακών διαβάσεων· άνοιγμα ενός λιμανιού και ενός αερολιμένα υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ· επέκταση της ζώνης αλιείας· διεθνής εποπτεία στη συνοριακή διάβαση της Ράφας· δέσμευση του Ισραήλ για δεκαετή εκεχειρία και κλείσιμο του εναέριου χώρου της Γάζας στα ισραηλινά αεροσκάφη· παροχή άδειας στους κατοίκους της Γάζας να επισκέπτονται την Ιερουσαλήμ και να προσεύχονται στο τζαμί Αλ-Ακσά· δέσμευση του Ισραήλ να μην παρεμβαίνει στις εσωτερικές παλαιστινιακές υποθέσεις, όπως στην κυβέρνηση ενότητας· άνοιγμα της βιομηχανικής ζώνης της Γάζας.

Οι όροι αυτοί είναι μη στρατιωτικοί· τα μέσα για την επίτευξή τους είναι στρατιωτικά, βίαια και εγκληματικά. Αλλά η (πικρή) αλήθεια είναι πως όταν η Γάζα δεν εκτοξεύει ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ κανένας δεν της δίνει σημασία. Δείτε την τύχη του Παλαιστίνιου ηγέτη που είχε βαρεθεί πια τη βία. Το Ισραήλ έκανε ό,τι μπορούσε για να καταστρέψει τον Μαχμούντ Αμπάς. Το λυπηρό συμπέρασμα; Μοναδικό εργαλείο η ισχύς.

Ο τωρινός πόλεμος είναι πόλεμος επιλογής, δικής μας επιλογής. Είναι αλήθεια ότι από τη στιγμή που η Χαμάς άρχισε να εκτοξεύει ρουκέτες, το Ισραήλ έπρεπε να απαντήσει. Αλλά, όπως αντιπαρατίθεται σ’ αυτό που προσπαθεί να πλασάρει η προπαγάνδα του Ισραήλ, οι ρουκέτες δεν ήρθαν ουρανοκατέβατες από το πουθενά. Ας γυρίσουμε πίσω λίγους μήνες: η διακοπή των διαπραγματεύσεων από το Ισραήλ· ο πόλεμος εναντίον της Χαμάς στη Δυτική Όχθη ύστερα από τη δολοφονία των τριών ιεροσπουδαστών, που είναι αμφίβολο κατά πόσο είχε σχεδιαστεί από τη Χαμάς, μαζί με την παράνομη κατακράτηση 500 ακτιβιστών της· η παύση καταβολής μισθών σε εργαζομένους της Χαμάς στη Γάζα και η αντίθεση του Ισραήλ στην κυβέρνηση ενότητας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει τη Χαμάς στον πολιτικό στίβο. Όποιος νομίζει ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να μην έχουν αντίκτυπο, πάσχει από αλαζονεία, μεγαλαυχία και τύφλωση.

Ποταμοί αίματος χύνονται στη Γάζα —και σε μικρότερο βαθμό στο Ισραήλ. Χύνονται μάταια. Η Χαμάς χτυπιέται από το Ισραήλ και ταπεινώνεται από την Αίγυπτο. Η μόνη πιθανότητα για μια πραγματική λύση βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που ακολουθεί το Ισραήλ. Λιμάνι στη Γάζα για να εξάγονται οι εξαιρετικές της φράουλες; Στους Ισραηλινούς η άποψη αυτή ηχεί αιρετική. Εδώ, για άλλη μία φορά, προτιμάμε το (παλαιστινιακό) αίμα από τις (παλαιστινιακές) φράουλες.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ισραηλινή εφημερίδα «Χαάρετζ» και μπορείτε να το δείτε στην αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας εδώ: http://www.haaretz.com/opinion/.premium-1.606042, αλλά είναι διαθέσιμο μόνο με πληρωμή. Ελεύθερο το βρήκα εδώ: http://jfjfp.com/?p=62636&utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=hamas-as-leader-of-palestinians.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΟΥ: Αυτονόητο είναι ότι το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του, τις οποίες το ιστολόγιο δεν τις συμμερίζεται μεν, αλλά τις βρίσκει ενδιαφέρουσες, έντιμες και οπωσδήποτε τολμηρές για την κοινωνία του σημερινού Ισραήλ, πέρα από τις πολύτιμες πληροφορίες που περιέχουν. Η διαφωνία μου δεν αφορά κάποιες συγγνωστές —ας τις πω έτσι— απλουστεύσεις, όπως «…Ποταμοί αίματος χύνονται στη Γάζα —και σε μικρότερο βαθμό στο Ισραήλ…», ούτε στην περιγραφή της Χαμάς «Αφού πούμε όσα έχουμε να πούμε για τη Χαμάς… …αυτού του άσπονδου εχθρού μας.»· αφορά την ουσία του άρθρου, ότι τάχα η ηγεσία του Ισραήλ, διαχρονικά, όχι μόνο η σημερινή, τάχα έχει διαρρήξει τις σχέσεις της με τη λογική και «…πάσχει από αλαζονεία, μεγαλαυχία και τύφλωση…». Όχι· πάσχει από ρατσιστική, φασιστική, σιωνιστική (φασισμός και σιωνισμός, δίδυμα αδέλφια, ναι!) παράκρουση, αλλά εντός αυτής ενεργεί με συνεπέστατη λογική.