Από τον ιστότοπο 902.gr σήμερα το δημοσίευμα με τίτλο «Σφαγή χωρίς κανένα έλεος στη Λωρίδα της Γάζας»:
Χωρίς κανένα έλεος το Ισραήλ συνεχίζει το αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού.
Οι νεκροί από την έναρξη των επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας είναι τουλάχιστον 630.
Ο ισραηλινός στρατός δεν διστάζει να πλήξει νοσοκομεία, σχολεία και άλλες υποδομές που είναι απαραίτητες για την επιβίωση των Παλαιστινίων. Την Τρίτη, άρματα μάχης χτύπησαν σχολείο του ΟΗΕ, στο οποίο είχαν καταφύγει Παλαιστίνιοι.
Δεκάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να γλυτώσουν από τις βόμβες. Μόνο στα καταφύγια του ΟΗΕ στοιβάζονται 118.300 Παλαιστίνιοι και ο αριθμός αυξάνεται καθημερινά.
Ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τη Γάζα Γενς Λέρκε επισήμανε ότι «κυριολεκτικά δεν υπάρχει ασφαλές μέρος για τους αμάχους», ενώ σύμφωνα με την UNICEF, το ένα τρίτο των θυμάτων είναι παιδιά.
Και παρακάτω, κάτω από τον εύγλωττο μεσότιτλο Το παραλήρημα του φονιά, συνεχίζει:
Ο πρεσβευτής του Ισραήλ στις ΗΠΑ υποστήριξε ότι οι Ισραηλινοί στρατιώτες δικαιούνται το Νόμπελ Ειρήνης για την «απίστευτη αυτοσυγκράτηση» που έχουν επιδείξει στον αγώνα κατά της Χαμάς.
Αλήθεια, τι να γράψω και τι να σχολιάσω γι’ αυτό το χωρίς σταματημό ανελέητο δράμα του παλαιστινιακού λαού; Δυστυχώς, από την αρχή της “παρά φύσιν” δημιουργίας του ως κρατικής οντότητας, το Ισραήλ —δημιούργημα του ιμπεριαλισμού και εν συνεχεία ιμπεριαλιστική δύναμη το ίδιο— έχοντας τη σκανδαλώδη υποστήριξη των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών, με προεξάρχουσα τις ΗΠΑ, ακολούθησε συνειδητά μια πολιτική γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, με εναλλασσόμενες περιόδους πότε ύφεσης και πότε έξαρσης, αλλά μη παρεκκλίνοντας ποτέ από την αδυσώπητη αυτή γραμμή εξόντωσης του “ενοχλητικού” του συγκάτοικου. Ήταν ίσως αναμενόμενο και οπωσδήποτε ευεξήγητο αυτό που συνέβη· δεν ήταν όμως ούτε αναπόφευκτο ούτε, από κάθε άποψη, αναγκαίο. Αλλά δεν είναι της ώρας, ούτε είναι σκοπός μου να αναλύσω τα γενεσιουργά αίτια της συμπεριφοράς του Ισραήλ. Δεν θέτω επίσης θέμα (δικαιώματος) ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ. Τέτοιο θέμα θα έστεκε το 1948, αλλά όχι σήμερα. Σήμερα υπάρχει ένας λαός ριζωμένος πλέον εκεί, έχει δικαίωμα να ζήσει και δεν είναι ηθικό, δίκαιο και ανθρώπινο να στήσουμε αυτόν στο εδώλιο του κατηγορουμένου· στο εδώλιο του κατηγορουμένου πρέπει να καθίσει ο σιωνισμός, ο ιμπεριαλισμός, και οι εκφραστές τους στο κράτος του Ισραήλ. Όσο κι αν ο λαός του Ισραήλ, θύμα αυτών των εκφραστών-ηγετών του, στην πλειοψηφία του —όπως διαβάζω, δεν ξέρω πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα— έχει ποτιστεί με το δηλητήριο του ρατσιστικού μίσους ενάντια στους Παλαιστίνιους, πάντα υπάρχουν —κρυμμένες είναι από τα κυρίαρχα Μέσα ενημέρωσης, πρέπει να ψάξεις αρκετά για να τις βρεις— τίμιες φωνές και στο Ισραήλ· είναι στην πρώτη γραμμή οι κομμουνιστές, που μαζί μ’ άλλους προοδευτικούς συμπολίτες τους διαδηλώνουν ενάντια στην εισβολή· είναι κάποιοι «μη ενσωματωμένοι» δημοσιογράφοι, που στηλιτεύουν την επιθετική πολιτική των ισραηλινών κυβερνήσεων —αύριο θα σας παρουσιάσω το άρθρο ενός τέτοιου δημοσιογράφου.
 |
| Διαχρονική αποτύπωση της γενοκτονίας των Παλαιστινίων |
| (Απώλεια παλαιστινιακών εδαφών από το 1947 μέχρι σήμερα) |
Και πάλι αναρωτιέμαι: Μα στ’ αλήθεια, τι θα μπορούσα να γράψω και τι θα μπορούσα να σχολιάσω γι’ αυτό το χωρίς σταματημό ανελέητο δράμα του παλαιστινιακού λαού; Ειλικρινά, δεν ξέρω. Δεν ξέρω τι να γράψω, όταν τόσα χρόνια τώρα εφαρμόζεται απαρέγκλιτα και μεθοδικά η πολιτική αφανισμού του παλαιστινιακού στοιχείου. Αδιάψευστος μάρτυρας τα χειροπιαστά πλέον αποτελέσματα, όπως απεικονίζονται παραπάνω, στον χάρτη της διαχρονικής συρρίκνωσης των παλαιστινιακών εδαφών. Και το έγκλημα της γενοκτονίας συντελείται με τη συνδρομή των πλέον απάνθρωπων, αποτρόπαιων μέσων που διαθέτει το πολεμικό οπλοστάσιο του Ισραήλ: βόμβες θραυσμάτων, εμπρηστικές βόμβες φωσφόρου, βόμβες θραυσμάτων βολφραμίου τελευταία, στη Γάζα (οι βόμβες αυτές διαμελίζουν, κομματιάζουν, συνήθως ακρωτηριάζουν τα θύματά τους, όταν δεν τα σκοτώνουν, βέβαια· έτσι οι τραυματίες της Γάζας —κατά το ένα τρίτο, περίπου, μικρά παιδιά—, όσοι τελικά επιζήσουν, κατά μεγάλο ποσοστό είτε θα είναι ανάπηροι είτε θα φέρουν διά βίου φρικιαστικά σημάδια, ουλές από τα τραύματά τους). Ακόμη, καταστροφές υποδομών, μεταξύ αυτών και υδραγωγείων, επιθέσεις σε σχολεία, νοσοκομεία, μονές, ακόμη και σε ασθενοφόρα! Και όλα αυτά υπό την εκκωφαντική σιωπή, δηλαδή τη στήριξη στην πραγματικότητα, του ΟΗΕ των «ίσων αποστάσεων», της Ε.Ε. (ομοίως), των καθέκαστα κυβερνήσεων πλήθους χωρών (της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης, των ΗΠΑ επικεφαλής, αλίμονο), της διαβόητης… «διεθνούς κοινότητας» εν ολίγοις. Από κοντά συμμέτοχοι στο έγκλημα με τη σιωπή τους η συντριπτική πλειοψηφία διανοούμενων, καλλιτεχνών και άλλων «ενσωματωμένων»…
Όμως, κόντρα στο ρεύμα, κάποιοι δεν σωπαίνουμε, αντιστεκόμαστε, αποκαλύπτουμε τη γενεσιουργό αιτία της βαρβαρότητας που επιδεικνύει το Ισραήλ, δείχνουμε τον ένοχο, στηλιτεύουμε την πολιτική του. Αυτό το ρεύμα και ο ηρωικός αγώνας του παλαιστινιακού λαού για ελευθερία μάς δείχνουν τον δρόμο!
 |
| Protest Διαμαρτυρία احتجاج |
| (έργο Παλαιστίνιου καλλιτέχνη) |
Παλαιστίνη
Σήμερα ο αέρας μουρμουρίζει την οιμωγή των θυμάτων σου,
μυρίζει από τους καπνούς του μαρτυρίου σου,
κλείνει την απαντοχή του λαού σου,
κουβαλάει την ελπίδα των μαχητών σου.
Σήμερα – πάντα: ακολουθούμε τα ματωμένα σου ίχνη.
Παλαιστίνη των μαρτύρων σου
που γίνονται θυμίαμα
στον βωμό της τιμής του κόσμου.
Παλαιστίνη των παιδιών σου
που κρατούν σφεντόνα
μπροστά στα τανκς της βαρβαρότητας που μας πνίγει.
Παλαιστίνη των μανάδων σου
που –λατρευτές Παναγίες– γεννούν τους νέους Χριστούς
που σταυρώνονται στον σταυρό της Λύτρωσής μας.
Παλαιστίνη των κοριτσιών σου
που καίνε σα λαμπάδες
στην καρτερία της αβάσταχτης νύχτας μας.
Παλαιστίνη της καρδιάς μας,
Παλαιστίνη της φλόγας μας,
στον Γολγοθά σου ματώνουμε.
Παλαιστίνη της νιότης μας,
Παλαιστίνη της ωριμότητάς μας,
στον αγώνα σου ψηλώνουμε.
Παλαιστίνη των ονείρων μας,
Παλαιστίνη της ελπίδας μας,
στην κολυμπήθρα σου αναβαπτιζόμαστε.
Παλαιστίνη – άστρο λαμπρό,
Παλαιστίνη – σύμβολο,
στο φως σου πορευόμαστε.
Παλαιστίνη των φτωχών και κατατρεγμένων,
Παλαιστίνη των ευγενών και υψιπετών.
Παλαιστίνη της πέτρας και της χέρσας γης,
Παλαιστίνη της ευφορίας των καρδιών.
Παλαιστίνη του θανάτου και της ταπείνωσης,
Παλαιστίνη της ζωής και της ανάτασης.
Παλαιστίνη μύθος.
Παλαιστίνη ελεγεία.
Παλαιστίνη έπος.
Παλαιστίνη δοξαστικό.
Παλαιστίνη μας.
Δεν έχεις οχυρά.
Έχεις τις καρδιές μας.
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέας
