«Η τάξη των πραγμάτων αποδεικνύεται σοφή!» σκέφτηκα πιάνοντας το πληκτρολόγιο, κι ένα χαμόγελο αχνοφάνηκε στα χείλη μου. Χαμόγελο κάποιου ευδιάκριτου αυτοσαρκασμού, μιας και αναφέρομαι στην τάξη που εμείς καθορίζουμε, των πραγμάτων που επίσης εμείς επιλέγουμε ή δημιουργούμε (το εμείς, εντάξει, πληθυντικός
μεγαλοπρέπειας, δηλαδή διαβάστε: εγώ). Σοφή, διότι
χάρη στην απουσία μου για κάμποσο καιρό από τούτο το βήμα, μπορεί σήμερα, σε τούτες τις ζοφερές ώρες που ζούμε, να ειπωθεί: «Νά, μέχρι και ο Δικαίος έγραψε σήμερα!» λέμε τώρα
Φίλοι μου, με τη δύναμη που πήρα παρακολουθώντας το 37ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, με τον αγωνιστικό παλμό που μου μετάδωσε ο υπέροχος κόσμος των συντρόφων και φίλων που πλημμύρισε τον χώρο των εκδηλώσεων, με την ελπίδα που μου ενέπνευσε ο πολιτικός λόγος του, με κορυφαία στιγμή την εμπνευσμένη ομιλία της γενικής γραμματέως, κατάφερα να υπερνικήσω όσα για καιρό με καθήλωσαν μακριά από τούτο το ιστολόγιο, να διακόψω την απουσία/αποχή μου (εξ ου και ο τίτλος της ιστογραφής) και να δώσω διέξοδο στη ζωηρή μου επιθυμία να δηλώσω «παρών» σε τούτες τις ώρες της κρίσιμης αναμέτρησης.
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19, 2011
Διακοπή της διακοπής!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)