Πρόσω ο ταξικός αγώνας, κράτει τα αντιλαϊκά σχέδια!

Ακόμα δεν έχει ξημερώσει, σκοτάδι· η ώρα είναι 4:30. Οι σύντροφοι κι οι συναγωνιστές του ΠΑΜΕ, ειδοποιημένοι, έχουν αρχίσει να καταφτάνουν στο λιμάνι του Πειραιά, στην πλατεία Καραϊσκάκη. Ξημερώνει η 29η Ιούνη, μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας. Εδώ, στο πρώτο λιμάνι της χώρας, στους καταπέλτες των καραβιών, η εργατική τάξη είναι αποφασισμένη να δώσει άλλη μία αποφασιστική μάχη ενάντια στην ασυδοσία του κεφαλαίου, για να διεκδικήσει ό,τι δικαιούται και της ανήκει, για να ματαιώσει τα σχέδια της πλουτοκρατίας που απεργάζεται την οικονομική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων και τον στραγγαλισμό των δικαιωμάτων τους. Είναι αποφασισμένη να δώσει ένα μάθημα αξιοπρέπειας στον ελεεινό εσμό των εξωνημένων ασπόνδυλων της —τάχατες— δημοσιογραφίας, αυτών που κάθε βράδυ ωρύονται στα δελτία τιβίσεων, για την ενημέρωσή μας βεβαίως πασχίζοντας· αλίμονο!

Οι απεργοί αντικρίζουν ένα ασυνήθιστο θέαμα: Όλες οι πύλες του λιμανιού είναι κλειστές. Μέσα στο λιμάνι, το αποκλεισμένο, κατά μήκος της περίφραξης, έχουν παραταχθεί ισχυρές δυνάμεις των διάφορων σωμάτων ασφαλείας (ή προστασίας του πολίτη —εξάλλου, και οι εφοπλιστές πολίτες είναι, βρε αδελφέ), ΜΑΤ, αστυνομικοί, λιμενικοί κ.λπ. Οι καταπέλτες των πλοίων είναι ανεβασμένοι, κλειστοί. Οι απεργοί οργανώνονται. Διαβουλεύονται, καταστρώνουν σχέδιο και κατανέμουν τις δυνάμεις τους, παρατασσόμενοι σ' όλες τις πύλες του λιμανιού, αντίκρυ στους ένστολους της ασφάλειας–προστασίας, μέσα από τα κάγκελα οι ασφαλίτες, απέξω οι απεργοί. Οι ασφαλίτες με τις στολές, τις ασπίδες, τα κράνη, τα κλομπ. Οι απεργοί «με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σαν σημαία», με τις σημαίες του ΠΑΜΕ, με τα συνθήματά τους.

Ο Σίμων και ο Σαούλ

Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο, σήμερα είναι του Πέτρου και του Παύλου. Βέβαια καμία σχέση δεν έχει το γεγονός αυτό με τα συνήθη θέματα που απασχολούν το ιστολόγιό μου. Απλώς δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να μην κάνω μια μικρή παρέκβαση από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουμε, προκειμένου να σχολιάσω αυτό που πάντα το 'βλεπα σαν μια ανεξήγητη παραξενιά του χριστιανικού εορτολoγίου: τον συνεορτασμό δύο αποστόλων που έφτασαν να γίνουν άσπονδοι εχθροί, να αλληλοϋποβλέπονται, να αλληλοκατηγορούνται και να διαγκωνίζονται —όχι πάντα με μεθόδους που θα τις χαρακτήριζε κανείς άμεμπτου χριστιανικού ήθους— ποιος θα κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στο κίνημα που τους άφησε κληρονομιά ο δάσκαλός τους. Αλήθεια, γιατί οι εκκλησιαστικοί πατέρες καταδίκασαν αυτούς τους δύο αμόνοιαστους μαθητές του Ναζωραίου να μοιράζονται εσαεί την ίδια μέρα γιορτής; Διάθεση να τους ειρωνευτούν ή πρόθεση να τους σαρκάσουν, μάλλον δεν μπορεί να αποδοθεί στους άγιους πατέρες. Επιθυμία να τους τιμωρήσουν, μετά θάνατον, κι αυτό δύσκολο να γίνει πιστευτό. Μάλλον υποκρισία μού μυρίζει. Μάλλον τις πομπές των συγκεκριμένων αποστόλων θέλησαν να καλύψουν οι σεπτοί προκαθήμενοι… Έτσι όμως κατάφεραν τούτο: Να παραδώσουν στις επόμενες γενεές τούς δύο αντίμαχους πρωταγωνιστές του κινήματος του Χριστιανισμού ενωμένους υπό τις ευλογίες της εκκλησίας σε ένα αταίριαστο δίδυμο–καρικατούρα, σύμβολο αιώνιας φαιδρότητας. Φαιδρότητας που έχει στο διάβα του χρόνου δώσει ανάλογα παράγωγα: από πλήθος ιερών ναών των «αγίων [σημ. ιστολόγου: διάβαζε αγρίων] αποστόλων Πέτρου και Παύλου» έως και τις πόλεις Πετροπαβλόφσκ (Петропавловск) του Καζαχστάν και της ρωσικής Ανατολής…

Αθώοι ή ένοχοι οι δικαστικοί;

Πληροφορηθήκαμε προχτές στις ειδήσεις ότι:

Οι φήμες για επιστροφή της δραχμής προκάλεσαν την αντίδραση του επίτιμου εισαγγελέα Εφετών Αργύρη Τσίχλα, ο οποίος κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου για διασπορά ψευδών ειδήσεων στην εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης. Ο κ. Τσίχλας στρέφεται κατά όσων διέσπειραν ή εξακολουθούν να διασπείρουν με οποιοδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις ή φήμες, ικανές να επιφέρουν ανησυχίες ή φόβους στους πολίτες ή να ταράξουν τη δημόσια πίστη και να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στο εθνικό νόμισμα. Στη μήνυσή του αναφέρεται σε δημοσιεύματα στον Τύπο και σε μπλογκ, τα οποία ισχυρίζονται ότι στο παλιό νομισματοκοπείο η κυβέρνηση κόβει δραχμές σε μέταλλο και χαρτονομίσματα για την επαναφορά της δραχμής.

Επίσης ότι:

Τη διενέργεια προκαταρτικής εξέτασης διέταξε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας κ. Ελένη Ράικου για διασπορά ψευδών ειδήσεων σχετικά με τις φήμες περί πτώχευσης της ελληνικής οικονομίας. Αναμένεται να κληθούν δημοσιογράφοι που αρθρογράφησαν σχετικά με επικείμενη πτώχευση, για να καταθέσουν τα στοιχεία στα οποία βασίστηκαν.

Φταίει ο… Χατζηπετρής!

Τις προάλλες διάβασα στην εφημερίδα μία από τις πρωτοσέλιδες ειδήσεις των τελευταίων ημερών (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

Αλυσιδωτές αντιδράσεις προκάλεσε χτες η μετατροπή του θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ» σε νυχτερινό κέντρο, για τις ανάγκες της γαμήλιας δεξίωσης γόνου εφοπλιστικής οικογένειας, την περασμένη Πέμπτη.[…]

Η αποκάλυψη της υπόθεσης οδήγησε στην απόλυση του αρχιπλοίαρχου Ε. Γαβαλά, ο οποίος ασκούσε από το 2008 τα καθήκοντα του διευθυντή του «Πλωτού Ναυτικού Μουσείου “Γ. ΑΒΕΡΩΦ”». Το ΓΕΝ, που είχε εγκρίνει τη διάθεση του πλοίου, εμφανίζεται ότι παραπλανήθηκε, καθώς όπως υποστηρίζει είχε ενημερωθεί ότι «επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εκδήλωση για την ολοκλήρωση των “Ποσειδωνίων 2010”, τη διοργάνωση της οποίας είχε αναλάβει η ναυτιλιακή εταιρεία Atlas Maritime».

Η τρώεικα (συμ)μορφώνει δημοσιογράφους!

Στον «Ριζοσπάστη» του Σαββάτου 12–6–2010 υπάρχει η σχετική είδηση και δίπλα το σχόλιο της εφημερίδας, το οποίο αναδημοσιεύω στη συνέχεια (δίνω επίσης τον δεσμό για όποιον θέλει να διαβάσει την είδηση, αν και το σχόλιο την εμπεριέχει περιληπτικά):

«Ενσωματωμένοι» στην άθλια προπαγάνδα

Στα ψιλά πέρασε χτες η είδηση ότι εταιρεία επικοινωνιολόγων στην Ελλάδα συνεργάστηκε με το ΔΝΤ για να στηρίξει την προώθηση του αντιλαϊκού μνημονίου της κυβέρνησης με την ιμπεριαλιστική τρόικα^[1]. Τι είπε χτες ο επικεφαλής της συγκεκριμένης εταιρείας, καταθέτοντας στην επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο «Ζήμενς»; Ότι για λογαριασμό του ΔΝΤ, και με το αζημίωτο, αναλάμβανε να φέρει σε επαφή με την τρόικα διάφορους δημοσιογράφους, ώστε στη συνέχεια αυτοί να συνδράμουν επικοινωνιακά την προώθηση του μνημονίου και των αντιδραστικών μέτρων που περιέχονται σε αυτό.

Χορτάστε με… διαφάνεια!

Ο Βάλντεν Μπέλο (Walden Bello), γεννημένος στη Μανίλα των Φιλιππίνων το 1945, είναι συγγραφέας, ακαδημαϊκός, πολιτικός και πολιτικός αναλυτής. Είναι καθηγητής κοινωνιολογίας και δημόσιας διοίκησης στο πανεπιστήμιο Diliman των Φιλιππίνων. Σήμερα είναι μέλος του Κογκρέσου των Φιλιππίνων, εκλεγμένος με το κόμμα Ακμπαγιάν (Akbayan), στην εκλογική λίστα (ψηφοδέλτιο) του οποίου κατείχε τη 2η θέση. Συμμετέχει στη δράση «Η Εξωτερική Πολιτική στο Επίκεντρο».

«Η Εξωτερική Πολιτική στο Επίκεντρο» (Foreign Policy in Focus - FPIF) είναι ένα πρόγραμμα του «Ινστιτούτου Μελετών Πολιτικής» (Institute for Policy Studies), το οποίο έχει έδρα την Ουάσιγκτον και αυτοπροβάλλεται ως «πολιτικώς προοδευτική δεξαμενή σκέψης». Το FPIF, με τη σειρά του, αυτοπροσδιορίζεται ως «δεξαμενή σκέψης χωρίς τείχη», η οποία «συνενώνει την έρευνα και τη δράση περισσοτέρων από 600 μελετητών, υποστηρικτών και ακτιβιστών, που επιζητούν να καταστήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες έναν πλέον υπεύθυνο παγκόσμιο εταίρο (τόσο… «πολιτικώς προοδευτική» δράση —σχολιάζω, πλην διευκρινίζω ότι τούτο δεν αποτελεί ούτε μομφή ούτε καν αιχμή προς τον Βάλντεν Μπέλο, έναν από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους της Ν.Α. Ασίας, άξιο σεβασμού).