tag:blogger.com,1999:blog-285875732024-03-05T11:17:32.904+02:00ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΛεύτερα και δίκαια πορεύομαι. Ανθιστάμενος, ορθός ιστάμενος, το ορθό αενάως αναζητώντας, ώστε -κατά το δύνασθαι- άμα και ορθώς ιστάμενος. Μωρίες και ψεύδη που συνειδητά ή, έστω, χωρίς το ελαφρυντικό του ακαταλόγιστου λέγονται, προκειμένου να μας αποκοιμίσουν, στηλιτεύοντας.Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comBlogger304125tag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-70950556891962469662024-01-01T16:35:00.004+02:002024-01-02T23:05:14.592+02:00Ουκ εα με καθεύδειν το του Νετανιάχου αποτρόπαιον <span style="font-size: large;">Αγαπητοί μου αναγνώστες, προσπάθησα χτες να γράψω ένα κείμενο με ευχές για τον καινούργιο χρόνο, αλλά στάθηκε αδύνατο και, τελικά, προέκυψε το ακόλουθο ποίημα. Ο λόγος μαρτυρείται από τον τίτλο. Τίποτε άλλο, το ποίημα λέει ό,τι έχω να πω.</span><div><br /></div><div> <b><span style="font-size: x-large;">Πρωτοχρονιά 2024</span></b></div><div><br /></div><div><span style="font-size: large;">Αχ! Τι γιορτές κι οι φετινές!</span></div><div><span style="font-size: large;">Ας μην ερχόντανε ποτές!</span></div><div><span style="font-size: large;">Γεμάτες θρήνους κι οδυρμούς,</span></div><div><span style="font-size: large;">παιδιά να χάνουνε γονιούς,</span></div><div><span style="font-size: large;">γονείς να χάνουνε παιδιά,</span></div><div><span style="font-size: large;">μες στου πολέμου τη φωτιά…</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;">Συντρίμμια γύρω μάς κοιτούν,</span></div><div><span style="font-size: large;">συντρίμμια να μας καταπιούν,</span></div><div><span style="font-size: large;">συντρίμμια όλο μας το βιος,</span></div><div><span style="font-size: large;">συντρίμμια κρύψανε το φως…</span></div><div><span style="font-size: large;">Θεός ποιος τώρα κυβερνά;</span></div><div><span style="font-size: large;">Θεός με τόσην απονιά…</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;">Στην Παλαιστίνη κατοικώ</span></div><div><span style="font-size: large;">στο δύσκολον αυτό καιρό</span></div><div><span style="font-size: large;">χωρίς φαΐ, χωρίς νερό,</span></div><div><span style="font-size: large;">χωρίς γωνιά για να σταθώ·</span></div><div><span style="font-size: large;">μηδέ και χώμα δεν πατώ,</span></div><div><span style="font-size: large;">συντρίμμια κρύψανε κι αυτό.</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;">Οι κυβερνήτες μας κουφοί</span></div><div><span style="font-size: large;">κι οι διανοούμενοι ταγοί</span></div><div><span style="font-size: large;">στο σύστημα π’ υπηρετούν,</span></div><div><span style="font-size: large;">φωνή λαού δεν την ακούν.</span></div><div><span style="font-size: large;">Αντάμα κι οι Οργανισμοί,</span></div><div><span style="font-size: large;">κι αυτοί χωρίς φωνή κι ισχύ.</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;">Και η γενοκτονία κει,</span></div><div><span style="font-size: large;">πάν’ στη μαρτυρική τη γη,</span></div><div><span style="font-size: large;">και ο χορός καλά κρατεί</span></div><div><span style="font-size: large;">για των εμπόρων το φαΐ.</span></div><div><span style="font-size: large;">Αλί στο δύστυχο λαό,</span></div><div><span style="font-size: large;">που περιμένει λυτρωμό.</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;">Στο κλίμα αυτό το ζοφερό</span></div><div><span style="font-size: large;">πού νά βρω ευχές για να σας πω;</span></div><div><span style="font-size: large;">Αυτό μονάχα θα ευχηθώ,</span></div><div><span style="font-size: large;">μαζί σας να αξιωθώ</span></div><div><span style="font-size: large;">το δίκιο και τη λευτεριά</span></div><div><span style="font-size: large;">να δούμε σ’ όλο το ντουνιά.</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;">Χωρίς αυτό, δεν ωφελεί</span></div><div><span style="font-size: large;">άλλη ευχή κανείς να πει,</span></div><div><span style="font-size: large;">κι όποιος μ’ εμέ δεν συμφωνεί,</span></div><div><span style="font-size: large;">ο πόλεμος σαν τον εβρεί,</span></div><div><span style="font-size: large;">‒στον δρόμο είναι, καρτερεί‒</span></div><div><span style="font-size: large;">αυτά που είπαμ’ ας σκεφτεί…</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: medium;"><span><i><u><b>Σημείωση</b></u>: "Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον" (δηλαδή: Δεν με αφήνει να κοιμηθώ [να μείνω ήσυχος] το τρόπαιο του Μιλτιάδη) είναι μια φράση που αποδίδεται στον Θεμιστοκλή και αναφέρεται στην περιφανή νίκη του Μιλτιάδη κατά των Περσών στον Μαραθώνα. Η φράση αυτή υποδηλώνει τον ζήλο του Θεμιστοκλή να φτάσει τη δόξα του Μιλτιάδη, πράγμα που τον οδήγησε</i></span><i>, κατά τον Πλούταρχο, σε αλλαγή της στάσης και της συμπεριφοράς του. Τελικά και ο Θεμιστοκλής στέφθηκε με το τρόπαιο της νίκης στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Βέβαια, το "επίτευγμα" του Νετανιάχου είναι αποτρόπαιο, δεν είναι τρόπαιο. Γι' αυτό δεν καλεί προς μίμηση αλλά προς αποφυγή, καταδίκη, εναντίωση, δράση αποτροπής τέτοιων εγκλημάτων.</i></span></div>Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-73104687973789163652021-02-19T16:56:00.002+02:002021-02-19T16:56:25.604+02:00Ο καλπασμός των Αμαζόνων<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 45pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 90pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Όχι, δεν θ' ασχοληθώ με τις Αμαζόνες του μύθου της αρχαιότητας· με μια σύγχρονη Αμαζόνα καταπιάνομαι, την Amazon, την μεγαλύτερη επιχείρηση πωλήσεων μέσω διαδικτύου του διαβόητου Bezos, ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους (ή μήπως του πλουσιότερου;) του πλανήτη μας.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αναδημοσιεύω λοιπόν από το RT (Russia Today, αγγλόφωνο), σε μετάφραση από μένα, το <a href=”https://www.rt.com/usa/515972-amazon-alabama-traffic-light-union/”> παρακάτω δημοσίευμα</a> που περιγράφει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο καπιταλιστής για να προστατέψει την αυτοκρατορία του (και τα κέρδη του, ασφαλώς) και μέχρι πού μπορούν να καταντήσουν δημόσιοι θεσμοί, όργανα και αρχές, συμπράττοντας με το κεφάλαιο, όχι μόνο στην καταπίεση των εργαζομένων, αλλά και στο τσαλαπάτημα ακόμη και στοιχειωδών κανόνων που ρυθμίζουν την καθημερινότητα του συνόλου των πολιτών. Βέβαια, ψιλοπράγματα όλα αυτά μπρος στα κέρδη του Μπέζος!… Έχουμε και στη χώρα μας κάποιες τέτοιες αυτοκρατορίες, μικρότερης μεν κλίμακας, ανάλογης των δικών μας οικονομικών μεγεθών, αλλά κι εδώ συναντάμε τις ίδιες —αλίμονο— συμπεριφορές, τόσο από τη δική τους πλευρά όσο και από πλευράς των εγχώριων δημόσιων θεσμών, οργάνων και αρχών. Κάτι ξέρουν (αλλά πού να το πουν…) κάποιες εταιρείες τηλεφωνίας, παραδείγματος χάριν… Ίσως κάποια φορά να μιλήσουμε και για λόγου τους…
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Πέμπτη 18/02/2021 - 18:25</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 140%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Η Amazon αλλάζει τον χρονισμό των ΦΑΝΑΡΙΩΝ ΤΗΣ ΤΡΟΧΑΙΑΣ στην πόλη Αλαμπάμα αποτρέποντας την επαφή με το συνδικάτο κατά την οδήγηση</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ο διαδικτυακός γίγαντας λιανικής Amazon είχε τόση λύσσα να σπάσει μια συνδικαλιστική κίνηση μεταξύ των εργαζομένων στις αποθήκες της στην Αλαμπάμα, μέχρι που κατάφερε να αλλάξουν οι χρόνοι της φωτεινής σηματοδότησης. Ένα φιλοσυνδικαλιστικό δημοσίευμα αναφέρει ότι επιβεβαίωσε σε επαφή με την κομητεία τις σχετικές φήμες.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
«Η Amazon πράγματι επικοινώνησε με την Κομητεία Jefferson για να αλλάξει τον χρονισμό των φανών κοντά στις αποθήκες της στο Bessemer», ανέφερε την Τρίτη το φιλεργατικό δημοσίευμα του «More Perfect Union» (σ.μ.: «Τελειότερο Συνδικάτο»), επικαλούμενο έναν δημόσιο αξιωματούχο από την κομητεία, που είπε ότι η εταιρεία, προκειμένου να εξασφαλίσει την αλλαγή της σηματοδότησης, είχε παραπονεθεί για «καθυστερήσεις στην κυκλοφορία κατά την αλλαγή βάρδιας».
<a name='more'></a>
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Οι διοργανωτές ισχυρίζονταν επί εβδομάδες ότι η Amazon σκόπιμα απορρύθμιζε τον χρονισμό των φαναριών, προκειμένου να ανακόψει τις προσπάθειές τους να συνενωθούν υπό το συνδικάτο Ένωση Λιανικής, Χονδρικής και Πολυκαταστημάτων (ΕΛΧΠ), αλλά οι ισχυρισμοί επιβεβαιώθηκαν μόλις αυτή την εβδομάδα.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η απορρύθμιση των φωτεινών σηματοδοτών ήταν ιδιαίτερα καταστροφική για την οργανωτική προσπάθεια, διότι η διαδρομή προς το εργοστάσιο ήταν ένα αξιόπιστο μέρος όπου οι διοργανωτές συνδικάτων μπορούσαν να μιλήσουν με τους εργαζόμενους χωρίς τούτο να απαγορεύεται από το εργατικό δίκαιο των ΗΠΑ, το οποίο ισχύει εντός των τειχών του τεχνολογικού γίγαντα και δίνει στην Amazon το δικαίωμα να απαγορεύει κατά τις ώρες εργασίας τις μη σχετικές με την εργασία συνομιλίες.<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ωστόσο, αντί για μια βολική αναμονή στο κόκκινο φανάρι, όπου μπορούσαν να ανταλλάξουν κάποιες κουβέντες, οι εργαζόμενοι της Amazon που βγαίνουν από τον αυτοκινητόδρομο βρίσκουν πράσινο φως, το οποίο όχι μόνο τους κάνει να φτάνουν νωρίτερα στη δουλειά, αλλά εμποδίζει ακόμη και τον πιο πρόθυμο εργαζόμενο να μιλήσει με εκπροσώπους των συνδικάτων.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ακόμη και ορισμένοι βετεράνοι εργαζόμενοι της Amazon στο Bessemer αιφνιδιάστηκαν από την αντίδραση της Amazon στην κίνηση των συνδικάτων, και την χαρακτήρισαν ασυνήθιστα άγρια, ακόμη και για το αρρωστημένα αντισυνδικαλιστικό τεχνολογικό μεγαθήριο. Οι εργαζόμενοι που μίλησαν στο «More Perfect Union» δήλωσαν ότι «εξαναγκάστηκαν» σε «αντισυνδικαλιστικές συναντήσεις», σε ψέματα για το τι θα μπορούσε να συμβεί στους υπαλλήλους που εντάχθηκαν στο συνδικάτο, και βομβαρδίστηκαν από μηνύματα κατά των συνδικαλιστικών οργανώσεων, με έως και πέντε γραπτά μηνύματα την ημέρα σταλμένα από την εταιρεία, και ακόμη από φυλλάδια στους πάγκους του μπάνιου.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Οι υπάλληλοι του Bessemer ήδη έχουν ξεκινήσει αυτόν τον μήνα την επτά εβδομάδων περίοδο ψηφοφορίας των για να αποφασίσουν κατά πόσο θα γίνουν οι πρώτοι Αμερικανοί εργαζόμενοι της Amazon που θα ενταχθούν σε συνδικάτο. Ακόμη και σε αυτό το πρώιμο στάδιο, οι οργανωτικές προσπάθειές τους έχουν πλησιάσει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα εργαζομένων της Amazon στη δημιουργία ενός βιώσιμου συνδικάτου, και η Amazon παρουσιάζεται εμφανώς εκνευρισμένη με τις προσπάθειές της να τους φιμώσει, συμπεριλαμβανομένης της αμφισβήτησης της ακεραιότητας αυτού καθαυτού του τρόπου ψηφοφορίας δι’ αλληλογραφίας, τον οποίο λίγους μόλις μήνες πριν, στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, υπερθεμάτιζε.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ενώ ο ατελείωτος διαφημιστικός προϋπολογισμός της εταιρείας απαρέγκλιτα την σκιαγραφεί σαν παράδεισο του εργαζομένου, όπου δεν υπάρχει ανάγκη για συνδικαλιστικές οργανώσεις, η Amazon έχει δεχθεί την κοινή κατακραυγή τους τελευταίους μήνες λόγω των ρεκόρ στα κέρδη που αποκομίζει εξαιτίας της πανδημίας —και των αναφορών κακής μεταχείρισης των εργαζομένων, οι οποίοι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να προσπορίσουν αυτά τα κέρδη στην εταιρεία. Παρά το άνοιγμα νέων αποθηκών και την πρόσληψη εκατοντάδων νέων εργαζομένων σε ημερήσια βάση, ούτε σταγόνα από τα κέρδη δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι τους εργαζόμενους, αυτούς που μοχθούν να συσκευάζουν και να μετακινούν τα προϊόντα γεμίζοντας τα πανταχού παρόντα καφέ κουτιά της εταιρείας, και πολλοί να έχουν διαμαρτυρηθεί για την τιμωρία των «μετρήσεων παραγωγικότητας», στους οποίους είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους μη ρομποτικούς υπαλλήλους της εταιρείας να ανταποκριθούν.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Άλλες αποθήκες της Amazon έχουν κερδίσει μικρές νίκες, συμπεριλαμβανομένου, πολύ σύντομα, του εξαναγκασμού της μεγαλοεπιχείρησης να προσθέσει μια αύξηση «αμοιβής κινδύνου» 2$ στην ελάχιστη αμοιβή των εργαζομένων στην αποθήκη της για μερικούς μήνες, αλλά εάν οι εργαζόμενοι της Αλαμπάμα κερδίσουν τον αγώνα να ιδρύσουν συνδικάτο, είναι πιθανό και άλλες αποθήκες να ακολουθήσουν τα βήματά τους —ένα αποτέλεσμα που σίγουρα δεν θέλει η Amazon.
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span><style="font-size: 120%;">-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-79631707543949204132021-01-29T22:28:00.000+02:002021-01-29T22:28:35.782+02:00Χμμμ! Μήπως ρίχτηκε το σύνθημα: «Ορμάτ’, ωρέεε!»;<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 45pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 90pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αναδημοσιεύω από το 902.gr το <a href=”https://www.902.gr/eidisi/athlitismos/249135/antidimokratiki-paremvasi-gia-tin-katalipsi-ton-omospondion”> παρακάτω κείμενο, «ανοικτή επιστολή προς κύριον Αυγενάκη» στην πραγματικότητα, </a> του <b>Βαγγέλη Καραγιώργου</b>, αρχιτέκτονα-μηχανικού και γραμματέα της Επιτροπής Δραστηριοτήτων της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας (ΕΙΟ), το οποίο αποκαλύπτει κάποιους σχεδιασμούς του καθεστώτος<sup><b>(*)</b></sup>, καθοριστικής σημασίας για τον χώρο του αθλήματος. Δυστυχώς σήμερα, ενώ ένας καταιγισμός ειδήσεων από τον ίδιο χώρο, πλην για άλλα ζητήματα, όχι ασήμαντα ασφαλώς, μάς κατακλύζει σε βαθμό αφόρητης υπερβολής, η καθεστωτική δημοσιογραφία δεν βλέπει (όχι από ανικανότητα) αυτά που για τον Βαγγέλη Καραγιώργο και ασφαλώς και για πολλούς άλλους αθλητές και παράγοντες της ιστιοπλοΐας διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια τους και τους στοιχειώνουν. Το μόνο ερώτημα εν προκειμένω είναι: απλώς δεν τα αποκαλύπτουν όλα αυτά, για όποιον λόγο και αν συμβαίνει αυτό, είτε ηθελημένα είτε όχι, ή μήπως στην πραγματικότητα τα συγκαλύπτουν, επίσης για όποιον λόγο και αν συμβαίνει αυτό, είτε ηθελημένα είτε όχι; Ας απαντήσουν…
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Παρασκευή 29/01/2021 - 11:22</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 140%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Αντιδημοκρατική παρέμβαση για την κατάληψη των Ομοσπονδιών</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>Του <b>Βαγγέλη Καραγιώργου</b></i>
<br />
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
«Κύριε Αυγενάκη και κύριε Μητσοτάκη, νά τι κρύβετε πίσω από την κουρτίνα της "εξυγίανσης" του αθλητισμού και την αντιδημοκρατική παρέμβαση για την κατάληψη των Ομοσπονδιών. Σας έπιασε ξαφνικά ο πόνος των αξιών και της ηθικής;
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Τα υπαρκτά προβλήματα και τις παθογένειες του αθλητικού οικοδομήματος, που θεμελιώθηκαν από το σάπιο πολιτικό σύστημα και οξύνθηκαν απ' όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, προσπαθεί τάχα να γιατρέψει ο κύριος Αυγενάκης αλλά …<i>"η αλεπού εκρύβετο και η ουρά της εφαίνετο"</i>, κύριε Αυγενάκη.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Τι δείχνει η στοχοποίηση, σχεδόν αποκλειστικά, της Ιστιοπλοϊκής, αλλά και της Κωπηλατικής Ομοσπονδίας.
<a name='more'></a>
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αποκλειστικός σκοπός είναι η κατάργηση του αθλητισμού στις εν λόγω Ομοσπονδίες γιατί έχουν να προωθήσουν τις μεγάλες επενδύσεις που από το 2000 σχεδίασαν και εξυπηρετούν.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Πίσω από τα μεγάλα λόγια κρύβονται δυστυχώς τα μεγάλα συμφέροντα που για χάρη τους δεν δειλιάζουν να καταστρέψουν χιλιάδες παιδιά και να τα σταματήσουν από την άθλησή τους. Μιλάμε για μία ντροπιαστική πρωτοβουλία που τα πανιά και τα κουπιά δεν μπορούν να συγκριθούν με τις …τουρμπίνες και τις άλλες δραστηριότητες που θέλουν να προωθήσουν.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Μιλάμε:
<br />
<p class="indented1" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
α) Για τα υδατοδρόμια.
<br />
β) Για τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.
<br />
γ) Για τις μαρίνες και
<br />
δ) Για τις ιχθυοκαλλιέργειες.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Κόπτονται γιατί μέχρι σήμερα η μαρίνα στο φαληρικό Δέλτα έχει ναυταθλητικό χαρακτήρα, δηλαδή την άθληση των παιδιών στην ιστιοπλοΐα τριγώνου και ανοικτής θαλάσσης όπως και η Κωπηλατική Ομοσπονδία επιμένει να θέλει το κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά για αγώνες, προπονήσεις και προετοιμασία για καλύτερη απόδοση των πρωταθλητών.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Όπως χάθηκε - ξεπουλήθηκε η ολυμπιακή μαρίνα Ιστιοπλοΐας στη Γλυφάδα, προς τέρψιν των επενδύσεων στο Ελληνικό, όπως κλείσανε οι ναυτικοί όμιλοι που είχαν πρόσωπο στη θάλασσα <span class=nowrap>—πού</span> <span class=nowrap>αλλού—</span> στο σημείο που γίνεται η "επένδυση" στο Ελληνικό.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Για να γίνουν όλα αυτά η κυβέρνηση προσπαθεί να απαξιώσει γενικά τον αθλητισμό.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
"Κατ' εξαίρεση των γενικών διατάξεων μπορούν να υπαχθούν επιχειρηματικές δραστηριότητες όπως υδατοδρόμια σε θάλασσα και λίμνες, μαρίνες, τουριστικές μονάδες κ.ά.".
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται και οι ιχθυοκαλλιέργειες με τις ανάλογες κρατικές επιχορηγήσεις.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Με επιχορηγήσεις, από χρήματα του ελληνικού λαού, θα κατασκευαστούν λοιπόν, κύριε Αυγενάκη και κύριε πρωθυπουργέ, 150 υδατοδρόμια σε θάλασσες και λίμνες με ειδικό καθεστώς καταργώντας όλες τις άλλες δραστηριότητες ανάμεσα σε αυτές είναι και ο ναυταθλητισμός και η κωπηλασία.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ας εξετάσουμε λοιπόν μερικές λεπτομέρειες της "εξυγίανσης" του αθλητισμού που από το πρωί μέχρι το βράδυ ευαγγελίζονται η κυβέρνηση ο κύριος Αυγενάκης και τα όργανά τους.
<br />
<p class="indented2" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Στην περιοχή που στεγάζονται και δραστηριοποιούνται τα περισσότερα σωματεία της κωπηλασίας και της ιστιοπλοΐας, δηλαδή στο Σαρωνικό κόλπο και ιδιαίτερα στο φαληρικό και στο Μικρολίμανο, δημιουργείται υδατοδρόμιο ακριβώς μπροστά στο θαλάσσιο πεδίο που βρίσκεται στο Ειρήνης και Φιλίας.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αυτό σημαίνει ότι σε μία μεγάλη επιφάνεια της θάλασσας από το Ναυτικό Όμιλο Ελλάδας μέχρι το Καλαμάκι δεν θα μπορούν να υπάρχουν αθλητικές δραστηριότητες, ούτε να πάει κάποιος να αθληθεί ερασιτεχνικά ή να κολυμπήσει.
<br />
<p class="indented2" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Μαρίνα Δ΄ όπου υπάρχουν και τα γραφεία της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, εκεί όπου έχει δημιουργηθεί το πρωτότυπο και πρότυπο αθλητικό κέντρο Ιστιοπλοΐας με λεφτά του ελληνικού λαού, αλλάζει. Τι αλλάζει; Αλλάζει de facto ο ναυταθλητικός χαρακτήρας της μαρίνας και γίνεται μαρίνα για ιδιωτική μόνο χρήση και για ελλιμενισμό μεγάλων μηχανοκίνητων σκαφών.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία και τα σωματεία χρόνια τώρα αντιστέκονται στα σχέδια αυτά και για αυτό το λόγο έχει μπει στο στόχαστρο του κυρίου Αυγενάκη.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Πρέπει να απομακρυνθούν λοιπόν οι ναυτικοί όμιλοι για να πραγματοποιηθούν οι ορέξεις των επιχειρηματιών.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Προς τούτο χρειάζονται μία …διοίκηση η οποία δεν θα αντισταθεί στις ορέξεις του κυρίου Αυγενάκη. Το ίδιο συμβαίνει και με την Κωπηλατική Ομοσπονδία που στεγάζεται στο Μικρολίμανο και με τους αθλητικούς ομίλους που έχουν τις δραστηριότητές τους εκεί. Το ίδιο πάνω-κάτω θα συμβεί και με τα υπόλοιπα 150 υδατοδρόμια. Η χωροθέτηση των υδατοδρομίων είναι ταυτόσημη με εκείνη των ομίλων δηλαδή περιοχές υπήνεμες και προστατευμένες από τις έντονες καιρικές συνθήκες.
<br />
<p class="indented2" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Άλλο παράδειγμα έχουμε στη Λίμνη των Ιωαννίνων ή στο Αγρίνιο και σε τουλάχιστον 10 λίμνες που αναπτύσσεται αθλητική δραστηριότητα, περισσότερο όσον αφορά την κωπηλασία.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αν υπολογίσουμε ότι μεγάλο παράκτιο χώρο θα αναζητήσουν οι ξενοδοχειακές μονάδες με αποκλειστική χρήση του αιγιαλού και της παραλίας, οι μαρίνες, επίσης και οι ιχθυοκαλλιέργειες, τότε μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι η κυβέρνηση το μόνο που εξυπηρετεί με την εξυγίανσή του είναι το μεγάλο κεφάλαιο καταστρέφοντας τον αθλητισμό.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Γι' αυτό το λόγο πρέπει οι Ομοσπονδίες, οι Όμιλοι, οι γονείς, αλλά πάνω από όλα οι αθλητές να αντισταθούν με κάθε μέσο και ενωμένοι στην κατρακύλα του κύριου Αυγενάκη και των υποτακτικών του που έχουν μόνο οικονομικό όφελος από τη διάλυση του αθλητισμού.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Πρέπει και οι Ολυμπιονίκες, τους οποίους έχει κάνει σημαία ο κύριος Αυγενάκης, να καταλάβουν τι γίνεται. Να πάψουν κάποιοι να παίζουν στο γήπεδο του Αυγενάκη και της κυβέρνησης και να αντισταθούν. Ενάντια στην κατεδάφιση του ελληνικού ερασιτεχνικού αθλητισμού. Επίσης πρέπει να αναλογιστούν ότι με θυσία του ελληνικού λαού έγιναν αυτό που είναι, με χρήματα του λαού έγιναν αυτό που έγιναν και ότι Ολυμπιάδα, στην οποία πήρανε τα μετάλλια και τις διακρίσεις τους, έγινε πάλι με λεφτά του ελληνικού λαού.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Κύριε Αυγενάκη, αποκαλύφθηκες…».
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Διαβάζοντας τα παραπάνω, ήρθε συνειρμικά στο μυαλό μου η γνωστή ιστορία με τον Νασρεντίν Χότζα και το πάπλωμα:
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ήτανε, λέει, μια χειμωνιάτικη νύχτα, προχωρημένη η ώρα, και ο Χότζας κοιμότανε, δίπλα του η γυναίκα του. Ξαφνικά, έξω από το σπίτι του, μπροστά στην πόρτα του ξέσπασε ένας καβγάς. Ο Χότζας και η γυναίκα του ξύπνησαν. —"Θα πάω να δω" λέει ο Χότζας, και αμέσως πετάγεται όρθιος, τυλίγεται με το πάπλωμα <span class=nowrap>—αυτό</span> βρήκε <span class=nowrap>πρόχειρο—</span> και, μην ακούγοντας τη γυναίκα του που του φώναζε "Κάτσε, καημένε, τώρα, πού πας;"…, όρμηξε στην εξώπορτα. Μα, μόλις άνοιξε, οι καβγατζήδες τού άρπαξαν το πάπλωμα και εξαφανίστηκαν. Και, βέβαια, σκόλασε ο καβγάς… <span class=nowrap>—"Ε</span>, τι έγινε; Γιατί τσακώνόντουσαν;" τον ρωτάει η γυναίκα του. Κι εκείνος τής απαντάει: <span class=nowrap>—"Α</span>, τίποτα! Για το πάπλωμα ήταν ο καβγάς!"…
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Καταλάβατε, λοιπόν;
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
-----------------------
<br />
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<sup><b>(*)</b></sup> Ναι, έτσι! Όπως λένε τα ΜΜΕ των αστών "το καθεστώς του Άσαντ" ή "το καθεστώς του Κιμ Γιον Ουν" 'η "το καθεστώς του Μαδούρο" κ.λπ., αλλά, βέβαια, "η κυβέρνηση των ΗΠΑ", "η κυβέρνηση της Γαλλίας" κ.λπ., δεν είναι καθεστώς οι κυβερνήτες του… "ελεύθερου" κόσμου, του δικού τους κόσμου. Αυτή είναι η οπτική των αστών. Εμείς, όσοι βρισκόμαστε στην απέναντι όχθη των αστών, και είμαστε "οι απέναντι" γι' αυτούς, είναι απολύτως λογικό από τη δική μας όχθη να βλέπουμε τους αστούς σαν "απέναντί" μας. Όχι, βέβαια, πως είμαστε στην ίδια όχθη με τον κάθε Άσαντ. Με κανέναν αστό ηγέτη δεν συντασσόμαστε, παρά μόνο με τον κάθε αγωνιζόμενο λαό. Κρατάω όμως εγώ αυτή την έκφραση των αστών, "το καθεστώς", και την αντιγυρίζω κατάμουτρά τους, συνοδεύντάς την με την ίδια, όπως και αυτοί, δόση απέχθειας και βδελυγμίας από μέρους μου.
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span><style="font-size: 120%;">-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-39499686571002653522020-04-17T18:44:00.000+03:002020-04-17T18:55:57.310+03:00Το έπος της Χαρδαλειάδας<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b><u>Δισκλέημερον:</u><sup>(*)</sup></b> Δεν έχω τίποτα προσωπικά εναντίον του κυρίου Χαρδαλιά, δεν είναι αυτός ο στόχος μου, αλλά πληρώνει αυτός το τίμημα της ανάδειξής του σε κεντρικό πρόσωπο της επικαιρότητας επί… υποκειμένου νοσήματος —το «υποκείμενο (νόσημα)» είμαι εγώ· ας με συγχωρέσει!
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.0; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 140%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">
<b>Το έπος της Χαρδαλειάδας</b>
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Γιά πες μας, κύριε Χαρδαλιά:
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Όταν το έθνος μας τιμά
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">του Μάρτη τον ξεσηκωμό,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">συνήθειο το ‘χει από καιρό
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">να τρώει ψάρι σκορδαλιά.
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Τι λες γι’ αυτό, κυρ Χαρδαλιά;
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Ακούμε πως η σκορδαλιά
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">σκορπάει όλα τα κακά
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">και σε απόσταση κρατά
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">τον άλλον αναγκαστικά.
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Τι λες γι’ αυτό, κυρ Χαρδαλιά;
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Να τρώμ’ αράδα σκορδαλιά
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">για να τηρούμε αυστηρά
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">αυτό το «μένετε μακριά»;
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Μα όμως, κύριε Χαρδαλιά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">σε λίγο θά ‘ρθει η Πασχαλιά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">και της αγάπης το φιλί
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">κι αυτό θε ν' απαγορευτεί;
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Γιά πες μας, κύριε Χαρδαλιά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">τι κάνουμε την Πασχαλιά;
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Δεν θα σουβλίσουμε αρνί;
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Στο σπίτι μέσα μοναχοί,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">σάμπως σε φυλακής κελί
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">ή σαν θηρία σε κλουβί;
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Μεθαύριο Πρωτομαγιά!
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Τι γίνεται, κυρ Χαρδαλιά;
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Χωρίς φωνή, χωρίς λαλιά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">ευνουχισμέν’ η εργατιά;
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Βολεύει αυτό, κυρ Χαρδαλιά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">κυβέρνηση κι αφεντικά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">μ’ ακούστε μας πολύ καλά:
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Δεν μένουμε χωρίς μιλιά!
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Κι οι μάσκες έχουνε φωνή!
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Σαν πρόβατα επί σφαγή
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">δεν θα μας πάτε, μη θαρρείς,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">τον διάολό σου θε να βρεις!
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Εργάτες με φωνή τρανή
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">τον δρόμο φράζουνε σ’ οχτρούς
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">που θέλουν νεκρική σιγή
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">με αφορμή κάποιους ιούς…
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">κι υφαίνουνε νέα δεσμά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">και «κρίση» νέα ξεκινά.
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Να μην το επιτρέψουμε,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">έχουμε δύναμη, παιδιά,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">και να τους αποτρέψουμε
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">—κλοτσιά στον κάθε Χαρδαλιά!
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b><sup>(*)</sup> Disclaimer</b>: σημαίνει <b>“αποποίηση ευθύνης”</b>, αλλά ειδικά εδώ σημαίνει <b>“από ποίηση ευθύνης”</b>!!! 😀😀😀
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
<!--Αλλαγή ιδιοτήτων "div"
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
NEO
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-56413734690002108492020-03-27T00:01:00.000+02:002020-03-27T00:01:15.447+02:00Πέταξε, σκέψη μου, στην Ιταλία...<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
</style>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: purple; font-family: Times New Roman; font-size: 150%"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Με τη σκέψη μου σήμερα στον αδελφό ιταλικό λαό, συμπονώντας τον για όσα δεν του αξίζει να υποφέρει αλλά το ίδιο μισητό σύστημα που καταδυναστεύει σχεδόν(;) όλους τους λαούς σήμερα του επιφυλάσσει (άλλη πανδημία αυτή…), και ευχόμενος αίσιο τέλος (σε όλα τα δεινά…), αναπαράγω στη συνέχεια μια παλιά ανάρτησή μου, από το καλοκαίρι του 2012, μιαν ανάρτηση που έχει σήμερα αποκτήσει, δυστυχώς, ξανά επικαιρότητα για απρόσμενο (όταν γραφόταν) λόγο. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: black; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Έλαβα σήμερα ένα πολύ ενδιαφέρον ημέλι από τον πολύτιμο φίλο (συμπτωματικά και ξάδελφο) Σωτήρη Παπαδέα, το οποίο αισθάνομαι ότι αξίζει να το μοιραστώ μαζί σας, αγαπητοί αναγνώστες. Ο τίτλος της ιστογραφής μου (ιστοαντιγραφής ακριβέστερα) ανήκει επίσης στον Σωτήρη. Διαβάστε και δείτε και το βίντεο!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
«Έλαβα από φίλο και προωθώ το κάτωθι μήνυμα, που περιλαμβάνει ένα κείμενο και ένα συνημμένο βιντεάκι.<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Για να γίνει κατανοητή η σημασία των όσων συνέβησαν στην συγκεκριμένη παράσταση του "NABUCCO" θα προσθέσω στις πληροφορίες, που δίνει ο συντάκτης του αρχικού κειμένου, και τα εξής:<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Α) Το έργο του G. Verdi "Nabucco" πρωτοπαίχτηκε στα 1842. Τότε η Ιταλία δεν αποτελούσε ενιαίο εθνικό κράτος. Στο κέντρο υπήρχε το Παπικό Κράτος, στο νότο το Βασίλειο της Νεαπόλεως και ο βορράς ήταν υποταγμένος στην Αυστροουγγαρία της δυναστείας των Αψβούργων.<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Β) Το κίνημα της ενοποίησης της Ιταλίας δεν ήταν μόνο εθνικό (εναντίον των αυστριακών Αψβούργων), αλλά είχε και κοινωνικό "χρώμα" (δημοκρατία, ισότητα, πολιτικές ελευθερίες).<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Γ) Οι παραστάσεις των έργων του Verdi και ιδιαίτερα αυτές του έργου του "Nabucco" δίνανε την ευκαιρία στους θερμόαιμους νεαρούς φοιτητές να εκδηλώσουν τα εθνικά και δημοκρατικά τους αισθήματα. Μάλιστα έγινε "μόδα" τότε (1842 κ.ε.) στην διάρκεια της άριας "Va, pensiero…", την οποία τραγουδούν οι σκλάβοι, να πετάνε από τα θεωρία χαρτάκια με αντιαυστριακά και πατριωτικά συνθήματα. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και οι θεατές στην παράσταση του "Nabucco" που βλέπουμε στο βίντεο, κατά την οποία ο Ricardo Muti επανέλαβε τη συγκεκριμένη άρια, παρά τις αντιρρήσεις του όσον αφορά την επανάληψή της ενόσω εξελίσσεται η υπόθεση του έργου. Τα συνθήματα στα χαρτάκια βεβαίως αναφέρονταν στη σύγχρονη κατάσταση της χώρας τους.<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Έτος 2012: 150 χρόνια μετά την ίδρυσή της (έγινε σε δύο φάσεις, το 1862 και το 1871), που πραγματοποιήθηκε κόντρα σε ένα γερμανικό κράτος, την Αυστροουγγαρία των Αψβούργων, στην Ιταλία αναζωπυρώνεται ο αντιγερμανισμός με ιδιαίτερης σημασίας συμβολικές πράξεις (αυτά που έγιναν στην παράσταση του "Nabucco"), αλλά και δηλώσεις επιφανών πολιτικών (Βερλουσκόνι: "Αν δεν αρέσει της Γερμανίας, να φύγει από το Ευρώ, για να μη φύγουμε εμείς πρώτοι").<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Κρατήστε λοιπόν αυτό το βιντεάκι, γιατί υποψιάζομαι πως θα έχει σε κάποια χρόνια ιστορική σημασία».<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: maroon; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
<i>Έγραψε ο ΣΠΠ:</i><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="indented1" style="line-height: 130%; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 115%;"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
</span><span style="color: red; font-family: Verdana">NABUCCO </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">στη Ρώμη</span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Στις 12 Μαρτίου 2012, ο Silvio Berlusconi κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Η Ιταλία γιόρταζε τα 150 χρόνια από την ίδρυσή της και με αυτή την ευκαιρία, στην όπερα της Ρώμης, δόθηκε μια παράσταση όπερας, της πιο συμβολικής αυτής της ενοποίησης: </span><span style="color: red; font-family: Verdana">Nabucco </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">του </span><span style="color: red; font-family: Verdana">Giuseppe Verdi </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">υπό τη διεύθυνση του </span><span style="color: red; font-family: Verdana">Riccardo Muti.<o:p></o:p></span><a name='more'></a></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Το έργο Nabucco του Verdi είναι ένα έργο τόσο μουσικό όσο και πολιτικό: αφορά την ιστορία της σκλαβιάς των Εβραίων στη Βαβυλώνα, και η περίφημη άρια </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Va pensiero» </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">τραγουδιέται από τους καταπιεσμένους σκλάβους. Στην Ιταλία, το τραγούδι αυτό είναι το σύμβολο της αναζήτησης της ελευθερίας του λαού, ο οποίος στα 1840 <span class=nowrap>—όταν</span> και γράφτηκε η <span class=nowrap>όπερα—</span> ήταν καταπιεσμένος από την αυτοκρατορία των Αψβούργων, και πάλευε μέχρι τη δημιουργία της ενωμένης Ιταλίας.</span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Πριν αρχίσει η συναυλία, ο </span><span style="color: red; font-family: Verdana">Gianni Alemanno, </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">δήμαρχος της Ρώμης, ανέβηκε στη σκηνή για να καταγγείλει τις μειώσεις της κυβέρνησης στον προϋπολογισμό για τον πολιτισμό. Και αυτό, ενώ ο Alemanno είναι μέλος του κυβερνώντος κόμματος και πρώην υπουργός του Berlusconi.</span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Αυτή η πολιτική παρέμβαση, σε μια πολιτιστική στιγμή από τις πιο συμβολικές για την Ιταλία, θα προκαλέσει ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα, ιδίως τη στιγμή που ο ίδιος ο Berlusconi ήταν παρών στη συναυλία.</span><span style="color: red; font-family: Verdana"></span><span style="color: blue; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Όπως δήλωσε στους Times o </span><span style="color: red; font-family: Verdana">Ricardo Muti, </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">διευθυντής της ορχήστρας, </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«…ήταν μια βραδιά αληθινής επανάστασης».<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
</span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Στην αρχή, υπήρχε ένα μεγάλο χειροκρότημα από το κοινό. Στη συνέχεια ξεκινήσαμε τη συναυλία. Όλα πήγαιναν πολύ καλά, αλλά όταν φτάσαμε στο σημείο του Va pensiero, αισθάνθηκα αμέσως ότι η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη στο κοινό. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείτε να περιγράψετε, αλλά που τα αισθάνεστε. Πριν, υπερίσχυε η σιωπή του κοινού. Τη στιγμή όμως που το κοινό κατάλαβε ότι θα ξεκινούσε το Va pensiero, η σιωπή γέμισε από μια πραγματική θέρμη. Μπορούσαμε να αισθανθούμε τη σπλαχνική αντίδραση του κοινού στο θρήνο των σκλάβων που τραγουδούνε «Oh ma patrie, si belle et perdue!». (Ω πατρίδα μου, τόσο όμορφη και χαμένη).</span><span style="color: blue; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Ενώ η χορωδία έφτανε στο τέλος, στο κοινό κάποιοι είχαν ήδη αρχίσει να φωνάζουν «Bis». Το κοινό άρχισε να φωνάζει </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Vive l’Italie!» </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">και </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Vive Verdi!». </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">Άνθρωποι από τα θεωρεία άρχισαν να πετούν χαρτιά συμπληρωμένα με πατριωτικά μηνύματα <span class=nowrap>—κάποια</span> έγραφαν </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Muti, sénateur à vie».<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Αν και το είχε κάνει για μία και μοναδική φορά στη Σκάλα του Μιλάνου το 1986, ο Muti δίσταζε να κάνει ένα bis για το Va pensiero. Για αυτόν, μία όπερα πρέπει να πηγαίνει από την αρχή ως το τέλος. </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Δεν ήθελα να παίξουν απλά ένα encore. Θα έπρεπε να υπάρχει μια ιδιαίτερη πρόθεση».</span><span style="color: blue; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Όμως στο κοινό είχε ήδη ξυπνήσει το πατριωτικό συναίσθημα. Με μία θεατρική κίνηση, ο διευθυντής της ορχήστρας γύρισε τελικά την πλάτη στο podium, κοιτάζοντας το κοινό και τον Berlusconi, και είπε τα εξής:<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
[Αφού οι εκκλήσεις του κοινού για ένα bis έχουν σταματήσει, από το κοινό ακούγεται «Ζήτω η Ιταλία»].<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
</span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Ναι συμφωνώ με αυτό "Ζήτω η Ιταλία", αλλά» </span><span style="color: blue; font-family: Verdana">[χειροκροτήματα] </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«δεν είμαι πια 30 ετών και έχω ζήσει τη ζωή μου, όμως σαν ένας Ιταλός που έχει γυρίσει τον κόσμο, ντρέπομαι για όσα συμβαίνουν στη χώρα μου. Για αυτό συναινώ με το αίτημά σας για bis για το Va pensiero. Δεν είναι μόνο για την πατριωτική χαρά που αισθάνομαι, αλλά γιατί απόψε, και ενώ διεύθυνα τη χορωδία που τραγουδούσε "Ω πατρίδα μου, όμορφη και χαμένη" σκέφτηκα ότι αν συνεχίσουμε έτσι, θα σκοτώσουμε τον πολιτισμό πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε η ιστορία της Ιταλίας. Και σε αυτή την περίπτωση, εμείς, η πατρίδα μας, θα είναι πραγματικά "όμορφη και χαμένη"».<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
[Επευφημίες, συμπεριλαμβανομένων και των καλλιτεχνών πάνω στη σκηνή].<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
</span><span style="color: blue; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Θα ήθελα τώρα… πρέπει να δώσουμε νόημα σε αυτό το τραγούδι. Αφού είμαστε στο Σπίτι μας, το θέατρο της πρωτεύουσας, και με μία χορωδία που τραγούδησε περίφημα, και που συνοδεύεται περίφημα, αν θέλετε, σας προτείνω να ενωθείτε μαζί μας και να τραγουδήσουμε όλοι μαζί».<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
Έτσι προσκάλεσε το κοινό να τραγουδήσει μαζί με τη χορωδία των σκλάβων. </span><span style="color: red; font-family: Verdana">«Είδα ομάδες ανθρώπων να σηκώνονται. Όλη η Όπερα της Ρώμης σηκώθηκε. Η χορωδία επίσης σηκώθηκε. Ήταν μια μαγική στιγμή μέσα στην όπερα. Εκείνη τη βραδιά δεν ήταν μόνο μια συναυλία του Nabucco, αλλά επίσης ήταν μια δήλωση (statement) του θεάτρου της πρωτεύουσας υπ’ όψη των πολιτικών».</span><span style="color: blue; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;"><span style="color: blue; font-family: Verdana"><p style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt">
(Μπείτε και απολαύστε ό,τι συνέβη…)</span><span style="color: red; font-family: Verdana"></span><span style="color: blue; font-family: Verdana"></span><span style="color: red; font-family: Verdana"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: maroon; font-family: "Verdana";"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzcnQ1q9lLk9x2J45UwaKl05aWZrW_l3malLwUrKP6B08bcfH-ODF7bjGS6E2DBlWCITW8ucO_u4BU' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
</div>
https://l-d-papadeas.blogspot.com/2012/07/blog-post_23.htmlΛευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-75444960783556889392019-10-06T15:58:00.000+03:002019-10-09T23:14:53.171+03:00Να τους ξεφορτωθούμε<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Το παρακάτω ποίημά μου μπορείτε να το διαβάσετε ακούγοντας το γνωστό λατινοαμερικάνικο τραγουδάκι <a href="https://www.youtube.com/watch?v=3gpMJvUIYEI">πορο-πορομ-πομπέρο (el porompompero)</a>, με το τελευταίο "ρ" σχεδόν άηχο: πομπέ(ρ)ο.
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.0; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 130%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">
<b>Να τους ξεφορτωθούμε!</b>
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Να σας μιλήσω, είπα,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">για τούτον τον Πομπέο
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">τον αποδιοπομπαίο,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">που ήρθε από τις ΗΠΑ.
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Ήρθε να υπογράψει,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">με νέα συμφωνία
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">του ΝΑΤΟ η συμμαχία
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">στον σβέρκο μας να κάτσει.
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Μα όχι μόνο τούτο,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">αλλά και να αρπάξει
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">και να κατασπαράξει
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">τον ορυκτό μας πλούτο.
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Δεσμά να πλέξει αιώνια,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">και θά 'ρθουν επενδύσεις
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">-σαν νέες κατακτήσεις-
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">για να χορεύουν τα όρνια.
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Ως πότε, παλληκάρια,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">μες στα δεσμά θα ζούμε;
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">Καιρός να σηκωθούμε,
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">να πάρουμε στειλιάρια,
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;"><b>Να τους ξεφορτωθούμε!...</b>
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 25pt;">
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αμήν.
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
<!--Αλλαγή ιδιοτήτων "div"
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
NEO
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-29308223549402886062019-08-06T18:45:00.000+03:002019-08-06T18:45:34.820+03:00Έκτρωμας Βοθρίνι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />Χωρίς (άλλα) λόγια…</div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-14940033315010451042019-04-14T16:12:00.001+03:002019-04-14T21:32:09.430+03:00Ξημερώνει…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }</style>
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<div class="MsoNormal" style="color: #df0100; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<br />
Το περσυνό σχολικό έτος, το 2017-18, η κινηματογραφική ομάδα του 8ου Γυμνασίου Πειραιά, στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος κινηματογράφου με θέμα το ντοκιμαντέρ και τα είδη του, δημιούργησε την ταινία μικρού μήκους <span class=nowrap>«Ξημερώνει</span> στο Γεντί <span class=nowrap>Κουλέ»</span>. Το γύρισμα της ταινίας έγινε στις ιστορικές φυλακές του Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια 3ημερης εκδρομής της ομάδας για τον σκοπό αυτό. <span class=nowrap>«Γεντί</span> <span class=nowrap>Κουλέ»</span> είναι η οθωμανική ονομασία με την οποία είναι γνωστό το Φρούριο του Επταπυργίου, στο βορειοανατολικό άκρο των τειχών της Θεσσαλονίκης, εντός της Ακρόπολης <span class=nowrap>(yedi=επτά</span>, <span class=nowrap>kule=πύργος)</span>. Το Φρούριο του Επταπυργίου ολοκληρώθηκε κατά στάδια σε διάφορες φάσεις οικοδόμησης, από τα παλαιοχριστιανικά χρόνια έως τα ύστερα βυζαντινά, ενώ ο τελευταίος <span class=nowrap>—ο</span> <span class=nowrap>μεσαίος—</span> πύργος κτίστηκε από τους Τούρκους αμέσως μετά την άλωση της πόλης το 1430. Σκοπός του φρουρίου ήταν η οχύρωση της πόλης. Βεβαίως με την πάροδο των αιώνων το φρούριο έπαψε να υπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε, και ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα η οθωμανική διοίκηση το μετάτρεψε σε φυλακές, που έγιναν διαβόητες για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, ενώ η απόδραση από αυτές αποτελούσε αδιανόητο εγχείρημα. Η ελληνική διοίκηση, στη συνέχεια, εξακολούθησε να χρησιμοποιεί τις εν λόγω φυλακές μέχρι λίγα χρόνια πριν από το τέλος του 20ού αιώνα <span class=nowrap>(το</span> <span class=nowrap>1989)</span>. Θεωρούνταν φυλακές ύψιστης ασφάλειας, αποτρόπαιο κάτεργο για τους κρατούμενους, απέναντι στους οποίους η σκληρότητα των δεσμοφυλάκων ήταν τέτοια, που έγιναν το σύμβολο του τρόμου και της απανθρωπιάς στη Θεσσαλονίκη. Κατά την περίοδο από τη Μεταξική δικτατορία έως την μεταπολίτευση <span class=nowrap>(1936</span>-<span class=nowrap>1974)</span> οι φυλακές αυτές χρησιμοποιήθηκαν και για τον εγκλεισμό πολιτικών κρατουμένων. Εκατοντάδες πολίτες γνώρισαν εξαιτίας των αριστερών πολιτικών τους πεποιθήσεων το τρομακτικό αυτό καλαστήριο, όπου τα ουρλιαχτά από τους βασανισμούς ακούγονταν μέχρι την πόλη. Πολλοί από αυτούς είτε υπέκυψαν στα βασανιστήρια είτε οδηγήθηκαν από εκεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Οι ιστορίες που έρχονται από εκείνη την εποχή αμαυρώνουν την ιστορία της πόλης και της ελληνικής πολιτείας γενικότερα.
</div>
<a name='more'></a>
<br />
<div class="MsoNormal" style="color: #df0100; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ένας από τους πολιτικούς κρατούμενους των φυλακών αυτών κατά την μετεμφυλιακή περίοδο ήταν ο νεαρός κομμουνιστής και αγωνιστής της ειρήνης Νίκος Νικηφορίδης, γεννημένος το 1928. Ήταν γραμματέας της ΕΠΟΝ στο Παγκράτι. Εξορίστηκε στην Ικαρία και στη συνέχεια στη Μακρόνησο, όπου από τα βασανιστήρια παρέλυσε το ένα του πόδι και για ένα διάστημα είχε χάσει την όρασή του, ενώ πάθαινε και επιληπτικές κρίσεις. Σχεδόν ετοιμοθάνατος από τα βασανιστήρια, αφήνεται ελεύθερος το 1950. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1951 συνελήφθη και πάλι, μαζί με άλλους αγωνιστές, και καταδικάστηκε επειδή <span class=nowrap>«επεδίωξε</span> εφαρμογήν ανατρεπτικών ιδεών διά της συλλογής υπογραφών διά την <span class=nowrap>ειρήνην»</span>. Εκτελέστηκε στις 5 Μαρτίου 1951, σε ηλικία 22 χρόνων, πίσω από το Γεντί Κουλέ, παρά τις εκκλήσεις από όλο τον κόσμο να μην προχωρήσει η εκτέλεση της θανατικής ποινής. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής ο Νικηφορίδης εκτελέστηκε φωνάζοντας: <span class=nowrap>«Ζήτω</span> η ειρήνη και η πανανθρώπινη <span class=nowrap>λευτεριά»</span>. Μαζί του εκτελέστηκαν έξι αντάρτες του εμφυλίου.
<br />
<br />
Πάνω στην τραγική αυτή ιστορία του ήρωα, του δικού μας άγιου, του δικού μας ιερομάρτυρα, του Νίκου Νικηφορίδη, είναι βασισμένο το σενάριο της ταινίας που έφτιαξαν οι μαθητές του 8ου Γυμνασίου Πειραιά, που, όπως αναφέρουν, <span class=nowrap>«αφιερώνεται</span> σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους που βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν στο Γεντί Κουλέ την περίοδο 1940-<span class=nowrap>1974»</span>. Η ταινία αυτή συμμετείχε στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νέων <span class=nowrap>(5th</span> International Youth Film <span class=nowrap>Festival)</span> <span class=nowrap>«Plasencia</span> <span class=nowrap>Encorto»</span>, που πραγματοποιήθηκε στην όμορφη πόλη της Πλασένθια στην Εξτρεμαδούρα της Ισπανίας από τις 4 έως τις 6 Απριλίου 2019, και απέσπασε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ του φεστιβάλ.
<br />
<br />
Συγχαρητήρια αξίζουν όλοι οι συντελεστές αυτής της παραγωγής, πρώτα απ' όλα για το θέμα που επέλεξαν, και ασφαλώς για τον άρτιο από κάθε πλευρά τρόπο με τον οποίο υλοποίησαν την ιδέα τους. Συγχαρητήρια στους μαθητές, τους καθηγητές, τους γονείς και στον καθένα που βοήθησε σ' αυτή την ωραία προσπάθεια. Τέτοιες προσπάθειες μάς κάνουν να είμαστε αισιόδοξοι ότι υπάρχει ελπίδα… Ότι <b>ξημερώνει!</b>…
<br />
<br />
Μπορείτε να δείτε την ταινία στον παρακάτω σύνδεσμο ή στο βίντεο που παρατίθεται.
<br />
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=DpRh3b2F1ao&feature=youtu.be">Ξημερώνει στο Γεντί Κουλέ</a>
<br />
<br />
</div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dx8pmK5ZkLrkVNkRMySggdw9zz8-07EQ2LZjGKqswiaNFpDo-jqlT1FGYTDN7aKteDg7nB7sKUzqjc' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe>
</div>
<br />
</div>
<div class="indented" style="color: purple; font-family: Verdana; font-size: 90%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Με αφορμή κάποιο σχόλιο από φίλο ενόσω έγραφα το σημείωμα αυτό:
<br />
<br />
Όχι, καλέ! Ποιο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο, ποιος μιλάει γι' αυτό; Μα <span class=nowrap>«Για</span> Λακεδαιμονίους να μιλούμε <span class=nowrap>τώρα!»</span>… Εξάλλου ό,τι ήτανε να πούμε σχετικά, το είπαμε στην ανάρτηση <a href="https://l-d-papadeas.blogspot.com/2018/10/blog-post.html">Τ' αστέρι</a>.
<br />
<br />
</div>
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
<!--source src="http://k003.kiwi6.com/hotlink/2gmptduef9/Final_Complete_2.wav"-->
<!--<a href="https://l-d-papadeas.blogspot.com/2018/10/blog-post.html">Τ' αστέρι</a>-->
<!--Αλλαγή ιδιοτήτων "div"
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
NEO
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
-->
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-18947258951114610872019-04-10T23:04:00.000+03:002019-04-11T08:19:38.087+03:00Τῷ καιρῷ ετούτῳ (Μέρος Β')<!--.Αφορά την ανάρτηση: «Τῷ καιρῷ ετούτῳ (Μέρος Β')»-->
<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 25pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 50pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 75pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 160%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Μια αλλιώτικη ιστογραφή (σε δύο μέρη, Α' και Β') με άρωμα… θείας λειτουργίας (μετά κηρύγματος στο τέλος, όπως συνηθίζεται)</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Ο τίτλος της σημερινής ιστογραφής είναι ακριβώς ο τίτλος ποιητικής συλλογής του Μάνου Παναγόπουλου (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή), πλην άλλη σχέση δεν υπάρχει της ιστογραφής με την ποιητική συλλογή.</b>
<br />
</div>
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>(Συνέχεια από το <a href="https://l-d-papadeas.blogspot.com/2019/04/blog-post_6.html">προηγούμενο</a>)</i>
<br />
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Στην αρχή δεν πέρναγε μέρα να μην αναφερθούμε, έστω και για λίγο, στην περίεργη αυτή ιστορία του ιδιόρρυθμου φίλου μας επιστήμονα. Μα ο πανδαμάτορας χρόνος στο διάβα του ξεθωριάζει και τις πλέον ανεξίτηλες εντυπώσεις και αμβλύνει και τα πλέον έντονα συναισθήματα της στιγμής που ερχόμαστε σε πρώτη επαφή <span class=nowrap>(ζώντας</span> τα ή μαθαίνοντάς <span class=nowrap>τα)</span> με τα οποιαδήποτε γεγονότα, ακόμη και τα πιο συγκλονιστικά. Πράγματι, ύστερα από λίγο καιρό αραιά και πού μονάχα τον θυμόμασταν τον φίλο μας. Εξάλλου και ο ίδιος είχε εξαφανιστεί από την παρέα μας <span class=nowrap>—πράγμα</span> όχι ασυνήθιστο έτσι κι αλλιώς. Μια μέρα ωστόσο κάποιος από την παρέα μας <span class=nowrap>—είχαμε</span> μαζευτεί στο συνηθισμένο μας <span class=nowrap>στέκι—</span> είχε την έμπνευση να ρίξει στο τραπέζι ένα σενάριο, φανταστικό μεν αλλά καθόλου απίθανο, βασισμένο ακριβώς σ' αυτή την πραγματική ιστορία της ηθελημένης καταστροφής ενός έργου από τον ίδιο τον δημιουργό του. Ας τον ακούσουμε, και θα καταλάβετε γιατί αυτό το σενάριο κυριάρχησε ή, μάλλον, μονοπώλησε τη συζήτηση εκείνης της συνάντησής μας:
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Βρε παιδιά, τι να γίνεται ο φίλος μας ο Χ.; Σαν πολλες μέρες δεν έχει να φανεί; Λέτε να ετοιμάζει κάτι καινούργιο;</i>
<br />
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Ναι, για να το αχρηστέψει στο τέλος…</i> σχολίασε δηκτικά ο Δ.
<a name='more'></a>
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—<b>Και</b> αυτό, αλλά για σκεφτείτε: Ας υποθέσουμε ότι ο φίλος μας σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα <span class=nowrap>«νοήμον</span> <span class=nowrap>ρομπότ»</span>. Άλλωστε έχει ιδιαίτερα εντρυφήσει στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, όπως ξέρετε. Σκεφτείτε λοιπόν να φτιάξει ένα ρομπότ που θα έχει… Καλά… ακούστε… δεν είμαι ειδικός σε τέτοια θέματα, και με δυσκολία μιλάω γι' αυτά, αλλά νά πώς το αντιλαμβάνομαι, και συγχωρήστε με για ό,τι άτοπο ή ανακριβές πω. Λοιπόν, εγώ φαντάζομαι ότι αυτά τα νοήμονα ρομπότ έχουν την ικανότητα να συνδυάζουν διάφορα δεδομένα, να τα σταθμίζουν και να επιλέγουν ή να αποφασίζουν πώς να ενεργήσουν. Ακόμη έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν και να αυτενεργούν, φαντάζομαι εντός κάποιων ορίων που έχει θέσει γι' αυτά ο δημιουργός τους. Όπως δηλαδή έχει κάνει και με μας τους ανθρώπους ο Δημιουργός μας, κατά τους θρησκευόμενους πάσης θρησκείας. Δηλαδή δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ο δημιουργός ενός ρομπότ δεν μπορεί να ελέγξει τα όρια δράσης και αυτενέργειας του δημιουργήματός του, όσο και έξυπνο κι αν το έχει φτάξει. Αν κάποιος διαφωνεί και υποστηρίζει ότι το ρομπότ μπορεί να υπερισχύσει του δημιουργού του, ας κρατήσει τη, σεβαστή οπωσδήποτε, διαφωνία του, δεν πρόκειται εξάλλου νιώσει μοναξιά· πολλοί το υποστηρίζουν αυτό. Όμως εμείς ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησής μας ότι εν προκειμένω με τον φίλο μας δεν ισχύει κάτι τέτοιο, σύμφωνοι; Ωραία… Πάμε παρακάτω, να δούμε κατά πόσο είναι και στην πραγματικότητα ωραία τα πράγματα. Λοιπόν, ας υποθέσουμε ότι ο φίλος μας έφτιαξε ένα τέτοιο έξυπνο ρομπότ, το οποίο, όπως και ο άνθρωπος, έχει νοημοσύνη, μαθαίνει, διορθώνει τα λάθη του, βελτιώνει τις μεθόδους εργασίας του κ.λπ. κ.λπ. Αυτό το ρομπότ, λοιπόν, μπορεί να πάει, να το βάλουν έστω, να δουλέψει σ' ένα εργοστάσιο. Θα μάθει εκεί να φτιάχνει αυτοκίνητα, ας πούμε. Θα τα σχεδιάζει και θα τα κατασκευάζει. Προφανώς όχι ένα μοναδικό ρομπότ, αλλά κάμποσα, ακόμη και χιλιάδες, όσα χρειάζονται. Ναι. Και θα είναι παραγωγικότατα. Χμ! <span class=nowrap>«Απεργίες</span> θα <span class=nowrap>κάνουν;»</span> θα ρωτήσετε. Εμ, δεν θα κάνουν; Αφού είναι νοήμονα… Και απεργίες θα κάνουν και στο ΠΑΜΕ θα πάνε να γραφτούν, στα σίγουρα! Είπαμε, είναι <b>νοήμονα</b> εκ κατασκευής. Σ' αυτό υπερέχουν από μας τους ανθρώπους, που είμαστε νοήμονες εκ γενετής, αλλά ανοηταίνουμε, όταν μεγαλώνοντας συμβεί να χάσουμε τον ταξικό μας μπούσουλα. Ας είναι… Κι αν, τώρα, αποφασίσουν όλα τα ρομπότ όλων των εργοστασίων, επιχειρήσεων κ.λπ. να κάνουν ΤΗΝ επανάσταση; Ναι, αυτήν που δεν κάνουν σήμερα οι άνθρωποι! Όχι, πόλεμο δεν θα αποφασίσουν να κάνουν, αυτόν το αφήνουν να τον κάνουν οι άνθρωποι <span class=nowrap>—είναι</span> <b>νοήμονα</b> είπαμε!</i>
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>Αλλά ας βάλουμε φρένο στις φαντασιώσεις μας και ας ξαναγυρίσουμε στο σενάριο της κατασκευής νοήμονος ρομπότ από τον φίλο μας τον Χ. Και ας υποθέσουμε ότι το κλειδί για τον έλεγχο του δημιουργήματός του, του ρομπότ, από τον δημιουργό του ή τον μέλλοντα ιδιοκτήτη του, είναι ένα τηλεχειριστήριο, σαν αυτό της τηλεόρασης, που απαιτεί τη χρήση, για λόγους ασφάλειας, ενός μυστικού κωδικού. Ε, καταλαβαίνετε πού το πάω: Τι θα γίνει αν ο φίλος μας ο Χ. επιφυλάσσει και για τον κωδικό αυτόν την ίδια τύχη, την ίδια μεταχείριση με τον κωδικό του πρόσφατου λογισμικού του; Ε, τότε καθόλου ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά δεν θα είναι τα πράγματα! Όπως καταλαβαίνετε, τότε θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μιαν επικίνδυνη κατάσταση, απρόβλεπτη και αστάθμητη συν τοις άλλοις. Δεν θα έχουμε, όπως στην περίπτωση του λογισμικού, την εκούσια αυτοαποξένωση του δημιουργού από το δημιούργημά του με ταυτόχρονη αχρήστευση του δημιουργήματος. Στην περίπτωση του ρομπότ, η αυτοαποξένωση του δημιουργού από το δημιούργημά του δεν θα συνοδεύεται από την αχρήστευση του δημιουργήματός του αλλά από την απώλεια κάθε δυνατότητας ελέγχου του! Το δημιούργημά του θα ζει και θα βασιλεύει ανεξέλεγκτο!</i>
<br />
<p class="indented1" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Παιδιά, να με συμπαθάτε</i>, μπαίνει στη συζήτησή μας ένας συμπαθητικός γεροντάκος, που πάντα καθόταν μόνος του σε κάποιο τραπεζάκι· τώρα τελευταία συνήθιζε <span class=nowrap>—ή</span> μήπως <span class=nowrap>επιδίωκε;—</span> να κάθεται σε διπλανό με μας τραπέζι, σιωπηλός όπως πάντα. Φαίνεται ότι κάποιο ενδιαφέρον είχε βρει στις συζητήσεις μας και μας παρακολουθούσε. Γυρίσαμε αυθόρμητα προς το μέρος του και τον κοιτάξαμε καλωσυνάτα. Ήταν μια ευγενική φυσιογνωμία και μιλούσε ήρεμα και κάπως συνεσταλμένα, με τα μάτια χαμηλωμένα. Εμείς ανοίξαμε κάπως τον κύκλο μας σε μια κίνηση αβροφροσύνης, να δείξουμε ότι τον δεχόμαστε στην παρέα μας. Κι αυτός συνέχισε, με κάποιο φανερό δισταγμό στην αρχή: <i>Να με συμπαθάτε, το λοιπόν, μεγάλοι ανθρώποι είσαστε, αλλά ακούστε κι εμένα, είμαι πολύ μεγαλύτερός σας. Παιδιά μου, η φαντασία του ανθρώπου φαίνεται πως δεν έχει όρια. Όμως το ίδιο και η πραγματικότητα. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει το κλισέ <span class=nowrap>«και</span> η πιο αχαλίνωτη ή νοσηρή ή ξερωγώ τι άλλο φαντασία ωχριά μπρος στην <span class=nowrap>πραγματικότητα»</span>;</i>
<br />
<p class="indented1" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>Λοιπόν, αν μου επιτρέπετε, ακούστε με να σας διηγηθώ μια πραγματική ιστορία, όπου κάποιος, γνωστός μου, όχι απλώς κατέστρεψε ό,τι είχε δημιουργήσει, αυτό ίσως και να μην το ήθελε· μάλλον, λογικό είναι να μην το ήθελε. Αλλά κι αν ακόμη υποτεθεί ότι το ήθελε <span class=nowrap>—πράγμα</span> αδιανόητο έως <span class=nowrap>παράλογο—</span>, θα μπορούσε εύκολα και άκοπα να το κάνει, για να μην πω ότι <b>κάτι</b> και ο ίδιος θα απολάμβανε από την καταστροφή αυτή. Ναι, σκεφτείτε, έχετε, ας πούμε, δημιουργήσει ένα σεβαστό κεφάλαιο, κανά εκατομμυριάκι ευρώ. Δύσκολο είναι αυτό το δημιούργημά σας να το εξαφανίσετε; Ασφαλώς όχι· πανεύκολο! Καθόλου συνετό βέβαια, αλλά πανεύκολο και, τέλος πάντων, κάποια απόλαυση, έστω αρρωστημένη, θα έχεις ενόσω ροκανίζεις τα ευρουλάκια. Αυτός όμως δεν στράφηκε κατευθείαν προς την καταστροφή όσων είχε δημιουργήσει, προφανώς <span class=nowrap>—λέω</span> <span class=nowrap>εγώ—</span> επειδή δεν ήθελε κάτι τέτοιο. Λογικά έως εδώ, ε;</i>
<br />
<p class="indented1" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Μα δεν μας είπες, τι είχε δημιουργήσει αυτός;</i>
<br />
<p class="indented1" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Συγγνώμη, ναι. Είχε μια σπουδαία επιχείρηση, μια βιομηχανία γνωστή <span class=nowrap>—δεν</span> θέλω να πω ποιαν, δεν έχει σημασία αυτό. Πνεύμα ανήσυχο, επιζητούσε διαρκώς να επεκτείνει τους τομείς δραστηριότητάς του, να εκσυγχρονίζει τις παραγωγικές εγκαταστάσεις και υποδομές του, να επινοεί καινοτόμα προϊόντα. Λογιζόταν το δίχως άλλο ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Ίσως όμως παρασύρθηκε κάποια στιγμή, ξανοίχτηκε περισσότερο απ' όσο έπρεπε, ίσως υπερεκτίμησε τις δυνατότητες της επιχείρησής του, δεν έχει τόση σημασία στην τωρινή κουβέντα μας να τα αναλύσουμε όλα αυτά, ας φτάσουμε στο αποτέλεσμα: Βρέθηκε χρεωμένος ή, ίσως, όχι τόσο χρεωμένος όσο υποχρεωμένος να καταφύγει σε δανεισμό. Δεν νομίζω ότι ήταν αναπόδραστη ανάγκη κάτι τέτοιο, νομίζω ότι θα μπορούσε να προχωρήσει χωρίς να προσφύγει στους δανειστές, ίσως με κάποια ανασύνταξη ή και αναδίπλωση των δραστηριοτήτων του θα μπορούσε να αντεπεξέλθει. Αλλά και πάλι, ας μη σταθούμε σ' αυτό. Ας περιοριστούμε να πούμε τι έκανε και κατέληξε να καταστραφεί. Για την ακρίβεια, να αυτοκαταστραφεί ή, όπως λέμε, να σκάψει ο ίδιος τον λάκκο του!</i>
<br />
<p class="indented1" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>Οι δανειστές απαίτησαν, και αυτός το δέχτηκε, οι επιχειρήσεις του να μη διοικούνται από τον ίδιο, όπως γινόταν μέχρι τότε, αλλά από ένα <span class=nowrap>«εποπτικό</span> <span class=nowrap>συμβούλιο»</span>, το οποίο θα έπρεπε να το συστήσει ο επιχειρηματίας και το οποίο θα λειτουργούσε ανεξάρτητα από τον ίδιο! Αυτό πλέον θα έπαιρνε όλες τις αποφάσεις που αφορούσαν την επιχείρηση, σ' αυτό μεταβιβάζονταν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης, και αυτό θα μπορούσε χωρίς να ρωτήσει τον επιχειρηματία να πουλήσει ή να εκποιήσει ό,τι έκρινε, προκειμένου να εξασφαλίζονται οι δανειστές. Ε, το αποτέλεσμα σάς το είπα…</i>
<br />
<p class="indented2" style="color: #cc0099; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Παιδιά, νομίζω πως κάπου εδώ έχω θέση και εγώ,</i> ακούστηκε κάποιος να λέει από πίσω μας. Ήμασταν στραμμένοι προς τον γεροντάκο, μας είχε απορροφήσει η παρέμβασή του. Τώρα, ακούγοντας πίσω από τις πλάτες μας τούτον τον καινούργιο <span class=nowrap>«της</span> <span class=nowrap>προσκολλήσεως»</span>, γυρίσαμε ξαφνιασμένοι, και τι να δούμε; Στεκόταν ολόρθος και χαμογελαστός απέναντί μας ο Θοδωρής, ο Θοδωρής Αθανασιάδης, ο ιστολόγος του <a href="http://teddygr.blogspot.com/">Cogito ergo sum</a>.
<br />
<p class="indented2" style="color: #cc0099; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>—Δείτε αυτές τις αναρτήσεις μου,</i> λέει,<i> είναι σχετικές με τις συμπεριφορές που συζητάτε. Είναι όμως και τραγικές, γιατί αφορούν μια χώρα κι έναν λαό· τη χώρα μας και τον λαό μας…</i>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Με τα λινκ αυτών των τριών αναρτήσεων από το εξαιρετικό ιστολόγιο του Θοδωρή κλείνω κι εγώ τη σημερινή μου ιστογραφή. Αυτές οι τρεις αναρτήσεις είναι το… κήρυγμα που σας είχα προαναγγείλει:
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: #maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<a href="http://teddygr.blogspot.com/2019/04/1.html">http://teddygr.blogspot.com/2019/04/1.html</a> ΕΕΣΥΠ, αυτή η άγνωστη (1)
<br />
<a href="http://teddygr.blogspot.com/2019/04/2.html">http://teddygr.blogspot.com/2019/04/2.html</a> ΕΕΣΥΠ, αυτή η άγνωστη (2)
<br />
<a href="http://teddygr.blogspot.com/2019/04/3.html">http://teddygr.blogspot.com/2019/04/3.html</a> ΕΕΣΥΠ, αυτή η άγνωστη (3)
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: #maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Σ' ευχαριστούμε, Θοδωρή.
<br />
<br />
<br />
</div>
<!--παρένθεση ή παύλες: <span class=nowrap>—από</span> <span class=nowrap>έως—</span>-->
<!--εισαγωγικά: <span class=nowrap>«από</span> <span class=nowrap>έως»</span>-->
<!--αποσιωπητικά: … άνω τελεία: ·-->
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-91070742272145323092019-04-06T22:50:00.000+03:002019-04-07T13:27:09.327+03:00Τῷ καιρῷ ετούτῳ (Μέρος Α')<!--.Αφορά την ανάρτηση: «Τῷ καιρῷ ετούτῳ (Μέρος Α')»-->
<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 160%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Μια αλλιώτικη ιστογραφή με άρωμα… θείας λειτουργίας (μετά κηρύγματος)</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Ο τίτλος της σημερινής ιστογραφής είναι ακριβώς ο τίτλος ποιητικής συλλογής του Μάνου Παναγόπουλου (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή), πλην άλλη σχέση δεν υπάρχει της ιστογραφής με την ποιητική συλλογή.</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Τῷ καιρῷ ετούτῳ… Και ήρξατο ο ιστολόγος (η αφεντιά μου) διηγούμενος την παραβολήν ταύτην:
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Εντάξει, στα νεοελληνικά λοιπόν:
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ζούσε στις μέρες μας ένας σπουδαίος επιστήμονας και ερευνητής, μεγάλος και τρανός, πλην αρκετά <span class=nowrap>—έως</span> <span class=nowrap>υπερβολικά—</span> ιδιόρρυθμος. Τον τελευταίο καιρό κάποια, προφανώς πολύ σημαντική, εργασία τον είχε απορροφήσει ολοκληρωτικά. Ακόμη και οι στενοί του φίλοι πολύ σπάνια και πάντοτε για λίγο τον βλέπαμε, τόσο ακριβοθώρητος είχε γίνει. Λίγες μονάχα στιγμές, αραιά και πού, επέτρεπε στον εαυτό του να αφήσει το γραφείο του, αυτό το άβατο για μας, τους κοινούς θνητούς, με χαρτιά και σημειώσεις απλωμένα παντού, με βιβλία, ανοιγμένα ή κλειστά, να διεκδικούν κάθε σπιθαμή ελεύθερου <span class=nowrap>—τρόπος</span> του <span class=nowrap>λέγειν—</span> χώρου, με έναν επιτραπέζιο προσωπικό υπολογιστή και, επικουρικά, ένα λάπτοπ μονίμως σε λειτουργία, με τα ράφια να στενάζουν από το βάρος των βιβλίων και να καλύπτουν όλους τους τοίχους του δωματίου, από το δάπεδο μέχρι το ταβάνι, έως και πάνω από την εσώπορτα του δωματίου, έως και πάνω από την μπαλκονόπορτα (η εσώπορτα και η μπαλκονόπορτα, μόνες δίοδοι διαφυγής <span class=nowrap>—αχρείαστης</span> <span class=nowrap>ωστόσο—</span> από τον περίκλειστο χώρο σπουδής, μελέτης, περισυλλογής, το άδυτο των αδύτων για όλους εμάς τους μη μυημένους). Αλλά κι αυτές τις σπάνιες στιγμές που άφηνε το γραφείο του, κουβαλούσε μαζί του τις σκέψεις και τα προβλήματα που τον απασχολούσαν, και ήταν σαν απόκοσμος από την παρέα, βυθισμένος στον κόσμο του.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Από κάποια μισόλογά του <span class=nowrap>—πάντα</span> ήταν φειδωλός στις κουβέντες του, ιδίως σε ό,τι αφορούσε τις έρευνές <span class=nowrap>του—</span> είχαμε συμπεράνει ότι είχε καταπιαστεί με την εκπόνηση ενός φιλόδοξου και πολλά υποσχόμενου προγράμματος λογισμικού, σίγουρα πρωτοποριακού, το οποίο οι επιστημονικοί κύκλοι περίμεναν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν είχαμε, βέβαια, καταλάβει, ούτε σε ποιους επιστημονικούς τομείς θα ήταν χρήσιμο αυτό το λογισμικό ούτε, πολύ περισσότερο, με ποιον τρόπο. Ωστόσο η έρευνά του κράτησε μήνες πολλούς, πάνω από χρόνο, ίσως και ενάμιση. Ώσπου…
<a name='more'></a>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ώσπου μια μέρα εμφανίστηκε στην παρέα με ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του την ικανοποίηση, με τα μάτια του να λάμπουν και με τα χείλη του να σχηματίζουν ένα μόνιμο πλην μόλις διακρινόμενο χαμόγελο. Φαινόταν ξαλαφρωμένο το πνεύμα του και εύθυμη η διάθεσή του. Καταλάβαμε όλοι ότι είχε φέρει σε αίσιο πέρας το έργο του και στυλώσαμε πάνω του τα μάτια μας, τ' αφτιά μας, την προσοχή μας. Μας αντάμειψε με ασυνήθιστη γι' αυτόν ομιλητικότητα· μάλλον, πιο σωστά, ο συνήθως ολιγομίλητος σοφός μας συνήθιζε να μεταμορφώνεται κατ' εξαίρεση σε ομιλητικόν αρκετά οσάκις τελείωνε κάποια σπουδαία εργασία του και εφόσον βέβαια ήταν ικανοποιημένος από την έκβασή της <span class=nowrap>όπως</span> τώρα, καλή ώρα…
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Μα αυτή τη φορά ήταν <span class=nowrap>—πώς</span> να το <span class=nowrap>πω;—</span> περίεργα, αλλόκοτα ομιλητικός. Δεν αναφέρθηκε καθόλου στο αντικείμενο της εργασίας του, παρά μόνο εκθείασε τη σπουδαιότητά της και τον ενθουσιασμό με το οποίο έγινε δεκτή από την επιστημονική κοινότητα, διεθνώς, η ανακοίνωση για την ολοκλήρωσή της. Καλά, πολλά πράγματα ίσως να μην τα κατανοούσαμε και αν ακόμη μας τα έλεγε, αλλά δυο πράγματα απλά, γενικά, βρε αδερφέ, θα μπορούσε να μας είχε πει. Όμως όχι. Αντίθετα…
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αντίθετα, αναλώθηκε να μας περιγράψει κάποιες άλλες ενέργειές του σχετικά με τη διαχείριση του έργου του, που μας δημιούργησαν του κόσμου τις απορίες και ερωτήματα ως προς τη σκοπιμότητά τους. Ακούστε και κρίνατε:
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Το λογισμικό (τέτοιο ήταν το έργο του) φρόντισε να το ασφαλίσει με έναν ισχυρότατο κωδικό πρόσβασης. Δηλαδή, τι ισχυρότατο, <span class=nowrap>«δεν</span> <span class=nowrap>υπάρχει»</span>, κατά το σύγχρονο λαϊκό ιδιόλεκτο, αυτό που έκανε. Ο κωδικός <span class=nowrap>—τον</span> περιέγραψε, δεν τον θυμόταν, <span class=nowrap>βέβαια—</span> περιείχε ό,τι μπορείς να φανταστείς: κεφαλαία, πεζά, αριθμούς, σύμβολα, απ' όλα, και σε πλήθος τέτοιο, που έπιανε μερικές αράδες κειμένου! Αυτός ο κωδικός, εκόμπαζε ο φίλος, είναι ανθρωπίνως αδύνατον να απομνημονευτεί, ενώ, αν χαθεί, θεωρητικά μεν μπορεί να ανακτηθεί, πρακτικά όμως όχι, διότι και τα ισχυρότερα υπολογιστικά συστήματα που διατίθενται σήμερα θα έπρεπε να απασχοληθούν με την ανάκτηση αυτού του κωδικού για μερικούς… αιώνες!!! Αναρωτιόσαστε άραγε γιατί; Περιμένετε. Το πιο εξωφρενικό ακολουθεί…
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ε, λοιπόν, αφού το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε, δοκιμάστηκε, επαληθεύτηκε η ορθή λειτουργία του και η αποτελεσματικότητά του, αφού κρατήθηκαν αρκετά στιγμιότυπα οθόνης, απαραίτητα για τις επιστημονικές ανακοινώσεις, αφού έγιναν και οι ανακοινώσεις αυτές, τότε ο επιστήμονάς μας έκανε κάτι ανήκουστο: Αυτόν τον κωδικό τον είχε κρατήσει γραμμένον με το χέρι σ' ένα φύλλο χαρτί, πουθενά αλλού δεν τον είχε αποθηκεύσει. Και αυτό το φύλλο χαρτί ΤΟ ΕΚΑΨΕ!!! Πάει πια, το πρόγραμμα χάθηκε αμετάκλητα και οριστικά. Μόνη περίπτωση να ανακτηθεί θα ήταν να εργαστεί ο ίδιος, προκειμένου να το ξαναφτιάξει, αλλά αυτός ορκίζεται ότι δεν θα το κάνει επ' ουδενί!
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Μείναμε, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, όλοι άφωνοι με αυτήν την εξέλιξη. Μόνο ύστερα από μερικές ημέρες κάποιος από την παρέα μας μπόρεσε να αρθρώσει κάτι διαφορετικό από αυτά που επαναλαμβάναμε συνεχώς απόταν μας ανακοίνωσε την αναπάντεχη και ανεξήγητη (για μας, έστω) πράξη του ο φίλος μας επιστήμονας, όπως <span class=nowrap>«μα</span> γιατί το <span class=nowrap>έκανε;»</span>, <span class=nowrap>«καλά,</span> τόσος κόπος <span class=nowrap>χαμένος…»</span>, και άλλα ανάλογα. Είπε <span class=nowrap>«Μα</span> καλά, χρήσιμο κι ωφέλιμο ήταν αυτό που είχε δημιουργήσει, δεν δημιούργησε την ατομική <span class=nowrap>βόμβα!»</span>. Φαιδρύναμε όλοι κάπως και σκεφτήκαμε ότι χάθηκε κάτι χρήσιμο κι ωφέλιμο μεν, αλλά αυτό έτσι ή αλλιώς δεν το είχε ως τώρα ο άνθρωπος, επομένως δεν γίναμε φτωχότεροι, απλώς δεν γίναμε πλουσιότεροι. Θα ζήσουμε όπως ζούσαμε μέχρι τώρα που δεν είχαμε αυτό που παρά λίγο θα αποκτούσαμε. Κι αν ακόμη χάσαμε την ευκαιρία να γίνει η ζωή μας καλύτερη, τουλάχιστον κανείς κίνδυνος γι' αυτήν δεν προέκυψε από την καταστροφή του έργου του φίλου μας.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ναι, έτσι κάπως έληξε όλη αυτή η ιστορία ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά, κατά τας γραφάς. Χμ! Όμως η ιστογραφή θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες, με άλλη παραβολή, παρόμοια μεν με ανησυχητική εξέλιξη δε. Οψόμεθα…
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-73879618651697456812018-10-09T19:26:00.000+03:002018-12-05T10:59:58.310+02:00Τ' αστέρι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }</style>
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<div class="MsoNormal" style="color: #df0100; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Σήμερα η ανάρτησή μου είναι αφιερωμένη σ' ένα νεαρό αστεράκι που φάνηκε στον κόσμο μας μόλις πριν από 13 ακριβώς χρόνια. Νεαρό το αστεράκι μου, ναι, αλλά –προσέξτε– το υποκοριστικό δηλώνει μονάχα τρυφερότητα κι αγάπη· καθόλου μικρό το μέγεθός του, καθόλου αδιάφορη η παρουσία του, καθόλου ασήμαντη η διαδρομή του, καθόλου μειωμένη η λάμψη του· κάθε άλλο! Η εγγονούλα μου η Έλσα, ένα ζηλευτό κράμα παιδικότητας και ωριμότητας, συνηθίζει συχνά να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Χίλιες ευχές, κοριτσάκι μου, να μπορέσεις να επιτύχεις στη ζωή σου, να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρά σου! Να είσαι δυνατή να αντιπαλεύεις την αδικία του σκληρού μας κόσμου. Όπως έκανες πέρυσι με τις εξετάσεις για το καλλιτεχνικό γυμνάσιο, θυμάσαι; Αλίμονο! Λάτρισσα του χορού (του κλασικού μπαλέτου), έδωσες "εξετάσεις" (ο Θεός να τις κάνει...) και απέτυχες, φυσικότατα, γιατί, όπως διαπίστωσες (δωδεκάχρονα κοριτσάκια γνώριζαν από πριν τα θέματα, ενώ άλλα δεν μπόρεσαν να το κρατήσουν κρυφό ότι είχαν μέσον...), δεν είχες εσύ βάλει μέσον. Όχι μονάχα δεν ζήλεψες όσες "πέτυχαν", αλλά, αηδιασμένη, είπες "ευτυχώς που δεν πέρασα, δεν θα ήθελα να με περιβάλλουν τέτοιες συμμαθήτριες"! Και πέτυχες περισσότερα εκτός "καλλιτεχνικού" γυμνασίου.
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="color: #df0100; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ξέρεις εσύ, κοριτσάκι, πως το κλειδί για να πετύχεις ό,τι έχεις στόχο είναι να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις. Δεν υπάρχουν ούτε μεταφυσικές ούτε υπερφυσικές δυνάμεις που θα σε συνδράμουν. Η ομορφιά του κόσμου –αυτή που μπορούν να τη δουν μονάχα οι ευγενικές ψυχές (<i>αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει</i>)· για τους σκατόψυχους είναι ανύπαρκτη– θα σταθεί δίπλα σου, θα σε εμπνεύσει, θα σε εμψυχώσει, θα σε ενθαρρύνει, αλλά δεν θα κάνει τη δουλειά αντί για σένα! Το ξέρεις καλά αυτό και μάλιστα το διατυπώνεις πολύ καλύτερα από μένα μέσα από το ποίημά σου "Τ' αστέρια", ένα αριστουργηματικό ποίημα, που θα το ζήλευαν και φτασμένοι ποιητές.
<br />
<br />
Απολαύστε το και σεις, καλοί μου αναγνώστες:
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: purple; font-family: Verdana; font-size: 180%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Τ’ αστέρια</b>
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: purple; font-family: Verdana; font-size: 140%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Τ’ αστέρια,<br />
τα φωτεινά, τα λαμπερά,<br />
σου δείχνουνε τον δρόμο,<br />
αυτό μόνο.<br />
<br />
Δεν περνάνε τα εμπόδια που βρίσκεις,<br />
απλώς σου λένε πώς να τα πηδήξεις.<br />
<br />
Δεν διώχνουν τις μάγισσες που συναντάς,<br />
απλώς σου δίνουν όπλα να τις πολεμάς.<br />
<br />
Δεν ανεβαίνουν, εκείνα, τα σκαλιά,<br />
απλώς σου λένε διάφορα μυστικά.<br />
<br />
Δεν ορμούν στον δράκο τον κακό,<br />
απλώς σου δίνουν θάρρος και μυαλό.<br />
<br />
Δεν κάνουν πέρα τις ψηλομύτες πριγκίπισσες,<br />
απλώς σου λένε: «άσ’ τες· είν’ ανύπαρκτες».<br />
<br />
Δεν επουλώνουν τις πληγές σου,<br />
απλώς σου δίνουν φάρμακα για το καλό σου.<br />
<br />
Τ’ αστέρια,<br />
τα φωτεινά, τα λαμπερά,<br />
σου δείχνουνε τον δρόμο,<br />
αυτό μόνο.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: #df0100; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ακούστε τώρα αυτό το υπέροχο ποίημα μελοποιημένο και τραγουδισμένο από μένα. Η ορχήστρα "δεν ανασαίνει, δεν ανοιγοκλείνει τα μάτια", όπως έλεγε ο μακαρίτης ο Βασίλης Εφραιμίδης, παναπεί "δεν είναι ζωντανή", ολόψοφια είναι, εικονική ορχήστρα είναι, μέσω υπολογιστή και αντίστοιχου λογισμικού. Για τη μελοποίηση –έγινε κατ' απαίτηση της εγγονής μου– και, κυρίως, για τη φωνή μου, δείξτε επιείκια, παρακαλώ.
<br />
<br /></div>
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzP4M2q1XHOMN2b1x8vwqZo9B-6Ao39TCZHIv89Luqgp98tqLn5cZRrjmsOcVy43FD7OtBXW3pvNxo' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<b>Το ποίημα "Τ' αστέρια" της Έλσας Αρμούτη μελοποιημένο και τραγουδισμένο από μένα</b>
<br />
<br /></div>
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
<!--source src="http://k003.kiwi6.com/hotlink/2gmptduef9/Final_Complete_2.wav"-->
<!--Αλλαγή ιδιοτήτων "div"
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
NEO
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
--></div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-21030751293072324962018-07-26T16:09:00.000+03:002018-07-26T17:28:21.205+03:00Για τον Ανόσιο, αυτό το όνειδος<div dir="ltr" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top; font-family: Arial; font-size: 125%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;" trbidi="on">
<br />
Για τον Αμβρόσιο, τον περιβόητο "Άγιο" των Καλαβρύτων θέλω να γράψω… Θέλω; Όχι ακριβώς… Σιχαίνομαι… <b>Δεν θέλω</b> στην πραγματικότητα. Γι' αυτό ό,τι έχω να πω για δαύτον θα το πω μέσα από μια παλαιότερη ανάρτησή μου της 6ης Ιανουαρίου του 2014. Όπου <i>"Κυρία"</i>, διαβάστε <i>"Άγιος"</i> (τα εισαγωγικά στις εν λόγω λέξεις διατηρούν την αξία που είχαν σ' εκείνη την ανάρτηση)· όπου <i>Παναγία</i>, διαβάστε <i>Θεός</i> (ή <i>"Πανοικτίρμων"</i>…). Έχουμε κι εδώ, όπως στο περιστατικό των Φώτων του '14, έναν… (συγκρατούμαι!) αχαρακτήριστον, που από μόνος του απέκτησε τίτλους νομής, διαχείρισης, κυριότητας, αυθεντικής ερμηνείας και… Κύριος οίδε τι άλλο επί του Θεού των Χριστιανών. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο με αυτό της "κυρίας" του περιστατικού των Φώτων: Έφτιαξε έναν Θεό σαν τη μούρη του την Αμβρόσεια, απεχθέστατο κι ελεεινό! Που μας οικτίρει κιόλας (άι σιχτίρι, ας οικτίρει!). Άντε χάσου, Αμβρόσιε, μαζί με τον "Πανοικτίρμονά" σου! Χάρισμά σου τέτοιος Θεός, κανείς δεν τον εζήλεψε και δεν τον θέλει!
<br />
<br />
Αλλά ας παραχωρήσω το βήμα στην ανάρτηση των Φώτων του '14:
</div>
<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 45pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<div class="MsoNormal" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Παραμονή των Φώτων, μεσημέρι, βρίσκομαι στο μετρό, στον δρόμο για το σπίτι μου, στον Πειραιά, επιστρέφοντας από τα βόρεια. Έχω βρει θέση, καθώς επιβιβάστηκα πολύ… βόρεια, και, έτσι καθιστός, πότε απορροφημένος στις σκέψεις μου δεν προσέχω τίποτα γύρω μου, πότε η προσοχή μου αποσπάται από κάτι, όχι τίποτα το ιδιαίτερο <span class=nowrap>—δεν</span> <span class=nowrap>έτυχε—</span>, που μηχανικά τραβάει για λίγο το μάλλον αδιάφορο βλέμμα μου. Παιδάκια, αλλά και… λίγο μεγαλύτεροι μπαίνουν στο βαγόνι σε κάθε σταθμό για να πουν τα κάλαντα:
<p class="indented">
<i>Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός
<br />και χαρά μεγάλη στους ουρανούς</i>…
</div>
<p class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjoksghTezR5vi9gbZdh29JDEWyVJPfZ-cpwwEMP6jU_2JvUc71tGq0Ohtn7fHnbEaVWmMoIw5bTLnA42JGDEBM_RzBJyYjmb14i01eCszOPpeRvLI4pm9AEXpEwfNFNyWHJnWdA/s1600/tsiggana-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjoksghTezR5vi9gbZdh29JDEWyVJPfZ-cpwwEMP6jU_2JvUc71tGq0Ohtn7fHnbEaVWmMoIw5bTLnA42JGDEBM_RzBJyYjmb14i01eCszOPpeRvLI4pm9AEXpEwfNFNyWHJnWdA/s320/tsiggana-thumb-large.jpg"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 90%; text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Έτσι φτάνουμε στο Μέγαρο Μουσικής. Στο βαγόνι μπαίνουν μια νεαρή τσιγγάνα, γύρω στα 30 κάτι, με ένα κοριτσάκι γύρω στα 10, έμοιαζε κόρη της, πανέμορφες και οι δύο, καθαρές και περιποιημένες <span class=nowrap>—αν</span> έχουν κάποια σημασία αυτά… Λένε τα κάλαντα. Αντικριστά μου έχει καθήσει <span class=nowrap>(από</span> την προηγούμενη <span class=nowrap>στάση;)</span> μια καλοντυμένη κυρία, σχεδόν συνομίλική μου <span class=nowrap>(γύρω</span> στα <span class=nowrap>65)</span>. Οι τσιγγάνες περνάνε από δίπλα της:
<p class="indented">
<i>…Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
<br />κάθετ' η κυρά μας η Παναγιά…</i>
</div>
<p class="MsoNormal" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">Η <span class=nowrap>"κυρία"</span> <span class=nowrap>(τα</span> εισαγωγικά, δηλωτικά του αταίριαστου, όπως θα δείτε, γι' αυτήν τίτλου που <span class=nowrap>χρησιμοποιώ)</span> αντικρύ μου δυσανασχετεί και στρεφόμενη σ' εμένα <span class=nowrap>(βρήκε…)</span>, αμολάει το δηλητήριό της, μ' ένα απαίσιο μείγμα κακίας, υπεροψίας και ειρωνείας… η <span class=nowrap>"κυρία"</span> <span class=nowrap>("Κ")</span>…
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>"Κ"</b>: Έχουν οι γύφτοι Παναγία;
<a name='more'></a>
<br />
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>Λ</b>: <i><span class=nowrap>[συγκρατούμαι</span> να μην τη φτύσω, και με ηρεμία, που απορώ πού τη βρήκα, αλλά με αυστηρότητα, χτυπητή αντίθεση στο ηλίθιο ειρωνικό χαμόγελο που θεώρησε ότι έπρεπε να το διατηρήσει κάμποσο ακόμη, και οπωσδήποτε με βεβαιότητα που δεν σήκωνε αντίρρηση, δίνω τη μονολεκτική <span class=nowrap>απάντηση]</span></i> …<b><u>Έε</u></b>χουν!…
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>"Κ"</b>: <i><span class=nowrap>[απτόητη</span>, επιμένει στο ίδιο μοτίβο, με το ίδιο ηλίθιο ειρωνικό <span class=nowrap>χαμόγελο]</span></i> Οι γύφτοι; Έχουν <b>κι αυτοί</b> Παναγία;
<br />
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>Λ</b>: <i><span class=nowrap>[κι</span> εγώ επιμένω το ίδιο ήρεμος, ίσως πιο αυστηρός, και σίγουρα <span class=nowrap>δηκτικός]</span></i> <b>Δική</b> σας είναι η Παναγία;
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>"Κ"</b>: <i><span class=nowrap>[τα</span> χάνει· σαστίζει· δεν περίμενε τέτοια ερώτηση, πόσο μάλλον που περίμενε ανταπόκριση από μένα θετική. Το ειρωνικό χαμόγελο χάνεται. Το ύφος της γίνεται εχθρικό, αλλά ανασυντάσσεται, κορδώνεται, και με στόμφο μού <span class=nowrap>αποκρίνεται]</span></i> Ναι, <b>δική</b> μου είναι! <i><span class=nowrap>[παραμένει</span> κορδωμένη σαν <span class=nowrap>γύφτικο(!)</span> <span class=nowrap>σκεπάρνι]</span></i>
<br />
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>Λ</b>: Να τη χαίρεστε! Και μη φοβάστε, τέτοια Παναγιά κανείς δεν τη ζηλεύει και δεν πρόκειται να σας την πάρει. Τέτοια Παναγιά, που σας διδάσκει να προσβάλλετε τους ανθρώπους… Κρατήστε την για σας! Η Παναγιά της Χριστιανοσύνης διδάσκει την αγάπη προς τους ανθρώπους, όχι απλά και μόνο τον σεβασμό, που ούτε κι αυτόν εσείς δεν έχετε!
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>"Κ"</b>: <i><span class=nowrap>[ακολουθεί</span> κάτι σαν παραμιλητό από μέρους της, που βγαίνει σχεδόν μέσα από τα δόντια της, δεν διακρίνω τι <span class=nowrap>λέει]</span></i>
<br />
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>Λ</b>: Και ακούστε: Η Χρυσή Αυγή σάς ταιριάζει εσάς, αν δεν την ψηφίζετε κιόλας. Μόνο έχετε υπόψη σας ότι αυτοί είναι ναζί, και ύστερα από τους «γύφτους» θα περιλάβουν κι εσάς!
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 30pt; text-indent: -30pt;">
<b>"Κ"</b>: … <i><span class=nowrap>[ντουβρουντζάς…]</span></i>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Σηκώνομαι και φεύγω από κοντά της. Προτιμάω να στέκομαι αντίκρυ στην πόρτα από την οποία θα κατέβω στην επόμενη στάση… Προτιμάω να βλέπω <b>αυτό</b> το σκοτάδι, του τούνελ, που προβάλλει πίσω από το τζάμι…
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Κι αν ήξερε η <span class=nowrap>"κυρία"</span> ότι του λόγου μου δεν έχω καμία Παναγία <span class=nowrap>(ούτε</span> τον… Θεό <span class=nowrap>μου!)</span>, τότε σίγουρα δεν θα είχε κανένα περιθώριο να νομίσει ότι μίλησα σαν προσβεβλημένος χριστιανός· σαν προσβεβλημένος άνθρωπος μίλησα!…
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-66155466606993813992017-12-29T12:28:00.000+02:002017-12-29T12:28:15.394+02:00Δι' ευχών<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ας αποχαιρετίσουμε λοιπόν τον χρόνο που φεύγει με ευχές, όπως συνηθίζεται, αλλά με ευχές που δεν συνηθίζονται:
<br />
<p class="indented" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 150%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>«Άντε, και του χρόνου σπίτι μας!» (μην μας το πάρουν οι <strike>κομμουνιστές</strike> τραπεζίτες).</b>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αυτή είναι βεβαίως ευχή… αμυντικού χαρακτήρα. Αλλά, επειδή η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, ας τη διατυπώσουμε στην επιθετική της εκδοχή:
<br />
<p class="indented" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 150%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>«Άντε, και του χρόνου σπίτι τους!» (το πολιτικό προσωπικό των τραπεζιτών).</b>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Όπου «τραπεζίτης», καλοί μου αναγνώστες, κατά σχήμα συνεκδοχικό νοείται κάθε εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου, ο κεφαλαιοκράτης, ο κοινώς λεγόμενος καπιταλιστής (καπιταληστής) ή, επί το λαϊκότερο, καπιτάλας (για να θυμίζει την κουτάλα των αχόρταγων).
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αλλά κι επειδή με τις ευχές και τα ευχέλαια δεν βγαίνει τίποτα, ας δεσμευτούμε ότι
<br />
<p class="indented" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 150%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Εμείς με τη δράση μας θα στείλουμε τους εκμεταλλευτές μας στο σπίτι τους.</b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="indented">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href=https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRIXDnvR9FrTGrxpYDLPAWXK-uBhsUPPfbmkiqmcAc-_dliVH6fApo54y4nbcv0WBp_YB1XLaKOQz3wRoWr67iASA4tGgMP8qlKWOSaeWH2XSjqOtXsVHNbVmXCXdllslY5IZNEg/s1600/soviet_card_flag.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRIXDnvR9FrTGrxpYDLPAWXK-uBhsUPPfbmkiqmcAc-_dliVH6fApo54y4nbcv0WBp_YB1XLaKOQz3wRoWr67iASA4tGgMP8qlKWOSaeWH2XSjqOtXsVHNbVmXCXdllslY5IZNEg/s320/soviet_card_flag.jpg"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="width: 400px; font: bold 90% Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 1.2; text-align: center;">"с новым годом!", δηλαδή "Καλή Χρονιά!", γράφει η ευχετήρια κάρτα από τη Σοβιετική Ένωση</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Έτσι η χρονιά που ανατέλλει θα είναι καλή!
<br />
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-6166697503965773892017-09-10T23:10:00.000+03:002017-09-11T00:58:30.436+03:00Πολωνία: Η εκστρατεία εξάλειψης της ιστορικής μνήμης καλά κρατεί...<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 160%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>«Ίδιον βαρβαρότητας»: Η Μόσχα εξοργισμένη με την κατεδάφιση μνημείου για τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού στην Πολωνία</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Αναδημοσίευση από rt.com - Χρόνος δημοσίευσης: 10 Σεπ. 2017 01:57</b>
<br />
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnjOF07oYMuFrcpvkDp7QWPAD-0B-tpzS__0hyAMOybudns30YI5S4qaTByA43BSTXwUqBLZsq4MB_y-2oQ8GVzGJ_A0trGpQijjPnABE279V0FuKO_IUcxBt6PDBuGwtW7zSy2g/s1600/Akin+to+barbarity.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="900" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnjOF07oYMuFrcpvkDp7QWPAD-0B-tpzS__0hyAMOybudns30YI5S4qaTByA43BSTXwUqBLZsq4MB_y-2oQ8GVzGJ_A0trGpQijjPnABE279V0FuKO_IUcxBt6PDBuGwtW7zSy2g/s320/Akin+to+barbarity.jpg" width="320" />
<br />
© Miasto i Gmina Trzcianka / Facebook</a>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Ρωσία έχει εκφράσει την οργή της για την κατεδάφιση του μαυσωλείου όπου φυλάσσονταν τα εναπομείναντα λείψανα δεκάδων Σοβιετικών στρατιωτών που έπεσαν μαχόμενοι για την απελευθέρωση της Πολωνίας από τη ναζιστική γερμανική κατοχή, αποκαλώντας τήν ενέργεια πράξη βανδαλισμού που παραβιάζει διμερείς συμφωνίες.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Λιγότερα από 20 λεπτά χρειάστηκαν οι πολωνικές αρχές για να ισοπεδώσουν το μνημείο, το οποίο αναγέρθηκε από τον Κόκκινο Στρατό το 1945 στην πολωνική πόλη Τρζιάνκα στη μνήμη 56 Σοβιετικών στρατιωτών που έδωσαν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Βίντεο της κατεδάφισης που ανάρτησε ο Άνταμ Μπογκρίσεβιτς εμφανίζει βαρύ χωματουργικό μηχάνημα, που χρησιμοποιήθηκε για την κατακρήμνιση του μνημείου του πολέμου.
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwH75pjZrL8BW17FCkCNcb6typnT-86LrKGZgNmXXQDtJzaEbwztp8230zbtTYVZ7WuR0qMKQhHLPs' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe>
</div>
<br />
© Δημοσιεύτηκε από Adam Bogrycewicz / Facebook
<br />
<div class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Απαντώντας σε αυτό που περιγράφεται ως ιερόσυλη <i><span class=nowrap>«πράξη</span> <span class=nowrap>βανδαλισμού»,</span></i> ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας είπε ότι η κατεδάφιση είναι <i><span class=nowrap>«απαράδεκτη</span> σύμφωνα με τους όρους των υφιστάμενων διακρατικών και διακυβερνητικών <span class=nowrap>εγγράφων»</span></i> που σχετίζονται με τη διατήρηση της μνήμης και των τόπων ταφής των θυμάτων του πολέμου και της καταπίεσης, προσθέτοντας ότι η πολωνική κυβέρνηση <i><span class=nowrap>«ήταν</span> πλήρως <span class=nowrap>ενήμερη»</span></i> της σθεναρής αντίρρησης της Μόσχας στην αποξήλωσή του.
<a name='more'></a>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Θεωρούμε</span> ότι αυτό το εξωφρενικό περιστατικό αντικατοπτρίζει και αποτελεί ευθεία συνέπεια της αντιρωσικής πολιτικής της πολωνικής κυβέρνησης στο πεδίο της μνήμης μεταξύ <span class=nowrap>άλλων»</span></i> είπε ο υπουργός σε δήλωσή του το Σάββατο, προσθέτοντας ότι η έλλειψη σεβασμού στη <i><span class=nowrap>«μνήμη</span> του πολέμου και των ηρώων <span class=nowrap>του»</span></i> που επιδεικνύει η Πολωνία είναι <i><span class=nowrap>«χαρακτηριστικό</span> της <span class=nowrap>βαρβαρότητας».</span></i>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Πολωνία υπέβαλε δύο φορές αίτηση στη ρωσική πρεσβεία στην Πολωνία για το ζήτημα της κατάργησης, αλλά δεν μπόρεσε να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία κατά πόσο δεν υπήρχαν απομεινάρια Ρώσων στρατιωτών στον ομαδικό τάφο, σύμφωνα με τον Αλεξέι Φόμιτσεφ, επικεφαλής της στρατιωτικής αποστολής τιμής και μνήμης, του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, στην Πολωνία.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Σύμφωνα</span> με όλα τα έγγραφα, υπάρχουν λείψανα [στον ομαδικό τάφο]· δεν υπάρχουν χαρτιά εκταφής ή <span class=nowrap>ανακομιδής»</span></i> είπε (βλ. <a href="http://tass.ru/politika/4547364">http://tass.ru/politika/4547364</a>) ο Φόρμιτσεφ, όπως μεταδίδει το ΤΑΣΣ.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ο Φόρμιτσεφ αποκάλυψε ότι η ρωσική αποστολή και οι πολωνικές τοπικές αρχές είχαν συζητήσει τη δυνατότητα να συμπεριληφθεί το μνημείο σ’ έναν κατάλογο ιστορικών μνημείων που προστατεύονται από τον νόμο περί πολιτιστικής κληρονομιάς τρεις εβδομάδες πριν από την κατεδάφιση, για την οποία η ρωσική πρεσβεία ειδοποιήθηκε άπαξ ενόσω ήδη είχε δρομολογηθεί.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ένωσε τη φωνή του με όσους καταδικάζουν, λέγοντας (βλ. <a href="http://tass.ru/armiya-i-opk/4547662/">http://tass.ru/armiya-i-opk/4547662</a>) ότι είναι <i><span class=nowrap>«εξοργισμένο»</span></i> με την ποδοπάτηση της μνήμης εκείνων <i><span class=nowrap>«που</span> απελευθέρωσαν τον κόσμο από τη μαύρη μάστιγα, τον <span class=nowrap>φασισμό».</span></i>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η καταστροφή του μνημείου, το οποίο έφερε στην οροφή του το έμβλημα του σφυροδρέπανου, ήταν συνέχεια πρόσφατης απόφασης του πολωνικού κοινοβουλίου (Σέιμ) να υιοθετήσει πακέτο νομοθετικών τροπολογιών που αντιτίθενται στην προπαγάνδα, τόσο την κομμουνιστική όσο και των λοιπών ολοκληρωτικών καθεστώτων. Οι τροπολογίες προέβλεπαν την απομάκρυνση των μνημείων της σοβιετικής περιόδου, συμπεριλαμβανομένων και των αφιερωμένων στους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού. Καθώς ο νόμος πέρασε ομόφωνα, καταγγέλθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ως <i><span class=nowrap>«μια</span> τρομακτική <span class=nowrap>απόφαση»</span></i> καταστρεπτική για την κληρονομιά της πάλης ενάντια στον φασισμό.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η αντιρωσική γραμμή που ακολουθεί η εντεταλμένη κυβέρνηση του νόμου του Γιαροσλάβ Κατσίνσκι και του Κόμματος [του Νόμου και] της Δικαιοσύνης έχει πρόσφατα καταλήξει ν’ αποκλείσει τη Ρωσία από το να λάβει μέρος σε πολυεθνικό σχέδιο ανέγερσης νέου μνημείου στον τόπο του στρατοπέδου θανάτου του διαβόητου ναζί Σόμπιτορ, παρά τη δέσμευση της Μόσχας να έχει σημαντική οικονομική συνεισφορά.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Η</span> πρόθεση να μην επιτραπεί στη Ρωσία να συγκαταλεγεί στους συμμετέχοντες στο σχέδιο αποτελεί μέρος της ρωσοφοβίας της Βαρσοβίας, η οποία επιδεικνύεται ανοικτά τελευταία. Οι Πολωνοί επίσης αποσκοπούν να επιβάλουν τη δική τους εκδοχή της Ιστορίας υπονομεύοντας τον ρόλο της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού ως ελευθερωτών κατά τον 2ο Παγκόσμιο <span class=nowrap>Πόλεμο»</span></i> είπε ταυτόχρονα ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Επίσης, συνεχίζοντας τη σταυροφορία κατά της ιστορικής μνήμης, η Πολωνία αξιώνει εκατομμύρια από τη Ρωσία ως επανορθώσεις σύμφωνα με τη Συνθήκη της Ρίγας, η οποία έθεσε τέρμα στον πολωνο-σοβιετικό πόλεμο το 1921.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 140%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b><span class=nowrap>«Η</span> Ρωσία είναι ο εχθρός που έχει ανάγκη η πολωνική <span class=nowrap>κυβέρνηση»</span></b>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ο Μπρούνο Ντρβέσκι, καθηγητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Γλωσσών και Ανατολικών Πολιτισμών, πιστεύει ότι το αντιρωσικό αφήγημα στην Πολωνία υποδαυλίζεται από τις αρχές, οι οποίες θέλουν να σκιαγραφήσουν σαν εξωτερικό εχθρό τη Ρωσία, για αποκόμιση πολιτικού οφέλους.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Χρειάζονται</span> κάποιον εχθρό στην Πολωνία. Ο γερμανικός εθνικισμός και ο ουκρανικός εθνικισμός δεν είναι καθόλου αρεστοί στον κόσμο, έτσι ωθούν τα πράγματα ενάντια στη Ρωσία, επειδή δεν μπορούν να κριτικάρουν την Ουκρανία ή τη Γερμανία, και αυτός είναι ο πραγματικός <span class=nowrap>λόγος»</span></i> είπε στο RT ο Ντρβέσκι.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Την ίδια στιγμή, επιχειρηματολόγησε, οι κανονικοί (sic) Πολωνοί δεν υποστηρίζουν τις προσπάθειες της πολωνικής κυβέρνησης να ξαναγράψει την Ιστορία σβήνοντας κάθε αναφορά στη συμβολή του Κόκκινου Στρατού στην ήττα του φασισμού, όπως ενσαρκώνεται στα μνημεία της σοβιετικής εποχής.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Είναι</span> καθαρή δημαγωγία· αν ρωτήσετε τον κόσμο στον δρόμο στην Πολωνία, θα σας πουν ότι είναι καθαρός βανδαλισμός, αλλά αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύουν τα πολωνικά Μέσα και η <span class=nowrap>κυβέρνηση»</span></i> είπε ο Ντρβέσκι, προσθέτοντας ότι πολλοί Πολωνοί γνωρίζουν και σέβονται τον ρόλο του σοβιετικού στρατού, αλλά η κυβέρνηση εργάζεται με ζήλο να εξαλείψει αυτή τη μνήμη.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Όλη</span> η προπαγάνδα εστιάζεται στο λεγόμενο σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, και δεν λαμβάνουν υπόψη τις ανησυχίες της Σοβιετικής Ένωσης εκείνη την εποχή. Δεν κάνουν λόγο για τον ρόλο των Σοβιετικών στην απελευθέρωση της <span class=nowrap>Πολωνίας»</span></i> είπε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Πιο πολύ κινδυνεύει η πολωνική νεολαία, η οποία είναι ευάλωτη απέναντι σ’ αυτή τη ρητορική, προέβαλε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i><span class=nowrap>«Το</span> πρόβλημα είναι με τη νέα γενιά, η οποία μεγάλωσε στα σχολεία όπου διδάχτηκε την [εκδοχή της] Ιστορία[ς] που σας <span class=nowrap>είπα».</span></i>
<br />
<p class="indented" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
ΠΗΓΗ: <a href="https://www.rt.com/news/402658-poland-demolishes-read-army-memorial/">https://www.rt.com/news/402658-poland-demolishes-read-army-memorial/</a> (Μετάφραση: Λ.-Δ. Παπαδέας)
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-45779488797522173782017-09-05T14:51:00.000+03:002017-09-05T14:51:45.900+03:00Αχτσιόγλου: Γλώττα λανθάνουσα...<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<br />
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<i>«Κάνουν μια κριτική για τους μισθούς. Τον Νοέμβριο του 2011, ο μέσος μισθός ήταν 600 ευρώ για μερική απασχόληση. Τον Νοέμβριο του 2014 ήταν κοντά στα 400 ευρώ. Μείωση δηλαδή 200 ευρώ. Επί ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε όντως κατά 11 ευρώ. Ποιος διέλυσε τους μισθούς;»</i> κατακεραύνωσε (έτσι νόμισε) τους Νεοδημοκράτες αντιπάλους της στη Βουλή η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου με την προπέτεια του επιπόλαιου ή του αγνοούντος τη σημασία των ιδίων του λόγων. Διότι εάν είχε συνειδητοποιήσει πόσο ανόητο, γελοίο και εντέλει επιζήμιο τόσο για την ίδια όσο και για την κυβέρνηση που ως εκπρόσωπός της αγόρευε, ήταν το επιχείρημα που επρόκειτο να εκστομίσει, μάλλον θα κατάπινε τη γλώσσα της, όπως προσφυώς έπραξε τις επόμενες μέρες σε συνεντεύξεις της όταν αναφέρθηκε στο προκείμενο ζήτημα των μειώσεων των μισθών.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Δεν έχω σκοπό να λοιδορήσω κάποιον που από επιπολαιότητα αμόλησε μια πατάτα (ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω). Το γεγονός όμως ότι αυτή η (επιχειρηματολογική) πατάτα αντικατοπτρίζει μια δεινή πραγματικότητα της ζωής των εργαζομένων, αποτέλεσμα μιας ανάλγητης πολιτικής των κυβερνήσεων του υπηρετικού προσωπικού της κυρίαρχης τάξης (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.), αυτό είναι που με κεντρίζει να απευθύνω στην τετραπέρατη υπουργό το απλοϊκό ερώτημα που μου γεννιέται από τα δικά της λόγια:
<a name='more'></a>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b><i>—Δηλαδή, κυρία Αχτσιόγλου, η άθλια προκάτοχός σας κυβέρνηση μείωσε τους μισθούς στους οποίους αναφέρεσθε από 600 ευρώ σε 400 ευρώ, δηλαδή κατά 200 ευρώ, ενώ η δική σας “αριστερή” κυβέρνηση τούς μείωσε μόνο κατά 11 ευρώ, δηλαδή από 600 ευρώ σε 589 ευρώ;</b></i>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b><i>—Πώς; Όχι; Αλλά; Ααα! ώστε η δική σας κυβέρνηση, φιλολαϊκότητας ένεκεν προφανώς, μείωσε τους ήδη μειωμένους στα 400 ευρώ μισθούς κατά 11 ευρώ, δηλαδή από τα 400 ευρώ τούς κατέβασε στα 389 ευρώ. Αμ αυτό σημαίνει πως θεώρησε ότι η άθλια προκάτοχός της δεν ενέργησε προς εσφαλμένη κατεύθυνση, αλλά προς σωστή· οι μισθοί <u>έπρεπε</u> να μειωθούν, αλλ' απλώς δεν εξάντλησε την αυστηρότητά της να τους φτάσει στο πρέπον σημείο, περιορίστηκε σε μια κάπως μικρότερη μείωση 200 ευρώ και, προφανώς, άφησε σε σας, την πλέον ικανή κυβέρνηση (στο να παίρνει αντιλαϊκά μέτρα), να φέρετε τους μισθούς σ’ αυτό το πρέπον σημείο! Και αυτό αποτελεί μομφή για τη Ν.Δ. και έπαινο για σας; Έλεος! Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε;</b></i>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Κι επειδή μπορεί να διαβάσει τα παραπάνω κάποιος περαστικός από το ιστολόγιό μου αναγνώστης, <span class=nowrap>—για</span> τους τακτικούς αναγνώστες δεν <span class=nowrap>ανησυχώ—</span> και εσφαλμένα αντιληφθεί ότι με ενόχλησε μια «άδικη» επίθεση στη Ν.Δ., να σημειώσω πως έχω την πεποίθηση ότι όπως η σημερινή κυβέρνηση απλοϊκά λέγεται από πολλούς ότι είναι χειρότερη από την προηγούμενη, έτσι απλοϊκά θα περιγράφεται από τους ίδιους και η όποια επόμενη κυβέρνηση, αλλά και κάθε επόμενη κυβέρνηση, ακόμα και η κυβέρνηση που διαδέχεται κυβέρνηση από το ίδιο κόμμα, ανεξαρτήτως κόμματος ή συνασπισμού κομμάτων, ως χειρότερη από την εκάστοτε προηγούμενή της, <b>εφόσον ο λαός δεν αποφασίσει να αλλάξει ρότα, να ψηφίσει κατά το συμφέρον της τάξης του για την απαλλαγή από το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα</b>. Και αυτό το απλοϊκά λεγόμενο «κυβέρνηση χειρότερη από την προηγούμενη» δεν θα το χρησιμοποιούσα ως διατύπωση: Στην πραγματικότητα υπονοείται ότι <u>η κατάσταση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, με τη σημερινή κυβέρνηση έγινε χειρότερη απ’ ό,τι ήταν με την προηγούμενη, <b>λόγω της ακολουθούμενης ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής</u></b>.
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-10964252707106882412017-09-01T22:43:00.000+03:002017-09-01T22:45:21.968+03:00Συρία: Ένας πρώην αντικαθεστωτικός αντάρτης αποκαλύπτει...<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 160%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Σύριος αποστάτης αντάρτης λέγει ότι η εκπαιδευμένη από τις ΗΠΑ μονάδα του πωλούσε όπλα στο Ισλαμικό Κράτος</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Αναδημοσίευση από rt.com - Χρόνος δημοσίευσης: 1 Σεπ. 2017 03:58</b>
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Όχι μονάχα δεν είχαν ποτέ σκοπό να πολεμήσουν το ISIS <span class=nowrap>(ΙΚΙΣ)</span> οι υποστηριζόμενοι από τις ΗΠΑ <span class=nowrap>“μετριοπαθείς”</span> μαχητές στη νότια Συρία, αλλά, όπως ισχυρίζεται ένας αποστάτης αντάρτης σε συνέντευξή του στο Rossiya-24, και οι διοικητές τους έφτασαν να διεξάγουν πραγματικό εμπόριο με τους τρομοκράτες όπλων και πυρομαχικών κατασκευασμένων από τις ΗΠΑ.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ο Ασάαντ Ας Σαλέμ λέγει ότι αποσκίρτησε από την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ ομάδα Μαγκαβίρ αλ Τάουρα, που στάθμευε στη βάση Ατ Τανφ στη νότια Συρία, και παραδόθηκε στις κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας. Μαζί με άλλους μαχητές και τις οικογένειές τους, διέφυγαν από την Ατ Τανφ και τώρα διαμένουν σ’ ένα στρατόπεδο προσφύγων κοντά στη Δαμασκό.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ο πρώην μαχητής είπε στον ανταποκριτή του Rossiya-24 Εβγκένι Παντούβνι ότι είχε υπηρετήσει ως επικεφαλής αξιωματικός ασφαλείας στη βάση, και ότι ο ίδιος και οι άνδρες του εντάχθηκαν στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ ομάδα ανταρτών για να πολεμήσουν τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους <span class=nowrap>(ΙΚ</span>, πρώην <span class=nowrap>ΙΚΙΣ/ΙΚΙΛ).</span>
<br />
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwh3agzOsEHpWtvDodikTOkQAm2QfTcB71m-nj-xBq4Hqdz5CvrUZBLbGcihAVeowXnF7QlONmHqXk' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Οι Πολιτειακοί και οι Νορβηγοί εκπαιδευτές τους, που υπηρετούσαν στη βάση, δίδασκαν στους μαχητές τη χρήση των κατασκευασμένων στις ΗΠΑ όπλων, εκπαίδευαν ουλαμούς ολμιστών και παρέδιδαν μαθήματα αποφυγής ατυχημάτων κατά την οδήγηση στο πεδίο μάχης.
<a name='more'></a>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ωστόσο η πραγματικότητα απείχε από τον διακηρυγμένο στόχο της καταπολέμησης των τρομοκρατών, καθώς η μονάδα ουδέποτε ανέλαβε δράση κατά του ΙΚ, ενώ ο διοικητής του στην πραγματικότητα εμπορευόταν με τους τρομοκράτες τον οπλισμό που παρείχαν οι ΗΠΑ <span class=nowrap>—όλα</span> την ίδια στιγμή που οι απασχολούμενοι στη βάση Αμερικανοί εκπαιδευτές έκαναν στραβά μάτια, ισχυρίστηκε ο πρώην μαχητής.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Όταν</span> μάθαμε ότι ο επικεφαλής της ομάδας μας πουλούσε όπλα στους τρομοκράτες του ΙΚΙΣ, το αναφέραμε στη διοίκηση της αμερικανικής βάσης, πλην όμως καμία ενέργεια δεν έγινε στη συνέχεια, παρά μόνο οι Αμερικανοί άρχισαν να παρέχουν αυξημένη υποστήριξη στον διοικητή μας που είχε δοσοληψίες με το <span class=nowrap>ΙΚΙΣ»</i></span> είπε ο Ας Σαλέμ.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Και</span> αυτός πουλούσε όλα τα είδη οπλισμού που κατείχε η ομάδα μας, μικρά όπλα κατασκευής ΗΠΑ, τουφέκια Μ-16 και Μ-4, τουφέκια χωρίς οπισθοδρόμηση, διάφορα οπλοπολυβόλα και πολεμοφόδια γι’ <span class=nowrap>αυτά».</i></span>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ήδη από τον Ιούνιο οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους είχαν αποκόψει όλες τις περιοχές κατά μήκος των συρο-ιορδανικών συνόρων τις ελεγχόμενες από τους υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ μαχητές, από κάθε επικοινωνία με τα εδάφη που κατείχε το ΙΚ, καθιστώντας εντελώς ξεπερασμένο τον διακηρυγμένο στόχο της <span class=nowrap><i>«καταπολέμησης</span> της <span class=nowrap>τρομοκρατίας».</i></span>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Όπως πιστεύει ο πρώην μαχητής, οι ΗΠΑ ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν πραγματικά να πολεμήσουν το ΙΚ στον νότο της Συρίας, αλλά επιθυμούσαν να δημιουργήσουν και επεκτείνουν την επιρροή τους. Είπε ότι οι σύμβουλοι των ΗΠΑ υποστήριζαν μόνο εκείνους που θα ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους, δείχνοντας αδιαφορία στο να βοηθήσουν τους άμαχους.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Δεν</span> υπάρχει καμία υποστήριξη για τον ντόπιο πληθυσμό, οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο εκτός από το κυνήγι των στόχων τους. Υπάρχει ένα στρατόπεδο προσφύγων, το Ρούχμπαν, για παράδειγμα, που βρίσκεται κάπου 20 χιλιόμετρα από την αμερικανική στρατιωτική <span class=nowrap>βάση…»</i></span> είπε ο Ας Σαλέμ στο Rossiya-24.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Κάποιοι</span> από τους διαμένοντες στο στρατόπεδο είναι συγγενείς αυτών των συνεργαζόμενων με τους Αμερικανούς μαχητών, ενώ οι άλλοι είναι άμαχοι από την Ατ Τανφ. Οι συνθήκες διαβίωσης εκεί δεν είναι κατάλληλες, τα παιδιά δεν έχουν μέρος να μελετήσουν, δεν υπάρχει περίθαλψη, οι Αμερικανοί υποστηρίζουν μόνο εκείνους που χρησιμοποιούν για να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους. Πέρα για πέρα, σας λέγω, συμπεριφέρονται σαν <span class=nowrap>εισβολείς».</i></span>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Αν και οι ισχυρισμοί του μαχητή δεν είναι δυνατόν να επαληθευτούν από ανεξάρτητη πηγή, οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν πράγματι από πέρυσι εγκατασταθεί στην Ατ Τανφ, που βρίσκεται σε στρατηγικό συριακό αυτοκινητόδρομο που διασχίζει τα σύνορα με το Ιράκ.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Ενώ η υπό τις ΗΠΑ συμμαχία ισχυριζόταν ότι η βάση χρησιμοποιούταν στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, έχουν σε αρκετές περιπτώσεις ανοίξει πυρ εναντίον συριακών κυβερνητικών δυνάμεων που προσέγγιζαν την περιοχή.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου εξωτερικών της Ρωσίας Μαρία Ζαχάροβα είπε την Πέμπτη σε ενημέρωση Τύπου ότι οι πληροφορίες που προσκόμισαν οι ανταποκριτές του Rossiya-24 πρέπει να εξεταστούν σε βάθος από διεθνείς οργανισμούς.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Σίγουρα</span> αυτά τα στοιχεία είναι αναγκαίο να διερευνηθούν σε βάθος από αρμόδιους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων διεθνών οργανισμών. Αυτά τα στοιχεία μαρτυρούν ότι ο αμερικανικός συνασπισμός, ο αποκαλούμενος συνασπισμός, δεν πράττει ό,τι διακηρύσσει, δηλαδή δεν μάχεται τους τρομοκράτες στη νότια Συρία, αλλά επιδιώκει τους δικούς του <span class=nowrap>στόχους»</i></span> είπε η Ζαχάροβα.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Ένας</span> από τους στόχους είναι η δημιουργία σφαίρας επιρροής στην εξαντλημένη από τη μάχη ενάντια στην τρομοκρατία χώρα. Για την επίτευξή του χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα, σύμφωνα με τις αναφορές μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένης της απευθείας μεταφοράς όπλων αλλοδαπής κατασκευής στους μαχητές, όπως συνέβη στη βάση Ατ Τανφ, στον νότο της <span class=nowrap>χώρας»</i></span> πρόσθεσε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Οι πληροφορίες που αποκαλύφθηκαν από τον αποστάτη αντάρτη δεν θα ‘πρεπε να προκαλούν έκπληξη, καθώς η συγκαλυμμένη αλλά και η απροκάλυπτη υποστήριξη προς διάφορους μαχητές ανά τον κόσμο αποτελεί συνήθη πρακτική των ΗΠΑ, πιστεύει ο πολιτικός σχολιαστής και δημοσιογράφος Τζον Γουάιτ.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Και αυτό εξηγεί τη φύση των αεροπορικών πληγμάτων από τις ΗΠΑ στις συριακές κυβερνητικές και σύμμαχες δυνάμεις.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Αυτό</span> προσθέτει μία επί πλέον, και σκοτεινότερη, διάσταση των αεροπορικών επιδρομών των ΗΠΑ που πραγματοποιήθηκαν εναντίον φιλικών προς τη συριακή κυβέρνηση δυνάμεων καθώς προσέγγιζαν την Ατ Τανφ τότε, τον Ιούνιο φέτος, προβάλλοντας την υπόθεση ότι πιθανότερο από το να ήταν το κίνητρο των επιδρομών η επιθυμία να προστατευτούν οι αποκαλούμενοι μετριοπαθείς μαχητές που οι ΗΠΑ υποστήριζαν τη δεδομένη περίοδο, τις επιδρομές προκάλεσε η επιθυμία να συγκαλυφτούν οι δραστηριότητες που περιγράφει ο εν λόγω Σύριος αποστάτης αντάρτης, αναφορικά με την προμήθεια όπλων στο ΙΚΙΣ και άλλες ομάδες Σαλαφιστών <span class=nowrap>τζιχαντιστών»</i></span> είπε ο Γουάιτ στο RT.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Οι αναφερόμενες ως φρικτές συνθήκες στα στρατόπεδα προσφύγων που είναι υπό τον έλεγχο των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ ανταρτών δεν εκπλήσσουν επίσης, δεδομένου ότι <span class=nowrap><i>«Οι</span> ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται στην πραγματικότητα για την ευημερία του συριακού <span class=nowrap>λαού»</i></span> είπε ο Γουάιτ.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Μπορώ</span> να πω ότι δεν έχουν ποτέ ενδιαφερθεί για την ευημερία του συριακού <span class=nowrap>λαού»</i></span> είπε ο Γουάιτ στο RT. <span class=nowrap><i>«Ο</span> συριακός λαός έχει χρησιμοποιηθεί σαν πρόσχημα και σαν δικαιολόγηση της παρουσίας των ΗΠΑ στη Συρία με τη δική τους ηγεμονική ατζέντα κατά <span class=nowrap>νου».</i></span>
<br />
<p class="indented" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
ΠΗΓΗ: <a href="https://www.rt.com/news/401672-syria-rebel-isis-us-weapons/">https://www.rt.com/news/401672-syria-rebel-isis-us-weapons/</a> (Μετάφραση: Λ.-Δ. Παπαδέας)
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-84344216178791963782017-04-12T18:49:00.000+03:002017-04-12T18:49:00.624+03:00Τέχνη για φτύσιμο...<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Παραθέτω τις παρακάτω δύο εικόνες, χωρίς λόγια…
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu9EaKlH5dmFo88X4kOTa7305151eyCmyz-hdtUW-0IWJyRUCWPmIVP5HSc6Y5sgUkrqGb7wEjSoryN9BXVyvIfS296JOym-WhQaFi-PkOsopUiEqnJpwAJA9QDfNqJs9nwnTvrw/s1600/2017-04-12_16-16-02.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu9EaKlH5dmFo88X4kOTa7305151eyCmyz-hdtUW-0IWJyRUCWPmIVP5HSc6Y5sgUkrqGb7wEjSoryN9BXVyvIfS296JOym-WhQaFi-PkOsopUiEqnJpwAJA9QDfNqJs9nwnTvrw/s400/2017-04-12_16-16-02.jpg" width="400" height="250" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBxcvwyz5gSvZWh2pzO9m6pxe5ATpyNSl8kpe0LaEm1i3nk5cvZyE6ExJAaWayarrk7OPxnQkQHO6MkM-frSuAmA0WtOVzdItG-8XA6ZA9D25nB9uGLYfCwP1ympiaRZHhnmo5Ew/s1600/%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B2%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBxcvwyz5gSvZWh2pzO9m6pxe5ATpyNSl8kpe0LaEm1i3nk5cvZyE6ExJAaWayarrk7OPxnQkQHO6MkM-frSuAmA0WtOVzdItG-8XA6ZA9D25nB9uGLYfCwP1ympiaRZHhnmo5Ew/s400/%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B2%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="264" height="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Μπορείτε να σκεφτείτε και να κρίνετε (να φτύσετε ενδεχομένως). Αν πάλι θέλετε και λόγια, δείτε <a href="http://www.rizospastis.gr/story.do?id=9313463">εδώ</a> και <a href="http://www.rizospastis.gr/story.do?id=5332773">εδώ</a>.
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-78172467033625049962017-02-14T18:03:00.000+02:002017-02-15T11:48:19.091+02:00Ό,τι δεν πρέπει να ξεχνάμε, όταν οι έμποροι (των εθνών) μάς προτρέπουν να θυμηθούμε...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }</style>
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";">Ε, ας μη μείνει σιωπηλός και σήμερα ο ιστολόγος, όπως συνηθίζει τελευταία. Σήμερα γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, και εξαιτίας αυτής τόσοι και τόσοι μιλούν και γράφουν για «τη γιορτή της αγάπης, τη γιορτή του έρωτα» (αναλόγως): Έμποροι (κυρίως αυτοί), δημοσιογράφοι και δημοσιογραφούντες, παρουσιαστές κάθε θεάματος ή ακροάματος, ενώ ορυμαγδός διαφημίσεων, οπτικών και ακουστικών, στοχεύουν στο να μη μείνει κανείς ασυγκίνητος και αμέτοχος στο πνεύμα (και ηθική) της μέρας (των ερωτευμένων και όχι μόνο). Και τι το κακό, ίσως αναρωτηθείτε. Νά, πώς να το πω, σκέπτομαι με πόσο ζήλο με καλούν, μέχρι βαθμού ενοχλητικού, να θυμηθώ «την αγαπημένη μου», <b>ποιοι και για ποιο λόγο;</b> Και γιατί αυτοί οι ίδιοι δεν με καλούν επίσης, έστω με λιγότερο ζήλο, να μην ξεχάσω αυτά που δεν πρέπει να ξεχνάω; Ο νοών νοείτω. Κι αν νομίζει κανείς ότι έχω παραγεράσει και παραϊδιοτροπήσει, ας διαβάσει (ή ας μη διαβάσει) παρακάτω.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";">Για να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας, είμαστε υποχρεωμένοι πολλές φορές να πηγαίνουμε ενάντια στο ρεύμα. Αυτό δεν μας αποξενώνει από τις ευαισθησίες που, τάχα, μας καλούν οι κράχτες (ακούσιοι και εκούσιοι) των εμπόρων να έχουμε, αλλά ούτε και μας στερεί τις απολαύσεις και τις χαρές που με ελαφρότητα μας πλασάρουν. Το αντίθετο μάλιστα. Ακούστε με!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<a name='more'></a></div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";">Ας θυμηθούμε λοιπόν ό,τι δεν πρέπει να ξεχνάμε: Ανήμερα στις 14 Φεβρουαρίου του 1991, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «καταιγίδα της ερήμου» των Αμερικανών ενάντια στο Ιράκ (στο κόλπο του πολέμου, γνωστό στη συγκεκριμένη περίπτωση με την ονομασία «Πόλεμος του Κόλπου»), μια "έξυπνη" βόμβα, καθοδηγούμενη με λέιζερ, εισέδυσε από το άνοιγμα εξαερισμού του καταφυγίου της συνοικίας Αμιρίγια της Βαγδάτης και εξεράγη στο εσωτερικό του σκοτώνοντας περίπου 500 ανθρώπους, κυρίως γυναικόπαιδα
Οι βάρβαροι ιμπεριαλιστές έδειχναν για μέρες με καμάρι το επίτευγμά τους
<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";">Και ο ιστολόγος παρουσιάζει με ταπεινότητα το ποίημά του:<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana"; font-size: 120%;"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana"; font-size: 120%;"><b>Αγαπώντας πάντα</b><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana"; font-size: 90%;"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana"; font-size: 90%;"><i>(Γράφτηκε στις 14 Φλεβάρη 91)</i><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana";">Σήμερα, ημέρα των ερωτευμένων, ημέρα της καρδιάς
<br />
Ας αφήσουμε την καρδιά μας να μείνει σήμερα εκεί,<br />
όπου όλες αυτές τις μέρες της «καταιγίδας» έχει δραπετεύσει:<br />
κοντά στον μαρτυρικό Λαό του Ιράκ.<br />
Ιδιαίτερα σήμερα, ας την αφήσουμε εκεί να χτυπάει,<br />
πάνω στις εκατοντάδες καρδιές που σταμάτησαν να χτυπούν ανήμερα τη μέρα της καρδιάς,<br />
καθώς χτυπήθηκαν από το φονικό χέρι των ιμπεριαλιστών,<br />
των εμπόρων του ολέθρου.<br />
Των ίδιων εμπόρων<br />
που την Πρωτοχρονιά ντύνονται Αγιοβασίληδες,<br />
σήμερα ερωτευμένοι,<br />
αύριο στοργικές μαμάδες ή τρυφεροί σύζυγοι.<br />
Αυτοί οι ίδιοι σήμερα χαράματα στη Βαγδάτη<br />
περιβλήθηκαν τη φορεσιά του θανάτου.<br />
Αυτοί άλλοτε εμπορεύονται τα παιδικά όνειρα<br />
και τις ανθρώπινες συγκινήσεις,<br />
και άλλοτε απλά αφανίζουν όλα αυτά.<br />
Μένοντας όμως πάντα έμποροι με ανελέητη συνέπεια
<br />
Βρισκόμενος, λοιπόν, σήμερα εκεί στην Ανατολή,<br />
έτσι πρόχειρα που έψαξα κιόλας, <br />
δεν μπόρεσα να βρω άλλο τίποτα από ένα άκουσμά της.<br />
Για να στο φέρω, να το ακούσουμε μαζί.<br />
Για να τιμηθεί κατά πώς πρέπει η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου,<br />
η μέρα της καρδιάς
<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="indented" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana";">Αγαπώντας πάντα,<br />
μένοντας πάντα<br />
λεύτερος και δίκαιος.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";"></span><br />
<div style="margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span style="color: black; font-family: "verdana";">Το ποίημά του αυτό τ' απόθεσε στην ευαίσθητη καρδιά της αγαπημένης του ο ιστολόγος, μαζί με το άκουσμα της Ανατολής που βρήκε («έτσι πρόχειρα που έψαξε κιόλας»), τη συμφωνική σουΐτα «Σεχραζάτ» του Ρίμσκι Κόρσακοφ, που βασίζεται στην πασίγνωστη αραβική συλλογή ανατολίτικων ιστοριών με τίτλο «Χίλιες και μία νύχτες». Απολαύστε ένα απόσπασμα από το υπέροχο αυτό έργο:<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: black; font-family: "verdana";"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='480' height='399' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dziCxhkjcVw8LyI7Lnd5Zndst3HfZjcvg5ThqCoMrdoXxxczRw1VG-32A613slfqdcBU_SpMn4bVb0' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="color: black; font-family: "verdana";"><br /></span></div>
</div>
</div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-990728156350935782017-01-10T16:24:00.000+02:002017-01-10T16:24:26.034+02:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2 style="text-align: left;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: orange; font-size: x-large;">Μάς συμπεριφέρονται… αγενώς και τα παράσιτα
ακόμη!</span></span></span></b><span style="color: orange; line-height: 115%;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"> </span></span></h2>
<div class="MsoNormal">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Πόθεν ο
τίτλος, δείτε το στην οθονιά (</span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">screenshot</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> επί το καταληπτότερο στους φυσικούς
ομιλητές της ελληνικής, γι’ αυτό και, αυτοσαρκαζόμενοι, συνηθίζουμε άλλως να το
λέμε «επί το ελληνικότερο») που ακολουθεί, στην οποία απεικονίζεται το σχετικό
με τον τίτλο απόσπασμα από το λήμμα <i>ελονοσία</i>
της καθ’ ημάς «Βικιπαίδειας», στην ιστοσελίδα <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B1"><i><span lang="EN-US">https</span>://</i><i><span lang="EN-US">el</span>.</i><i><span lang="EN-US">wikipedia</span>.</i><i><span lang="EN-US">org</span>/</i><i><span lang="EN-US">wiki</span>/Ελονοσία</i></a><span class="MsoHyperlink"> (τα περί… αγένειας
σημεία του κειμένου βρίσκονται μέσα στις 2 κόκκινες ελλείψεις, δείτε αυτά μόνο,
δεν είναι ανάγκη να διαβάσετε όλο το απόσπασμα ‑και να με βλαστημάτε)</span>:<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;"><v:shapetype coordsize="21600,21600" filled="f" id="_x0000_t75" o:preferrelative="t" o:spt="75" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter">
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0">
<v:f eqn="sum @0 1 0">
<v:f eqn="sum 0 0 @1">
<v:f eqn="prod @2 1 2">
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth">
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight">
<v:f eqn="sum @0 0 1">
<v:f eqn="prod @6 1 2">
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth">
<v:f eqn="sum @8 21600 0">
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight">
<v:f eqn="sum @10 21600 0">
</v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:formulas>
<v:path gradientshapeok="t" o:connecttype="rect" o:extrusionok="f">
<o:lock aspectratio="t" v:ext="edit">
</o:lock></v:path></v:stroke></v:shapetype><v:shape id="Εικόνα_x0020_1" o:spid="_x0000_i1026" style="height: 132.75pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 425.25pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:\Users\Lefteris\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.png">
</v:imagedata></v:shape></span><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvSIiKjvogRS-sUoQuAmp9D3z5oaS5XDm1ik_o6rHOb0VLrOThNZroYKacRJJ96N5a6hEnRb8CMH8R_8-KDBESQz-jRW5PhjA-VwLLzRwH05w0TC9J_Pzwx5mnA3UR5_8p0ZMVpg/s1600/elonosia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvSIiKjvogRS-sUoQuAmp9D3z5oaS5XDm1ik_o6rHOb0VLrOThNZroYKacRJJ96N5a6hEnRb8CMH8R_8-KDBESQz-jRW5PhjA-VwLLzRwH05w0TC9J_Pzwx5mnA3UR5_8p0ZMVpg/s640/elonosia.png" width="640" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Το
αντίστοιχο απόσπασμα από το λήμμα </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">malaria</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> της αγγλικής «</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Wikipedia</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">», στην ιστοσελίδα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Malaria"><i><span lang="EN-US">https</span>://</i><i><span lang="EN-US">en</span>.</i><i><span lang="EN-US">wikipedia</span>.</i><i><span lang="EN-US">org</span>/</i><i><span lang="EN-US">wiki</span>/</i><i><span lang="EN-US">Malaria</span></i></a><span class="MsoHyperlink">,
εμφορούμενο από τα αυστηρά ήθη της Γηραιάς Αλβιώνος, διαπνεόμενο από τη
λεπτότητα και την ευγένεια του Οίκου του </span></span><span class="MsoHyperlink"><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Buckingham</span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">, αξίες τις οποίες 60.000 ευγενείς
Βρετανοί μαχητές υπό τον αείμνηστο Σκόμπυ, συνεπικουρούμενοι από
εκπολιτισθέντες Αφρικανούς, ου μην αλλά και από την αφρόκρεμα της ελληνικής
κοινωνίας (ταγματασφαλίτες, ιερολοχίτες, Μπουραντάδες, Μαγγανάδες, δωσίλογοι
και άλλα ζώα και σαπρόφυτα της ελληνικής πανίδας και χλωρίδας), ματαίως
προσπάθησαν τέτοιες περίπου μέρες πριν από 72 χρόνια (στα Δεκεμβριανά και
μετέπειτα) να μεταλαμπαδεύσουν στον ανεπίδεκτο μάθησης αγροίκο και απολίτιστο
λαό μας, αυτό λοιπόν το λήμμα, όπως ακριβώς θα ανέμενε κανείς, προσφέρεται στον
αναγνώστη «κεκαθαρμένον πάσης κηλίδος», αγένειας, ασέβειας κ.τ.τ. (οι
αντίστοιχες με τις κυκλωμένες στο προηγούμενο κείμενο λέξεις είναι κι εδώ με
τον ίδιο τρόπο κυκλωμένες):<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;"><v:shape id="Εικόνα_x0020_8" o:spid="_x0000_i1025" style="height: 123.75pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 425.25pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:\Users\Lefteris\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image002.png">
</v:imagedata></v:shape></span><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPpirmRvKfy6paZ0tpdVCKUXr6Gf88A3N_zwQMof6xtLwmMPkqZ53Hr2F6lxcAGgVdKSKC2KNWC4h5Sk00gVVqB20K2UayCmtpmr8bOyyWObonfYsYvPmARnmsaw-KiCetHvcBzg/s1600/malaria.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPpirmRvKfy6paZ0tpdVCKUXr6Gf88A3N_zwQMof6xtLwmMPkqZ53Hr2F6lxcAGgVdKSKC2KNWC4h5Sk00gVVqB20K2UayCmtpmr8bOyyWObonfYsYvPmARnmsaw-KiCetHvcBzg/s640/malaria.png" width="640" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Κι επειδή
το ‘χει η μοίρα μας, φαίνεται, να συνεννοούμαστε πολλές φορές καλύτερα στα
αγγλικά παρά στα ελληνικά (σχετικός και ο προηγούμενος σχολιασμός μου με τις
λέξεις <i>οθονιά</i> και </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">screenshot</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">),
το στόμα, που ανοίξαμε με απορία διαβάζοντας στο ελληνικό κείμενο για τον
πολλαπλασιασμό <u>αγενώς</u> κάποιων παρασίτων, καταφέραμε να το κλείσουμε μόνο
αφού διαβάσαμε στο αγγλικό κείμενο ότι πρόκειται για πολλαπλασιασμό </span><u><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexually</span></u><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">, δηλαδή χωρίς την αλληλενέργεια των
δύο φύλων, γι’ αυτό ρωτάω εγώ ο ιδιότροπος: Γιατί να μην μπορούμε να εκφραστούμε
στα ελληνικά με σαφήνεια, καθαρότητα και χωρίς τον κίνδυνο παρερμηνείας ή, όπως
εν προκειμένω, χωρίς να προκαλείται ακόμη και η θυμηδία από την ανάγνωση ενός
επιστημονικού κειμένου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Ας μη
βιαστούν να γελάσουν εις βάρος μου ‑συγκαταβατικά ή χαιρέκακα, δεν ξέρω‑
κάποιοι γνώστες της σχετικής επιστημονικής ορολογίας, οι οποίοι, όντας οικείοι
με τον όρο <i>αγενώς</i>, δεν ξενίστηκαν
όταν τον διάβασαν. Γιατί, αγαπητοί αναγνώστες, όντως είναι δόκιμοι οι όροι <i>αγενής (=</i></span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span></i><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">)</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> και <i>αγενώς (=</i></span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexually</span></i><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">)</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> στη βιολογία και στη γεωπονία. Π.χ.
βρίσκω στο «Λεξικό Βιολογικών και Ιατρικών Όρων» («ΛΒΙΟ», Θ. Παταργιάς, Κ.
Σέκερης, Κ. Σέκερη-Παταργιά, Λ. Μαργαρίτης των Ελληνικών Επιστημονικών
Εκδόσεων, 2<sup>η</sup> έκδοση 1997):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = άνευ φύλου, αγενής<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">reproduction</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = μονογονία, μονογονική
αναπαραγωγή, αγενής αναπαραγωγή<sup>(*)</sup><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Δεν έχω
σχέση με τον συγκεκριμένο επιστημονικό τομέα και δεν γνωρίζω ποιος (άτομο ή συλλογικός
φορέας) πρότεινε (αν υπήρξε ποτέ τέτοια πρόταση) τους επίμαχους όρους <i>αγενής</i>, <i>αγενώς</i>. Ας μου επιτραπεί ωστόσο να διατυπώσω την άποψη ότι είναι
άστοχοι, εσφαλμένοι, πέραν του ότι προκαλούν σύγχυση έως θυμηδία. Εξηγώ γιατί:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Sex</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> σημαίνει <i>φύλο</i> (αρσενικό, θηλυκό, ερμαφρόδιτο [=σερνικοθήλυκο <
Ερμής+Αφροδίτη]) και όχι <i>γένος</i> (κατά
το ΛΒΙΟ: </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sex</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = <i>φύλο</i>, <i>σεξ</i>, ως ουσιαστικό·
<i>φυλετικός</i>, ως επίθετο, π.χ. </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sex</span></i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">chromosome</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = <i>φυλετικό</i> <i>χρωμόσωμα</i>).
Επομένως δεν ευσταθούν, δεν δικαιολογούνται τα <i>αγενής</i>, <i>αγενώς</i>, ως
παραγόμενα από το <i>γένος</i>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Το ίδιο
λεξικό ερμηνεύει τον σχεδόν συνώνυμο του </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> όρο </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sexless</span></i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">ως
<i>αφυλετικός</i>, <i>άφυλος</i>. Κάποιοι επίσης αποδίδουν τον όρο </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
ως <i>άφυλος</i> ή <i>ασεξουαλικός</i>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Αλλά ας
εξετάσουμε πρώτα πώς θα μεταφραστεί ο όρος </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sexual</span></i><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">, </span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">από τον οποίο προέρχεται με την προσθήκη του στερητικού
προθήματος </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">a</span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">ο όρος </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span></i><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">.</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> Λοιπόν, κατά το ΛΒΙΟ:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sexual</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = φυλετικός, γενετήσιος,
σεξουαλικός, αφροδισιακός, γαμετικός<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Αποδεκτοί,
νομίζω, όλοι οι όροι της μετάφρασης, αν και όχι ταυτόσημοι, δηλαδή όχι συνώνυμοι·
ο καθένας τους έχει κάποια ιδιαίτερη εννοιολογική απόχρωση, την οποία δεν είμαι
μάλλον σε θέση να αναπτύξω διεξοδικά, αλλά και δεν θα το έκανα για λόγους
οικονομίας του κειμένου. Να σημειώσω μόνο ότι ο όρος <i>σεξουαλικός</i> ταυτίζεται με τον αγγλικό όρο </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sexual</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">,
ως μεταφορά του τελευταίου στα ελληνικά. Επίσης ότι ο όρος <i>φυλετικός</i> μπορεί να θεωρηθεί ταυτόσημος εννοιολογικά στο πεδίο της βιολογίας
με το όρο </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sexual</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Κατ’
αντιστοιχία ο όρος </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> θα μπορούσε να αποδοθεί ως:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.25pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">asexual
= αφυλετικός, αγενετήσιος, ασεξουαλικός, αναφροδισιακός, αγαμετικός<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Ισχύουν
προφανώς και εδώ οι ίδιες παρατηρήσεις, όπως παραπάνω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Από τους
όρους αυτούς έχουμε αντιστοίχως τα ακόλουθα επιρρήματα, για τα οποία ισχύουν επίσης
οι ίδιες παρατηρήσεις, όπως παραπάνω: <i>αφυλετικώς/-ά</i>,
<i>αγενετησίως</i>/<i>αγενετήσια,</i> <i>ασεξουαλικώς/-ά,
αναφροδισιακώς/-ά, αγαμετικώς/-ά</i>. Ακόμη να προσθέσω ότι θα μπορούσε να
επιλεγεί πιο σύντομος επιρρηματικός τύπος, ο <i>αφύλως/άφυλα</i>, διότι, εφόσον </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">sex</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = <i>φύλο</i>, έχουμε:<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">φύλο
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-bidi-font-family: Verdana;">άφυλος</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-bidi-font-family: Verdana;">αφύλως</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">/</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-bidi-font-family: Verdana;">άφυλα</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">κατ’
αναλογία προς (εντός αγκυλών οι δύσχρηστοι τύποι):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">ήχος
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> άηχος </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
[αήχως]/[άηχα]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">πάτος
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> άπατος </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
[απάτως]/άπατα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">κόπος
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> άκοπος </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
ακόπως/άκοπα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">λόγος
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> άλογος </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
αλόγως/άλογα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">μέτρο
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> άμετρος </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">→</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
αμέτρως/άμετρα</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 35.45pt; tab-stops: 35.45pt; text-indent: -14.15pt;">
<sup><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">(*)</span></sup><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> Κλείνοντας
να σχολιάσω τις ερμηνείες του όρου </span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexual</span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
</span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">reproduction</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> που δίνει το ΛΒΙΟ:</span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 49.65pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -14.2pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">μονογονία</span></i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">: πρόκειται για λέξη με αμφισημία.
Κατά το «Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής», τα σύνθετα (θηλυκά) ουσιαστικά με 2<sup>ο</sup>
συνθετικό το <i>-γονία</i> «δηλώνουν: <b>α.</b> τη δημιουργία, τον σχηματισμό αυτού
που δηλώνει το α’ συνθετικό (πρβ. -γένεση): κοσμο~, ορεο~, πετρο~. || τερατο~. <b>β.</b> τη γέννηση αυτού που δηλώνει το α'
συνθετικό: αρρενο~, θηλυ~. <b>γ.</b> την
ανάπτυξη των χαρακτηριστικών αυτού που αναφέρεται ως α' συνθετικό: φυλο~».
Σύμφωνα με το λεξικό, <i>μονογονία</i>
σημαίνει <i>δημιουργία, σχηματισμός, γέννηση
κ.λπ. μονού όντος</i>, αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στη σημασία με την οποία
χρησιμοποιείται η λέξη. Άρα δεν μπορεί να έχει εφαρμογή εδώ η σημασία που
αποδίδει το ΛΚΝ στο 2<sup>ο</sup> συνθετικό <i>-γονία</i>,
όπως δεν έχει επίσης εφαρμογή στην πλέον δόκιμη λέξη <i>παρθενογονία</i> (=<i>παρθενογένεση</i>):
στις λέξεις αυτές, σε ασυμφωνία με το λεξικό, πρέπει να εννοήσουμε ότι <i>η δημιουργία, σχηματισμός, γέννηση κ.λπ.
γίνεται με τη δράση, ως υποκειμένου, αυτού που δηλώνει το α’ συνθετικό</i>: <i>παρθενογονία = γέννηση από παρθένο· ||
μονογονία = γέννηση από μονό ον</i>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 49.65pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -14.2pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">μονογονική
αναπαραγωγή: Επειδή το επίθετο <i>μονογονική</i>
προέρχεται από το ουσιαστικό <i>μονογονία</i>,
ισχύουν κι εδώ κατ’ αναλογία όσα γράφτηκαν προηγουμένως για τη <i>μονογονία</i>. Θα ήταν προτιμότερο να
ειπωθεί <i>μονογονεϊκή</i> <i>αναπαραγωγή (από μονό γονέα)</i>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 49.65pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -14.2pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">αγενής
αναπαραγωγή: Απαράδεκτη ως… αγενής!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Συμπερασματικά:<o:p></o:p></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">1.</span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">reproduct</span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">)
</span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">asexually</span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> = (αναπαράγω) <b>αφύλως/άφυλα</b>, <b>αφυλετικώς/-ά</b>,
<b>ασεξουαλικώς/-ά</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">2.</span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";"> Τα παράσιτα (όπως και άλλοι οργανισμοί, π.χ. τα φυτά
που πολλαπλασιάζονται με καταβολάδες) <b>πολλαπλασιάζονται
αφύλως ή αφυλετικώς ή ασεξουαλικώς ή αγενετησίως ή αγαμετικώς ή μονογονικώς ή οπωσδήποτε
αλλιώς, αλλά ποτέ αγενώς!</b> Η αγένεια ας παραμείνει αποκλειστικό
χαρακτηριστικό του ανθρωπίνου είδους…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 35.45pt;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 35.45pt;">
<i><u><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">Σημείωση:</span></u></i><i><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">
Τα παραπάνω αποτελούν σκέψεις και απόψεις μου, τις οποίες δεν διατυπώνω ως
προτάσεις, διότι αναγνωρίζοντας το βάρος ενός δόκιμου όρου, ούτε εγώ δεν θα το
αποτολμούσα να πάω κόντρα στο ρέμα· τουλάχιστον δεν θα το έκανα, παρά σε
εξαιρετικές περιστάσεις, όπως το κάνω εδώ στο ιστολόγιό μου.<o:p></o:p></span></i></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 35.45pt; tab-stops: 35.45pt; text-indent: -14.15pt;">
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 21.3pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 35.45pt; tab-stops: 35.45pt; text-indent: -14.15pt;">
<br /></div>
</div>
</div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-75433325438691873502016-10-27T16:55:00.001+03:002016-10-27T16:55:26.515+03:00Όποιος ανακατεύεται με τα κανάλια τα κάνει μούσκεμα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">1. Οι ειδήσεις:<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 1.0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #0070c0;">Η
Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό τον «νόμο Παππά»
(</span><span lang="EN-US" style="color: #0070c0; mso-ansi-language: EN-US;">sic</span><span style="color: #0070c0;">), δηλαδή τον νόμο 4339/2015 για την αδειοδότηση των
τηλεοπτικών καναλιών.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;">Ύστερα
από σχεδόν 5,5 ώρες συνεδρίασης, η Ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισε με ψήφους 14
έναντι 11 ότι οι αρμοδιότητες για τις τηλεοπτικές άδειες ανήκουν στο Εθνικό
Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το οποίο ‑όταν συγκροτηθεί‑ θα πρέπει αυτό να διεξαγάγει
τον σχετικό διαγωνισμό. Συνεπώς ο διαγωνισμός που έγινε είναι άκυρος και,
επομένως, δεν θίγει το καθεστώς λειτουργίας των καναλιών που δεν έλαβαν άδεια.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt;">
<b><span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Σχόλιο:<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt;">
<b><span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Σε
κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τη συνταγματικότητα ή όχι του νόμου για τις
τηλεοπτικές άδειες και από το πώς θα διαμορφωθεί το τηλεοπτικό τοπίο έπειτα από
την απόφαση του ΣτΕ, η ουσία παραμένει ότι, πρώτον, η ενημέρωση θα
εξακολουθήσει να είναι στρεβλή και μεροληπτική με γνώμονα τα συμφέροντα του
κεφαλαίου, αφού τα κανάλια θα εξακολουθήσουν να ανήκουν σε ορισμένους μεγαλοεπιχειρηματίες
‑και σ’ αυτό το ζήτημα συναινούν όλα τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα από το πώς
τοποθετούνται για τον νόμο της κυβέρνησης, στο πλαίσιο μιας
αποπροσανατολιστικής αντιπαράθεσης με ζητούμενο τον εντυπωσιασμό αντί της ουσίας,
και, δεύτερον, οι εργαζόμενοι στα κανάλια θα εξακολουθήσουν να ζουν σε καθεστώς
εργασιακής αβεβαιότητας.</span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">2. Το μαγκάκι:<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;">Μετά
τη δημοσιοποίηση της απόφασης, η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη με
δήλωσή της σχολίασε ότι <i>«οι αποφάσεις της
Δικαιοσύνης είναι δεσμευτικές. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι οι αποφάσεις της
δεν κρίνονται»</i>, ύστερα φούσκωσε παρουσιάζοντας την κυβέρνηση να δίνει μάχη <i>«με το προηγούμενο αντισυνταγματικό
καθεστώς»</i> και τέλος ξεσπάθωσε «κρίνοντας» την απόφαση του ΣτΕ ‑στην
πραγματικότητα προσπαθώντας να φορτώσει στην απόφαση αυτή τις συνέπειες της
αντιλαϊκής της πολιτικής‑ νά πώς: η συγκεκριμένη απόφαση, ισχυρίστηκε, προκαλεί
την <i>«επιστροφή της ήδη καταβληθείσας
πρώτης δόσης»</i> για τους τηλεοπτικούς σταθμούς και μ' αυτόν τον τρόπο <i>«στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών
σταθμών, εμποδίζει την πρόσληψη 4.000 νοσηλευτών που θα στελέχωναν άμεσα τα
δημόσια νοσοκομεία τα οποία χρειάζονται προσωπικό, στερεί από το δημόσιο
προϋπολογισμό 255 εκατ. ευρώ, πόρους αναγκαίους, ιδίως σε μια περίοδο που η
κοινωνία τους έχει ανάγκη, και τους επιστρέφει στους λογαριασμούς τεσσάρων πολύ
πλουσίων επιχειρηματιών»</i>.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt;">
<b><span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Σχόλιο:<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt;">
<b><span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Θα
θυμάστε βέβαια ότι η κυβερνητική εκπρόσωπος, με την ίδια ζέση πάντοτε, εμφανίζεται
υπέρμαχος των λαϊκών συμφερόντων και ιδίως των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε
ό,τι αφορά την κοινωνική πρόνοια, την υγεία, την παιδεία κ.λπ. και ότι, σταθερή
και αταλάντευτη στις επάλξεις των λαϊκών αγώνων, με το ίδιο λάβρο ύφος δεν έχει
παραλείψει ποτέ να κατακεραυνώνει οποιονδήποτε διανοηθεί να εναντιωθεί σε ότι <i>«έχει ανάγκη η κοινωνία»</i> [σ.σ.: Χμ!
κάποιο λάκκο έχει αυτή η διατύπωση…], είτε πρόκειται, όπως εδώ, για το ΣτΕ,
είτε πρόκειται για το Γιούρογκρουπ, είτε πρόκειται για τους «θεσμούς», είτε για
το ΝΑΤΟ, είτε για τον ΣΕΒ, κ.ο.κ.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">3. Ο Ηγεμών:<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt; text-indent: -14.2pt;">
<b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του ιστολογίου, ο
πρωθυπουργός μόλις έλαβε γνώση της συγκεκριμένης απόφασης του ΣτΕ έστειλε
δριμύτατη επιστολή προς τα μέλη της Ολομέλειας του Συμβουλίου, στην οποία
χαρακτηριστικά γράφει: <i>«Αν καταλαβαίνετε
τι ψηφίζετε, καλώς. Αλλά, αν δεν καταλαβαίνετε, τότε υπάρχει θέμα, γιατί
ψηφίσατε ενάντια στην κυβέρνησή Μου»</i>! Και, στη συνέχεια, χωρίς ανούσιες
περιστροφές, καλεί τα μέλη να ψηφίσουν εκ νέου για να <i>«διορθώσουν το λάθος»</i>.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;">Μέχρι ώρας δεν είναι γνωστή η αντίδραση του ΣτΕ.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span style="color: #0070c0;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt;">
<b><span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Σχόλιο:<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 14.2pt;">
<b><span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Περιμένετε
σχόλιο; Όχι, βέβαια, δεν πρόκειται να υποπέσω σε τέτοιο ολίσθημα. Οι ενέργειες
του Ηγεμόνα δεν σχολιάζονται. Τέρμα!<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">Μόνο δύο
παρατηρήσεις:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; tab-stops: 42.55pt;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">α) Καμία διάθεση προβολής
της κρίσης και απόφασης του ΣτΕ ως δήθεν φωνής αντίστασης έναντι οποιουδήποτε ενδεχομένως
νομιστεί ‑προσωπικά δεν έχω σχηματίσει τέτοια γνώμη για τον χαρακτήρα αυτού του
οργάνου.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; tab-stops: 42.55pt;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; tab-stops: 42.55pt;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;">β) Είναι απολύτως
δικαιολογημένο το παρατιθέμενο παραπάνω απόσπασμα της επιστολής του
πρωθυπουργού (είπαμε, τα <u>σχόλια</u> δεν επιτρέπονται, όχι τα <u>χειροκροτήματα</u>!
‑αυτά επιβάλλονται!), όπως προσμαρτυρείται και από τον πάντοτε καίριο και
ακέραιο λόγο του Κέρβερου της κυβερνητικής γραμμής, που ακούει (sic, Κέρβερος
γαρ) στο όνομα Όλγα Γεροβασίλη. Η οποία όταν λέει ότι η απόφαση του ΣτΕ <i>«στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών
σταθμών, εμποδίζει την πρόσληψη 4.000 νοσηλευτών… …στερεί από το δημόσιο
προϋπολογισμό 255 εκατ. ευρώ, πόρους αναγκαίους…»</i>, τι άλλο λέει, παρά μονάχα
με άλλα λόγια ότι ακριβώς τα μέλη του ΣτΕ <i>«δεν
καταλαβαίνουν τι ψηφίζουν»</i>;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; tab-stops: 42.55pt;">
<span style="color: #c00000;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 1.0cm; tab-stops: 42.55pt;">
<span style="color: #c00000;"><br /></span></div>
</div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-70932685554721760272016-10-11T12:49:00.000+03:002016-10-11T12:49:56.167+03:00ΤΤΙΡ: Η πιο σκοτεινή μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: blue;"><br /></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: blue;"><br /></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: blue;">Αναδημοσιεύω από το ιστολόγιο </span></span></span><span style="color: blue; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px;"><a href="http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2016/10/blog-post_10.html">"Αριστερά και πολιτική"</a> το ακόλουθο λίαν διαφωτιστικό άρθρο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: blue;"><br /></span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;">Ποιος φαντάζονταν ότι ο φασισμός σταδιακά θα αποκτούσε παγκόσμια συνταγματική μορφή, κάτω από τη μύτη των λαών και (δήθεν) των αστών πολιτικών; Κανένας εκτός από τους κομμουνιστές, οι οποίοι ποτέ δεν λάθεψαν για τη φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Ποτέ δεν διαχώρισαν τον φασισμό από τη βαθιά φύση του κεφαλαίου.</span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<br /><span style="color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;">Δείτε το βίντεο στο τέλος.</span></b></span></span><br /><span style="color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Δεν βάζει ο νους του ανθρώπου αυτό που περιέχει για την ανθρωπότητα, η<b> «</b>Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων» γνωστή και ως <b>ΤΤΙΡ.</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Δεν αφήνει τίποτα όρθιο, καμία αξία, κανένα μέρος της ζωής των ανθρώπων έξω από τον ασφυκτικό έλεγχο των πολυεθνικών. Καμία δημοκρατία, κανένα δημόσιο αγαθό ανέγγιχτο.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Μια συμφωνία βγαλμένη από τα σκοτεινά κατάβαθα της δικτατορίας του κεφαλαίου, η οποία για πρώτη φορά δείχνει εντελώς ωμά και τρομοκρατικά στους λαούς, ποιος είναι ο πραγματικός τρομοκράτης και ποιος κυβερνάει σε αυτή τη γη.<a name='more'></a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ4YWliSRRPJ9GJYBe3626E92B0EhjNdLboiHZGvMrzSClDVCTZJD_XcjNK9PyIHOURiyY14XVaklkQCew1qlO2XG-hg4Sv2Rq1pT5tEnnyUHvPAutkCWQM3ZRK5DjOecPmk9w/s1600/FASISMOS.jpg" imageanchor="1" style="color: #898989; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ4YWliSRRPJ9GJYBe3626E92B0EhjNdLboiHZGvMrzSClDVCTZJD_XcjNK9PyIHOURiyY14XVaklkQCew1qlO2XG-hg4Sv2Rq1pT5tEnnyUHvPAutkCWQM3ZRK5DjOecPmk9w/s640/FASISMOS.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="640" /></a></span></div>
<br />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><span style="font-size: medium;"></span></span><br style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;" />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ακούγοντας τον Ν. Κατσαρό, πρ. Πρόεδρο του ΕΦΕΤ, Επιστ. Συνεργάτη του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, έναν αστό επιστήμονα και αναλυτή, να μιλάει για το περιεχόμενο της συμφωνίας («υπερμνημόνιο» το είπε), πάγωσε η αίθουσα της ημερίδας ενός επιχειρηματικού φόρουμ για τα τρόφιμα.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;">Ξαφνικά, όλοι ένοιωθαν να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Ως επιχειρηματίες που θα ήθελαν πολύ να κατατάξουν τον εαυτό τους στους προνομιούχους (μικρο)καπιταλιστές αυτού του κόσμου, δεν είχαν φανταστεί ότι για το μονοπωλιακό κεφάλαιο των πολυεθνικών δεν ήταν παρά τα δεύτερα σκουπίδια του κόσμου, μετά τους εργαζόμενους και τον φτωχό λαό.</span></b><b><span lang="EN-US" style="color: red;"></span></b></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Όταν μάλιστα ακούγονταν στην αίθουσα ότι η διαδικασία προχωρήματος της συμφωνίας έμεινε εντελώς απόρρητη από το 2008 μέχρι το 2015 και ότι αποκαλύφθηκε από χάκερς, προσπαθούσαν να καταλάβουν ποιός κυβερνάει τη γη!</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Όπως όλος ο κόσμος, ανακάλυψαν ξαφνικά ότι αυτή αποτελεί απόρρητο έγγραφο του πολυεθνικού κεφαλαίου στο οποίο απαγορευόταν στους λαούς να δουν και το εξώφυλλό της μη πιστεύοντας στα αυτιά τους. Άκουγαν με κατάπληξη ότι απαγορεύεται να έχουν γνώση οι:</span></span></div>
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Δημοσιογράφοι,</span><br />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις</span><br />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Πολιτικά κόμματα.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ο μεγάλος εξευτελισμός όμως απλώθηκε στην αίθουσα, όταν αποκαλύφθηκε ότι απαγορεύεται να λάβουν αντίγραφα, ή να αποτυπώσουν ή να φωτογραφίσουν ή να κρατήσουν σημείωση, ακόμη και για το εξώφυλλό της οι:</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Υπηρεσιακοί παράγοντες κυβερνήσεων,</span></span></div>
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Υπουργοί και Υφυπουργοί,</span><br />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Πρωθυπουργοί και ισότιμοι,</span><br />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Πρόεδροι κοινοβουλίων,</span><br />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 18.48px; text-align: justify;">-Προέδρου της δημοκρατίας και ισότιμοι των χωρών της ΕΕ.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Απαγορεύεται να υπάρχει το κείμενο της συμφωνίας, εκτός ελεγχόμενου χώρου από τις πολυεθνικές!</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><u>Ναι, η αντίγραφο της συμφωνίας μπορούσε να βρίσκεται μόνο στην έδρα κάποιων πρεσβειών, εκεί μπορούσαν να πάνε κάποιοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης να τη δουν, αλλά μόνο να τη δουν! Ούτε σημείωση, ούτε φωτογραφία, ούτε αντίγραφα, απολύτως τίποτα!</u></b></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Τι περιέχει; Ελάχιστα έχουν διαρρεύσει. Το βαθύ έγκλημα κρύβεται επιμελώς, ακριβώς όπως κρύβονταν από τους Ναζί η δοκιμαστική εφαρμογή του.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;">Πάντως η ουσία της είναι, ιδιωτικοποίηση των πάντων, κατάργηση κάθε αστικής ρυθμιστικής (διαχειριστικής) εξουσίας πάνω στις πολυεθνικές, κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, επιβολή των μεταλλαγμένων παντού, κατάργηση εθνικών ορίων, εθνικών τροφίμων, εθνικών καλλιεργειών, οικογενειακών καλλιεργειών, εθνικών οικονομικών κανόνων. Νερό, θάλασσες, ήλιος, αέρας, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ασφάλεια... τα πάντα ιδιωτικοποιούνται.</span></b></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Τα κράτη απαγορεύεται να βάλουν οποιοδήποτε φραγμό επί ποινή προστίμου από τις… πολυεθνικές!</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><u>Νόμος θα είναι το δίκαιο των πολυεθνικών και κάθε δημόσια, κοινωνική και κρατική υπηρεσία θα περιέρχεται αυτομάτως στη δικαιοδοσία τους, όταν το αποφασίσουν, χωρίς κανένα δικαίωμα του κράτους να θέσει εμπόδιο.</u></b></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η δημοκρατία είναι αμφίβολο αν θα μπορεί να ισχύει σε σωματεία ή σε… ομάδες ανθρώπων. Για τα κράτη και τις κοινωνίες ούτε λόγος.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ο κατάλογος των προγραμματιζόμενων, μελλούμενων εγκλημάτων, είναι ατελείωτος.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Μπορεί βέβαια, οι αστοί πολιτικοί και ανθρωπιστές, καταγγέλλοντας την συμφωνία, να μιλάνε από τη στενή αστική σκοπιά και να μην αγγίζουν την αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλισμού, αλλά εδώ είναι πλέον αδύνατο να κρυφτεί η ωμή ταξική δικτατορία του βαθέως κεφαλαίου των μονοπωλίων και των πολυεθνικών.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: red;">Έχουν αποθρασυνθεί τόσο πολύ που μετέτρεψαν τον κοινό φασισμό σε παγκόσμια συμφωνία, σε παγκόσμιο σύνταγμα των πολυεθνικών επί των λαών.</span></b></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Δεκαετίες τώρα μέσα από την καλλιέργεια του νεοφιλελευθερισμού καλλιεργούσαν ως ιδανικό την πιο σκοτεινή φύση του κεφαλαίου στις κοινωνίες, ώστε σε συνέχεια, κάθε τερατώδη απαίτησή του να φαίνεται εντελώς μέσα στα πλαίσια της «λογικής» που καλλιέργησε και επέβαλε το σύστημα.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Παράλληλα, επιβάλλονταν δοκιμαστικά σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, διάφορα μέτρα προετοιμασίας με τις διάφορες συμφωνίες, όπως της κατάργησης εθνικών φραγμών και Δικαίων, κατάργηση εθνικών, δημοκρατικών, ατομικών και εργασιακών δικαιωμάτων, κατάργηση εμπορικών φραγμών, όρων και κανόνων κ.α.</span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Μέσα στο ίδιο πνεύμα, προωθούνταν σε όλο τον κόσμο η ακροδεξιά και ο νέος φασισμός, μαζί με τους «ανθρωπιστικούς» κατακτητικούς ιμπεριαλιστικούς πόλεμους αναδιανομής του κόσμου. </span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: justify;">
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b><u><span style="color: red;">Το δίδαγμα είναι ένα. Δεν έχει όριο η εγκληματική φύση του καπιταλισμού. Αυτά που έκαναν οι Ναζί ήταν απλώς δοκιμαστική άσκηση μπροστά στη νέα κόλαση που ετοιμάζει για όλους τους λαούς. Μοναδική λύση, ο αγώνας για την ανατροπή του σε κάθε κράτος και παγκοσμίως.</span></u></b></span></span></div>
<br />
<br style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;" />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><b>Ν. Κατσαρός: Η Συμφωνία ΤΤΙΡ, παγκόσμια απειλή </b>- <b>9.10.2016</b></span></span></div>
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: medium;"></span><br style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;" />
<span style="background-color: white; color: #353535; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><span style="font-size: medium;"></span></span><br style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;" />
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/JytrU3kQP1Y/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/JytrU3kQP1Y?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #353535; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;">
<br /></div>
</div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-5671707524443147802016-06-29T13:47:00.001+03:002016-06-29T13:47:10.210+03:00Dies irae: Τελειώνουμε εδώ ή αρχίζουμε νέο κύκλο;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Το ιστολόγιο αυτό το δημιούργησε η ιδιοτέλεια του ιστολόγου, όπως το έχει επανειλημμένα ο ίδιος ομολογήσει, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει σαν βήμα να εκφράζεται, εν αμύνη ευρισκόμενος, και να ενημερώνει τους συναδέλφους και φίλους του κατά τη διάρκεια της δίωξής του </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;">—πειθαρχικής από το Υπουργείο Υγείας και ποινικής ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων (αμέ, τι νομίζετε;)</span></span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;">—</span></span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">, επειδή η τυφλή Δικαιοσύνη (ανακριτές, εισαγγελείς, επιθεωρητές, Πειθαρχικά Συμβούλια) ήταν ταυτόχρονα και κωφή και ο λόγος μου στα βήματα που μου παρείχαν, όσο και όπως μου τα παρείχαν, κετέληγε</span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"> με μαθηματική ακρίβεια </span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">στον κάλαθο απορριμμάτων</span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">, όπου εμέλλετο να εξαφανιστεί οριστικά. Βέβαια παρέμεινε, νομίζω, ακλόνητα το ιστολόγιο αυτό στην υπεράσπιση του δικαίου</span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">, του δίκιου δηλαδή</span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">, η δε υπεράσπιση του</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;">…</span></span><span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"> Δικαίου (της αφεντιάς μου) ευτυχώς, και πάλι νομίζω, δεν μονοπώλησε, αλλά ούτε και καταχράστηκε το όπλο του ιστολογίου, το οποίο κατεξοχή ασχολήθηκε με γενικότερα πολιτικά και κοινωνικά θέματα, πάντα στο πλαίσιο της υπεράσπισης του δίκιου της εργατικής τάξης.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Τώρα, με αφορμή ένα έγγραφο που έλαβα από το Υπουργείο, το οποίο δεν παρουσιάζω, καθότι εμπιστευτικό (ο Τέλλογλου μπορεί να το ξέρει όμως), αλλά, αν διαβάσετε παρακάτω την απάντηση που έστειλα, καταλαβαίνετε ποιο το περιεχόμενό του, ξαναζώ μέρες οργής (dies irae). Την κατανόησή σας ζητώ.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #990000; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Θα τελειώσουμε άραγε εδώ ή θα ανοίξουμε νέο κύκλο οργής; Οψόμεθα</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;">…</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;">Προς Υπουργείον επιστολής Δικαίου το ανάγνωσμα. Πρόσχωμεν:</span></span></div>
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Πειραιάς, 27 Ιουνίου 2016
</span></div>
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: large;"><b>ΕΠΙΣΤΟΛΗ
</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Λευτέρη-Δικαίου (Ελευθερίου) Παπαδέα του Ιωάννη
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">συνταξιούχου υπαλλήλου του Υπουργείου Υγείας
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Δ/νση: [Δεν εμφανίζεται]
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Τηλ.: [Δεν εμφανίζεται]
</span></div>
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>ΠΡΟΣ:
</b></span></span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>1.</b> Υπουργείο Υγείας
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Γεν. Δ/νση Ανθρώπινων Πόρων & Διοικητικής Υποστήριξης
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Δ/νση Διοικητικών Υπηρεσιών & Υποστήριξης
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Τμήμα Ανθρώπινων Πόρων Κεντρικής Υπηρεσίας
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>ΥΠΟΨΗ:</b> [Δεν εμφανίζεται]
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">(Μόνο καθόσον αφορά την παραλαβή του αποδεικτικού επίδοσης του ΕΜΠ.οικ.443/20-5-2016 εγγράφου του Πειθαρχικού Συμβουλίου)
</span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.</b> Υπουργείο Υγείας
</span></span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">(Οιονδήποτε —υπηρεσιακή μονάδα, στέλεχος, υπάλληλο, παράγοντα— ήθελε ενδεχομένως θεωρήσει εαυτόν αρμόδιο για τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή μου)
</span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>ΘΕΜΑ:</b> Σχολιασμός της 11/2016 Απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου για το Υπουργείο Υγείας κ.λπ. επί του 7ου θέματος της από 24/3/2016 συνεδρίασής του
</span></span><br />
<a name='more'></a><span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"></span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>1.</b> (Αφορά αποκλειστικά τον υπ’ αριθμό «1» παραλήπτη):
</span></span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Σας στέλνω συνημμένο το αποδεικτικό επίδοσης του ΕΜΠ.οικ.443/20-5-2016 εγγράφου του Πειθαρχικού Συμβουλίου για τις δικές σας ενέργειες.
</span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.</b> (Απευθύνεται σε όλους τους παραλήπτες):
</span></span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.1.</b> Σεβόμενος τον πολύτιμο χρόνο σας και την ανάγκη ανταπόκρισης στις υπηρεσιακές υποχρεώσεις σας, σημειώνω πως ό,τι ακολουθεί επαφίεται από πλευράς μου στην κρίση σας κατά πόσον σας αφορά ή όχι, και αναλόγως επομένως έχετε την ευχέρεια να επιλέξετε εν συνεχεία τι να πράξετε, συμπεριλαμβανομένου και του να μην μπείτε στον κόπο να το διαβάσετε καν, αλλά εκ προοιμίου να θεωρήσετε ότι δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά σας ή ότι δεν σας ενδιαφέρει, και να το προσπεράσετε: δηλώνω σαφώς ότι πρόκειται για σχολιασμό εκ μέρους μου της απόφασης του θέματος και γράφεται <u>από δική μου ανάγκη καταγραφής των θέσεών μου και των απόψεών μου για την μεταχείριση που μου επεφύλαξε το Υπουργείο στην προκείμενη υπόθεση, ως απάντηση στο ως άνω έγγραφο του Πειθαρχικού Συμβουλίου και ως κείμενο αναφοράς για τους ανθρώπους του κύκλου μου, οικογενειακού, συγγενικού, συναδελφικού, φιλικού, κοινωνικού</u> —πρώτα απ’ όλα για τα εγγόνια μου, μιας και από την οικογένειά μου μέχρι και τη γενιά των παιδιών μου δεν υφίσταται ανάγκη αναδρομής σε τέτοια κείμενα για να με γνωρίσουν· τα έχουν ζήσει αυτά τα γεγονότα μαζί μου και έχουν υποφέρει μαζί μου… Η ανάγκη αυτή είναι αδήριτη, διότι, εάν διαβάσει κανείς (κάποιο από τα εγγόνια μου, ας πούμε, σε κάποια μελλοντική αναδίφησή του στα αρχεία του παππού του) μόνο το αποστελλόμενο έγγραφο του Πειθαρχικού Συμβουλίου, καθώς αυτό συνοψίζει όλη την υπόθεση της δίωξής μου και προορίζεται να αποτελέσει το ακροτελεύτιο έγγραφο της εν λόγω υπόθεσης (άλλως ταφόπλακα), τι αποκομίζει; Ότι ο εργοδότης μου, το Υπουργείο, στο οποίο υπηρέτησα επί 28 συναπτά έτη μέχρι τα μέσα του 2007, στα τελευταία χρόνια της καριέρας μου (στις 4-6-2004) με παρέπεμψε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο (Π.Σ.) με βαρύτατες κατηγορίες, της παράβασης της αρχής της αμεροληψίας και της αμελούς εκπλήρωσης των καθηκόντων μου, (συμπληρώνω: έπειτα από ανυπόστατη καταγγελία εναντίον μου από γνωστό επιχειρηματία, η οποία έγινε για την εξυπηρέτηση δικών του συμφερόντων και ύστερα από άρνησή μου, στις αρχές του 2003, να «συνεργαστώ» μαζί του στην εκπόνηση τεχνικών προδιαγραφών για νεοανεγειρόμενο τότε νοσοκομείο…). Η πορισματική έκθεση των επιθεωρητών Υγείας του Υπουργείου διαπίστωσε ότι τελέσθηκαν τα παραπάνω παραπτώματα, ενώ το Π.Σ. με απόφασή του με απάλλαξε από την κατηγορία της παράβασης της αρχής της αμεροληψίας, αλλά κατά πλειοψηφία 3 έναντι 2 με έκρινε ένοχο ως προς την κατηγορία της αμελούς και ατελούς εκπλήρωσης των καθηκόντων μου και μου επέβαλε την ποινή του προστίμου των αποδοχών 3 μηνών. Κατά της εν λόγω απόφασης ασκήθηκαν ενστάσεις αμφοτέρωθεν, από μένα και από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Η υπόθεση οδηγήθηκε στο Δευτεροβάθμιο Π.Σ., το οποίο χρειάστηκε πάνω από 3(!) χρόνια και επανειλημμένες(!) συνεδριάσεις για να αποφανθεί ότι… η απόφαση του (Πρωτοβάθμιου) Π.Σ. του Υπουργείου έπασχε από ακυρότητα, ακύρωσε συνεπώς την προσβαλλόμενη απόφαση και την ανέπεμψε στις 27-5-2008 στη διοίκηση για νέα σύννομη κρίση. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα 6 περίπου χρόνια ώσπου, στις 31-1-2014, να συνέλθει (ασφαλώς με την έννοια της συνεδρίασης, διότι με την έννοια της ανάρρωσης, αποκατάστασης, ούτε κατά διάνοια…) και να επαναλάβει στη νέα απόφασή του περίπου ό,τι αναφερόταν στην ακυρωθείσα προηγούμενη, δηλαδή την απαλλαγή μου από την κατηγορία της παράβασης της αρχής της αμεροληψίας, αλλά την κλήση μου σε απολογία για την αποδιδόμενη εις βάρος μου κατηγορία της αμελούς και ατελούς εκπλήρωσης των καθηκόντων μου. Ε, στα τόσα χρόνια που ήδη πέρασαν, άλλα δύο γεμάτα χρονάκια, μέχρι τις 24-3-2016, τι είναι; Χρειάστηκαν ωστόσο, καθώς φαίνεται, για να διαπιστωθεί τελικά ότι «η όλη διαδικασία της νέας κρίσης θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί μέχρι την 27-5-2011»! Έτσι το σεβαστό μας Π.Σ. «ομόφωνα αποφάσισε να παύσει, λόγω παραγραφής, η πειθαρχική δίωξη για το αποδιδόμενο στον […] κ. Παπαδέα πειθαρχικό παράπτωμα»!
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.2.</b> Έτσι αναμένεται να κλείσει αβρόχοις ποσί για τους ιθύνοντες του Υπουργείου αυτή η υπόθεση, χωρίς κρίση επί της ουσίας των κατηγοριών, και όχι μόνο (Τι άλλο; Ίδετε παρακάτω παρ. 2.4, αν θελήσετε). Τελικά ο «κ. Παπαδέας» υπέπεσε στο αποδιδόμενο σ’ αυτόν παράπτωμα ή όχι; Δεν προέκυψε να τον καταδικάσετε, αλλά ούτε να τον αθωώσετε. Όχι βέβαια πως ψάξατε και τον βρήκατε αθώο, όχι… (μακριά από σας τέτοιοι μπελάδες, και καραδοκεί κι ο Αλάριχος στη γωνία, υπό τη μορφή επιχειρηματία ιατροτεχνολογικών προϊόντων…)· απλώς “συνέβη” (πώς όμως; —όχι τυχαία, βεβαίως) και ξέφυγε ο μπαγάσας, ξεγλίστρησε, γλύτωσε την κρίση (ή μήπως εσείς ξεφύγατε, ξεγλιστρήσατε, γλυτώσατε την κρίση;) λόγω παραγραφής του αδικήματός του. Και καλά, ωρέ σεις του Π.Σ., δεν σκεφτόσαστε το οξύμωρο του πράγματος, να είσθε σεις οι κριτές τού κατά πόσον ένας υπάλληλος εκπλήρωσε αμελητί και ατελώς τα καθήκοντά του, όταν κάθε άλλο παρά επιμέλεια και πληρότητα διακρίνει εσάς τους ίδιους στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης υπόθεσης; Λιγότερο κραυγαλέο, αν και εξίσου ανήθικο, θα ήταν αν επιμένατε ως το τέλος στη γνωστή σας τακτική του κατενάτσιο και καταλήγατε αθορύβως στον δοκιμασμένο αμοραλισμό της αρχής «θνήσκει σιγαθέν». Αλλ’ όμως εδώ δεν πρόκειται μόνο για τον «κ. Παπαδέα» —αυτός ας πάει στα κομμάτια, και τι έγινε; Εδώ πρόκειται για τον επί σειρά ετών προϊστάμενο της Βιοϊατρικής Τεχνολογίας, δηλαδή για ένα στέλεχος του Υπουργείου. Η ρετσινιά δεν κόλλησε μονάχα στον «κ. Παπαδέα», κόλλησε αναπόφευκτα και στο ίδιο το Υπουργείο· και παρέμεινε και παραμένει, και έχετε κι εσείς ευθύνη γι’ αυτό με ό,τι έχετε πράξει ή ό,τι έχετε παραλείψει.
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.3.</b> Τι θα μπορούσε να είχε γίνει ή τι θα μπορούσε έστω και τώρα να γίνει; Δεν θα σας απαντήσουν, σ’ αυτά τα ηθικού κυρίως χαρακτήρα ερωτήματα, οι κλεισούρες των νόμων και διαταγμάτων. Στη νομοθεσία μάλλον κρυψώνες θα βρείτε στην προκειμένη περίπτωση, για να οχυρωθείτε μέσα τους και ν’ αποφύγετε να δώσετε τη μάχη (παύει η πειθαρχική δίωξη λόγω παραγραφής…). Εδώ χρειάζεται σθένος, τόλμη και αντισυμβατική και αντισυμβιβαστική πλην τίμια και ευσεβής στάση για την απόδοση της δικαιοσύνης, υπό την ευρεία αυτής έννοια. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είχε γίνει αναψηλάφηση της υπόθεσης, συνοδευόμενη από ειλικρινή διάθεση διόρθωσης ημαρτημένων και παραλείψεων κατά τη διαδικασία της διοικητικής εξέτασης ―σας είχαν επισημανθεί αυτά, αλλά τα αγνοήσατε τότε.
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.4.</b> Φυσικά και δεν είμαι αφελής να ζητήσω την αναψηλάφηση πριν ικανοποιηθεί η εξής μία ελάχιστη προϋπόθεση-εγγύηση που τίθεται εκ μέρους μου, αν και σε κάθε περίπτωση η απόφαση για αναψηλάφηση ανήκει στο Υπουργείο: (α) Αναγνώριση ότι η πορισματική έκθεση των επιθεωρητών Υγείας του Υπουργείου είναι ελαττωματική, τουλάχιστον κατά το ότι δεν ανασκευάζει, δεν απαντά, δεν αναφέρεται καν στο υποβληθέν από μένα υπόμνημα, με το οποίο ανασκευάζω τις κατηγορίες που μου αποδίδονται, και (β) Εκτίμηση από το ΣΕΥΥΠ, έστω προκαταρκτική, των διαλαμβανομένων στο εν λόγω υπόμνημα.
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.5.</b> Η κατά κυριολεξία αγνόηση από το ΣΕΥΥΠ του απολογητικού υπομνήματός μου και η εν συνεχεία εξέλιξη της υπόθεσης μού δημιούργησαν, βασίμως νομίζω, την αίσθηση, βεβαιότητα να πω καλύτερα, ότι —ποδοσφαιρικώς ειπείν— το γήπεδο όπου παιζόταν η υπόθεση δεν ήταν δικό μου· άλλος κανοναρχούσε και άλλος ωφελείτο σ’ αυτό (το γήπεδο). Έτσι είπα «Δεν θα πολεμήσω εγώ σ’ αυτό το γήπεδο· εγώ θα μεταφέρω το παιχνίδι στο δικό μου γήπεδο: στους συναδέλφους, τους γνωστούς μου, τον κόσμο που με ξέρει και με εκτιμά». Η σκέψη αυτή με οδήγησε, μεταξύ άλλων, να εκδώσω το δοκίμιο «Η Αγριόγατα και ο Κόκορας», βασισμένο πάνω στον γνωστό Αισώπειο μύθο, το οποίο αλληγορικά μεν με ακρίβεια δε αποδίδει την ουσία της υπόθεσης.
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.6.</b> Στράφηκα σταδιακά, απογοητευμένος πλέον από την αντιμετώπισή μου από το Υπουργείο, στο γράψιμο. Τον τελευταίο καιρό πριν βεβιασμένα, και με αηδία, εγκαταλείψω το Υπουργείο είχα σχεδόν, τότε, αμελήσει σκανδαλωδώς τα της Υπηρεσίας, χωρίς όμως κανείς να με ψέξει γι’ αυτό! Κατανόηση ή μήπως επειδή κανένας Αλάριχος δεν διαμαρτυρόταν γι’ αυτό; Ίσως και τα δύο. Πάντως είχα αποκτήσει (ιδίοις αναλώμασι…) δύο μόνιμους παραστάτες, ακλόνητους δίπλα μου για μία δεκαετία σχεδόν: έναν ψυχίατρο και έναν δικηγόρο…
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">2.7. Θυμήθηκα τις dies irae* πάλι… Το έγγραφό σας μου τις ξύπνησε μέσα μου… Ας είναι…
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Καλό καλοκαίρι!
</span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Λεύτερα και Δίκαια πράττοντας,
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέας
</span></div>
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;">* dies irae = (λατιν.) μέρα/μέρες οργής· συνήθως χρησιμοποιείται στον ενικό, όπως είναι και ο τίτλος εκκλησιαστικού ύμνου της Καθολικής Εκκλησίας, στον οποίο οφείλει την επιβίωσή της η έκφραση
</span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b><u>Συνημμένα:</u></b></span></span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>1.</b> Υπογεγραμμένη από μένα η απόδειξη παραλαβής του ΕΜΠ.οικ.443/20-5-2016 εγγράφου του Πειθαρχικού Συμβουλίου (για τον υπ’ αριθμό «1» αποδέκτη της επιστολής μου)
</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; font-size: large;"><b>2.</b> Βιβλιαράκι «Η Αγριόγατα κι ο Κόκορας», 5 αντίτυπα (για οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο)
</span></div>
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-17779919668579938002016-04-11T18:07:00.000+03:002018-10-09T15:07:21.331+03:00Τίνα απολογίαν, σύντροφοι;<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
«Τίνα απολογίαν;», δηλαδή «ποια απολογία;» ή, σε πιο κατανοητή διατύπωση «τι θα απολογηθούμε εμείς;», το ερώτημα που με απασχολεί, σύντροφοι. Περισσότερα στο έμμετρο ανάγνωσμά μου που ακολουθεί, για τον εμετό που μας παρακαλουθεί:
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 180%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Φαμπριανά τα πέη</b>
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 140%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Παλλόμενα τα πέη,
<br />
κι ας τρέχουνε τα χρέη
<br />
―αμφότερα αισίως
<br />
ογκούνται δημοσίως.
<br />
<br />
Τσουτσούνες που σαλεύουν,
<br />
λογαριασμοί που τρέχουν
<br />
―εκβιασμοί που πνίγουν
<br />
χωρίς ποτέ να λήγουν.
<br />
<br />
Η φάμπρικα του Γιάννη
<br />
και καθενού αλάνη
<br />
σα μια παρτίδα τάβλι
<br />
στην πλάτη μας τη μαύρη.
<br />
<br />
Μαστακουνάς<sup>(*)</sup>: Ω τέχνη!
<br />
Χαρά στον που την έχει!
<br />
Κι αλί που δεν κατέχει
<br />
κι ουδέ τηνε αντέχει!
<br />
<br />
<b>Φαμπριανά τα πέη της ζωής ημών,
<br />
επώδυνα, επαίσχυντα, μνημονικά,
<br />
και τίνα απολογίαν, την επί του φοβερού βήματος του Λαού, αιτησώμεθα;</b>
<br />
<br />
<p class="indented" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 120%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<sup>(*)</sup> <i>”Μαστακουνάς”: Ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά του βελγικού ανθρωπωνυμίου “Fabre” (κατά λέξη: “χειρώνακτας” ―Χμμμ!…)</i>
<br />
<br />
<!--mp3 από Kiwi6-->
<div align="left" class="indented1" style="line-height: normal; text-align: left; vertical-align: top;">
<audio controls="controls" height="50px" width="100px">
<source src="http://k003.kiwi6.com/hotlink/t52m8iqgv7/Fabriana_Pei.mp3" type="audio/mpeg"></source>
<embed height="50px" src="" width="100px"></embed>
</audio>
<br />
<b>Από τη Θεία Λειτουργία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου</b>
<br />
http://k003.kiwi6.com/hotlink/t52m8iqgv7/Fabriana_Pei.mp3
<br />
<br />
</div>
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
<!--Αλλαγή ιδιοτήτων "div"
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
NEO
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-76294229934335427072016-01-22T00:51:00.001+02:002016-01-22T01:00:18.369+02:00Μόσχα: Η Τουρκία ενισχύει τους τζιχαντιστές ενόψει των επικείμενων συνομιλιών για τη Συρία<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 160%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών: Ισλαμιστές μαχητές στο Χαλέπι έλαβαν ενισχύσεις από την Τουρκία</b>
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: right; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: orange; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<b>Αναδημοσίευση από rt.com - Χρόνος δημοσίευσης: 21 Ιαν. 2016 12:25</b>
<br />
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyLJd-X30DCch8E7bmFDEiLCEtpzrl9gJ7nFFHkClu01FJvab35g5g4ptEqP6oGsMVZTi07nGZU4Z-qLY4xpV3kTByHLDh8quUarttZhDIPUZJJ9dUeOoNcjYYz0RhXCb3ZI5AZg/s1600/56a0d187c36188521d8b45d7.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyLJd-X30DCch8E7bmFDEiLCEtpzrl9gJ7nFFHkClu01FJvab35g5g4ptEqP6oGsMVZTi07nGZU4Z-qLY4xpV3kTByHLDh8quUarttZhDIPUZJJ9dUeOoNcjYYz0RhXCb3ZI5AZg/s540/56a0d187c36188521d8b45d7.jpg" /></a>
<br />
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ανάφερε ότι οι τρομοκράτες έχουν εντείνει τη δραστηριότητά τους ενόψει των ενδοσυριακών συνομιλιών της επόμενης εβδομάδας, ενώ οι αντάρτες στη συριακή επαρχία του Χαλεπιού λαμβάνουν ενισχύσεις από την Τουρκία.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Οι πολυαναμενόμενες συνομιλίες μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και διαφόρων αντιπολιτευτικών ομάδων προγραμματίζονται να διεξαχθούν στην ελβετική πόλη της Γενεύης στις 25 Ιανουαρίου.
<a name='more'></a>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Δυστυχώς</span> τις τελευταίες ημέρες γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό ότι, ενόψει της προγραμματιζόμενης έναρξης των ενδοσυριακών διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, έχουν ενταθεί οι δραστηριότητες των τρομοκρατικών ομάδων. Προφανώς προσπαθούν να στρέψουν υπέρ αυτών τη ροή των εξελίξεων στο πεδίο <span class=nowrap>μάχης»</i></span> ανάφερε η εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα σε συνέντευξη στη Μόσχα.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Σύμφωνα με τη Ζαχάροβα, έγιναν απόπειρες να ξεκινήσουν αντεπιθέσεις ενάντια στις κυβερνητικές δυνάμεις από τις ομάδες Αχράρ ας Σαμ και Μέτωπο της Αλ-Νούσρα, οι οποίες <span class=nowrap><i>«έλαβαν</span> σοβαρές ενισχύσεις από την <span class=nowrap>Τουρκία»</i></span>.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η αυξημένη δραστηριότητα των τρομοκρατών παρατηρήθηκε σε αρκετά προάστια της Δαμασκού και στις επαρχίες Χομς και Ιντίλμπ της Συρίας, πρόσθεσε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Ρωσία θα συνεχίσει να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια στον άμαχο πληθυσμό στη Συρία, τόνισε η Ζαχάροβα.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Επανέλαβε ότι το Υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων της Ρωσίας έχει εκτελέσει 30 πτήσεις <span class=nowrap><i>«όχι</span> μόνο προς τη Συρία, αλλά και προς τον Λίβανο και την <span class=nowrap>Ιορδανία»</i></span> τον Ιανουάριο, διανέμοντας 600 τόνους τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης σ’ αυτούς που πλήττονται από τη σύγκρουση.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Παράλληλα προς την ανθρωπιστική βοήθεια, <span class=nowrap><i>«η</span> Ρωσία έχει επίσης συμμετάσχει στην απομάκρυνση των πολιτών που επιθυμούν να εγκαταλείψουν επικίνδυνες <span class=nowrap>περιοχές»</i></span> πρόσθεσε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Ζαχάροβα είπε ότι η Μόσχα <span class=nowrap><i>«εξεπλάγη»</i></span> με πρόσφατα σχόλια της Ουάσινγκτον, στα οποία <span class=nowrap><i>«εκπρόσωποι</span> του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ διατύπωσαν ότι δεν βλέπουν να καταβάλλει η Ρωσία προσπάθειες για να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια στη <span class=nowrap>Συρία»</i></span>.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Αυτό</span> είναι πολύ περίεργο, ιδιαίτερα από τη στιγμή που το Υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι βλέπει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων και ρωσικών τεθωρακισμένων που εισέρχονται ή έρπουν στο έδαφος άλλων κρατών, αλλά τίποτα δεν βλέπει από ανθρωπιστική <span class=nowrap>βοήθεια»</i></span> ανάφερε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Η Ζαχάροβα είπε ότι η Ρωσία ανησυχεί για τις αυξανόμενες στρατιωτικές επιδρομές της Άγκυρας στη Συρία, προσθέτοντας ότι <span class=nowrap><i>«δεν</span> μπορεί να παραβλεφθεί ότι… οχυρωματικά έργα [κατασκευασμένα από την Τουρκία] κατά μήκος της συροτουρκικής μεθορίου μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προπύργια από ομάδες <span class=nowrap>μαχητών»</i></span>.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
<span class=nowrap><i>«Ενώ</span> όλα τα συμμετέχοντα μέρη επικεντρώνουν τις ελπίδες τους στην έναρξη ενός σοβαρού και… διεξοδικού διαλόγου μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, εξωτερικές δυνάμεις συνεχίζουν να βοηθούν μαχητές στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων και τρομοκρατικών ομάδων, εφοδιάζοντάς τους με όπλα και <span class=nowrap>πολεμοφόδια»</i></span> τόνισε.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Σύμφωνα με την εκπρόσωπο Τύπου, η συριακή κυβέρνηση έχει προβεί σε επίσημο διάβημα προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για <span class=nowrap><i>«επανειλημμένες</span> επιδρομές τουρκικών στρατευμάτων εντός περιοχών της συριακής <span class=nowrap>μεθορίου»</i></span>.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Από τον Μάρτιο του 2011 η Συρία σαρώνεται από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο πάνω από 250.000 έχουν χάσει τη ζωή τους, σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
Όλα αυτά τα χρόνια η συριακή κυβέρνηση του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ καταπολέμησε διάφορες ομάδες αντιπολιτευόμενων και τρομοκρατών, συμπεριλαμβανομένων του Ισλαμικού Κράτους <span class=nowrap>(ΙΚ</span>, πρώην <span class=nowrap>ΙΚΙΛ)</span> και του Μετώπου Αλ-Νούσρα.
<br />
<p class="indented" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 100%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
ΠΗΓΗ: <a href="https://www.rt.com/news/329675-aleppo-militants-reinforcements-turkey/">https://www.rt.com/news/329675-aleppo-militants-reinforcements-turkey/</a> (Μετάφραση: Λ.-Δ. Παπαδέας)
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28587573.post-1900897879560584752016-01-18T00:36:00.000+02:002016-01-19T15:31:48.094+02:00Ποιον υπηρετεί το «CHARLIE HEBDO»;<style type="text/css">
<!--.indented { padding-left: 30pt; padding-right: 0pt; }
<!--.indented1 { padding-left: 60pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.indented2 { padding-left: 15pt; padding-right: 0pt; }-->
<!--.nowrap { white-space:nowrap }-->
<!--img {
max-width: 100%;
height: auto;
width: auto\9; /* ie8 */
}-->
</style>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Κάποτε, σχεδόν πριν από τέσσερα χρόνια, όταν στο ιστολόγιο αυτό δεχόμουνα σχόλια, τότε συνήθιζα κι εγώ να σχολιάζω σε <span class=nowrap>“φιλικά”</span> ιστολόγια. <span class=nowrap>(Τα</span> εισαγωγικά, επειδή η εκτίμηση της φιλικότητας, αλλά και η φιλία καθαυτή, έχουν εν προκειμένω μονόπλευρο χαρακτήρα, δηλαδή πραγματοποιούνται και αναπτύσσονται από τη δική μου μονάχα μεριά, ερήμην του αποδέκτη τών, μ’ αυτή την έννοια, <span class=nowrap>“φιλικών”</span> ενεργειών μου, ανεξαρτήτως μάλιστα του κατά πόσο γνωρίζω <span class=nowrap>—που</span> συνήθως δεν <span class=nowrap>γνωρίζω—</span> το φυσικό πρόσωπο με το οποίο <span class=nowrap>συνδιαλέγομαι.)</span> Κάποια φορά λοιπόν τότε, είχα σχολιάσει στο ιστολόγιο κάποιας διαδικτυακής <span class=nowrap>“φίλης”</span> μιαν όμορφη ανάρτησή της, αρκετά ποιητική, που εξυμνούσε κάποιον αγαπημένο της, εφηβική της αγάπη, αν θυμάμαι καλά, που όμως δεν είχε ακόμη σβήσει. Για τη φίλη <span class=nowrap>(βάζετε</span> τα εισαγωγικά <span class=nowrap>εσείς)</span> αυτή γνώριζα, από το ιστολόγιό της, ότι ήταν της ηλικίας μου <span class=nowrap>(60βάλε)</span>, από δεκαετίες παντρεμένη, με μεγάλα παιδιά και με σύζυγο, στον οποίο πολλές φορές αναφερόταν με τρυφερότητα και αγάπη. Ε, τι πιο φυσικό από το να θεωρήσω ότι ο αγαπημένος της προκείμενης ανάρτησης και ο σύζυγος ταυτίζονταν, και <span class=nowrap>—ακόμη</span> <span class=nowrap>χειρότερα—</span> να χτίσω το σχόλιό μου πάνω σ’ αυτή τη βεβαιότητα, για να εισπράξω την αναπάντεχη απάντησή της, δοσμένη βέβαια με πολλή ευγένεια, τακτ και συγκαταβατικότητα, ότι… διαφορετική ήταν η πραγματικότητα!
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Όταν κάποιος δημιουργεί κάτι, οτιδήποτε, το οποίο το αφήνει στη συνέχεια ασυνόδευτο σε δημόσια έκθεση και πρόσβαση, είτε αυτό είναι μια ανάρτηση ή, έστω, ένα απλό σχόλιο σε μπλογκ, είτε ακόμη ένα τιτίβισμα ή σκούντημα ή δεν ξέρω τι άλλο σε κάποιο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε είναι ένα βιβλίο, πεζογράφημα ή ποίημα, είτε είναι ένα ζωγραφικό έργο ή μια μουσική σύνθεση, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να έχει φροντίσει να έχει εφοδιάσει το έργο του με ό,τι χρειάζεται, ώστε αυτός που θα έλθει σε επαφή μαζί του να μην το ερμηνεύσει κατά τρόπο που δεν θα επιθυμούσε ο δημιουργός του. Συνήθως το ίδιο το έργο είναι αυτοτελές, δηλαδή από μόνο του δεν οδηγεί σε ανεπιθύμητες για τον δημιουργό του ερμηνείες. Προσοχή! Μπορεί να οδηγεί σε πολλαπλές ερμηνείες, να έχει πολλαπλές αναγνώσεις, αλλά ο δημιουργός σίγουρα πρέπει πάντα να μεριμνά <span class=nowrap>—ως</span> επιμελής και <span class=nowrap>προνοητικός—</span> ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο κάποια από τις ενδεχόμενες εναλλακτικές αναγνώσεις του έργου του να είναι ανεπιθύμητη γι’ αυτόν. Στην ανάγκη, εάν δεν μπορεί διαφορετικά, φροντίζει να συνοδέψει το έργο του μ’ έναν επεξηγηματικό πρόλογο, μια δήλωση έστω ή κάτι παρόμοιο.
<a name='more'></a>
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Εάν λοιπόν ο δημιουργός δεν λάβει, έστω στοιχειωδώς αν όχι επαρκώς, τα μέτρα του, ώστε να προστατέψει το έργο του, τον ίδιο και το κοινό προς το οποίο απευθύνεται, από ανεπιθύμητες αναγνώσεις, τότε η ευθύνη βαρύνει τον δημιουργό και όχι το κοινό. Αυτό είναι βασική αρχή, μη επιδεχόμενη αμφισβήτηση. Όπως ακριβώς ο κατασκευαστής ενός μηχανήματος ή εργαλείου, είτε ο παρασκευαστής ενός φαρμάκου, οφείλει να προστατεύει τον χρήστη με κατάλληλα μέσα <span class=nowrap>(οδηγίες</span> χρήσης, μηχανισμοί αλληλομανδάλωσης ή αλληλοαποκλεισμού ταυτόχρονων επικίνδυνων χειρισμών <span class=nowrap>κ.λπ.)</span> από ανεπιθύμητα περιστατικά κατά τη χρήση του προϊόντος του.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Το <span class=nowrap>«CHARLIE</span> <span class=nowrap>HEBDO»</span> <span class=nowrap>(προφ.</span> <span class=nowrap>«Σαρλί</span> <span class=nowrap>Εμπντό»</span>, εξ ου και διάφορες σκωπτικές παραλλαγές <span class=nowrap>—αφού</span> πάει γυρεύοντας ο κώλος τους: <span class=nowrap>«Σαχλοί</span> <span class=nowrap>Εμπντό»</span>, <span class=nowrap>«Σαρλί</span> <span class=nowrap>Εμετό»</span> <span class=nowrap>κ.λπ.)</span> είτε αγνοεί την παραπάνω αρχή περί ευθύνης του δημιουργού <span class=nowrap>(πράγμα</span> <span class=nowrap>απίθανο)</span>, είτε έχει καβαλήσει το καλάμι και έχει αναγάγει την έπαρση, την περιφρόνηση της δεοντολογίας και την πρόκληση σε σημαία του <span class=nowrap>(έτσι</span> δείχνει, αλλά <span class=nowrap>γιατί;)</span>, είτε υπακούει σε κάποια διευθυντική γραμμή τέτοια <span class=nowrap>(νά</span> η απάντηση στο προηγούμενο <span class=nowrap>γιατί)</span>· αυτή η γραμμή σίγουρα δεν εκπηγάζει μόνο από μελέτες κόστους-οφέλους μέσα σε βραχύ χρονικό ορίζοντα για την επιχείρηση του περιοδικού, αλλά διασυνδέεται με συγκεκριμένη ιδεολογική γραμμή του, η οποία προφανώς επιλέγεται ως πλέον προσοδοφόρα μακροπρόθεσμα <span class=nowrap>(νά</span> ολοκληρωμένη η απάντηση στο <span class=nowrap>γιατί)</span>.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Οι σκέψεις αυτές μου γεννήθηκαν με αφορμή το τελευταίο ολίσθημα <span class=nowrap>(με</span> τα δικά μας μέτρα, όχι του <span class=nowrap>περιοδικού)</span> του <span class=nowrap>«CHARLIE</span> <span class=nowrap>HEBDO»</span>, δηλαδή τη γελοιογραφία με το δύστυχο τρίχρονο προσφυγάκι, τον Αϊλάν, που είναι πληγή και θέμα <span class=nowrap>«εν</span> ου <span class=nowrap>παικτοίς»</span> <span class=nowrap>(με</span> το οποίο δεν παίζει <span class=nowrap>κανείς)</span> για μας <span class=nowrap>(που</span> δεν στοιχηθήκαμε με τους Νετανιάχους να διαδηλώσουμε ότι <span class=nowrap>«είμαστε</span> όλοι <span class=nowrap>CHARLIE»</span> <span class=nowrap>[Σαχλοί]</span> πριν από ένα χρόνο περίπου, με αφορμή τη δολοφονική επίθεση ενάντια στο <span class=nowrap>περιοδικό)</span>, αλλά προφανώς δεν ισχύει το ίδιο και για το <span class=nowrap>«CHARLIE</span> <span class=nowrap>HEBDO»</span>.
<br />
<!--Εικόνα με Λεζάντα-->
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi28YXPAoOwVf-I3gbvwO98G1QiCjhKAB2FUlmbUeo3TCvJB9RQ72Q5JH0pXOoOa5RZsdXwqzOLtrdwylHsftP-c0KlDpgGCI8lOBP2B6Nu1drvlfBgb8QhlyvFUOtNdTjVsy_cvg/s1600/Aylan_Charlie_Edbo_1.png" imageanchor="1" style="clear: left; align: center; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi28YXPAoOwVf-I3gbvwO98G1QiCjhKAB2FUlmbUeo3TCvJB9RQ72Q5JH0pXOoOa5RZsdXwqzOLtrdwylHsftP-c0KlDpgGCI8lOBP2B6Nu1drvlfBgb8QhlyvFUOtNdTjVsy_cvg/s600/Aylan_Charlie_Edbo_1.png" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="width: 480px; font: bold 110% Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 1.2; text-align: left;"><i><u>Μετάφραση κειμένου:</u></i><br />ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ<br /><span class=nowrap>—Τι</span> θα γινόταν ο μικρός Αϊλάν αν μεγάλωνε;<br /><span class=nowrap>—Θα</span> χούφτωνε πισινούς στη Γερμανία.</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Η παραπάνω γελοιογραφία προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, με αντιφατικές απόψεις, άλλες επικριτικές και άλλες υποστηρικτικές έως εγκωμιαστικές. Αφού σημειώσω ότι πάντα θα πρέπει να ξεχωρίζει κανείς ποιες αντιδράσεις είναι γνήσιες, αυθεντικές της γνώμης του φορέα τους, και ποιες υπαγορευμένες, υποβολιμαίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο <span class=nowrap>(εξάρτηση</span>, συμφέροντα, πίεση περίγυρου <span class=nowrap>κ.λπ.)</span>, θα μου επιτρέψετε να μην μπω στη λογική ποιες υπερτερούν αριθμητικά· μου αρκεί το γεγονός ότι υπάρχει ικανό πλήθος επικριτικών αντιδράσεων, ευκόλως αναγνωρίσιμων ως γνήσιων. Αυτό θεωρήστε το ως <span class=nowrap>«ένα</span> το <span class=nowrap>κρατούμενο»</span> για την περαιτέρω συζήτηση. Επίσης ως <span class=nowrap>«δεύτερο</span> <span class=nowrap>κρατούμενο»</span> θα πρέπει να σημειώσουμε το γεγονός ότι συνήθως κι οι ίδιοι οι υποστηρικτές του επίμαχου σκίτσου παραδέχονται ότι μάλλον απαιτείται μια βαθύτερη, δεύτερη ανάγνωση, προκειμένου να ανακαλύψει κανείς ότι η γελοιογραφία δεν είναι ρατσιστική αλλά… αντιρατσιστική, ότι με χιούμορ σαρκάζει τον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία των συντηρητικών Ευρωπαίων <span class=nowrap>(βάλτε</span> εσείς αποσιωπητικά, θαυμαστικό, ό,τι νομίζετε· εγώ προσπαθώ να κρατηθώ όσο μπορώ <span class=nowrap>αποστασιοποιημένος)</span>. Τέλος, ένα ακόμη <span class=nowrap>—τρίτο</span> <span class=nowrap>κρατούμενο—</span> στοιχείο που χρησιμοποιείται από τους υποστηρικτές του Charlie Hebdo στην επιχειρηματολογία τους είναι η ελευθερία του λόγου και, ειδικότερα, της σάτιρας, και πως τάχα οι επικριτές της γελοιογραφίας θέλουν ή θέτουν όρια στην ελευθερία αυτή, ενώ είναι σαφέστατο ότι δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συσχετιστεί το δεύτερο, η επικριτική γνώμη, με το πρώτο, την ελευθερία έκφρασης.
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Επιτρέψτε μου ν' αρχίσω από το τελευταίο και, εγώ που ανήκω σ' αυτούς που νιώθουν αγανάκτηση και αηδία με τις επιλογές τους, για να τους μπω στα γουρουνήσια τους ρουθούνια <span class=nowrap>(σαν</span> αυτά στο παραπάνω σκίτσο <span class=nowrap>τους)</span> θα ευχηθώ στο Charlie Hebdo να πρυτανεύσει στον χώρο του και στις σελίδες του, όπως και στη Γαλλία και παντού, η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία της σάτιρας. Θα ευχηθώ και σ' αυτούς τους μύωπες που συγχέουν τους επικριτές των σκίτσων του <span class=nowrap>«Σαχλοί</span> <span class=nowrap>Εμπντό»</span> με, τάχα, πολέμιους της ελευθερίας του λόγου να μπορέσουν, αφενός, να κατανοήσουν τι λένε και, αφετέρου, να αντιληφθούν πόσο ελεύθερα είναι τα πράγματα τόσο στη Γαλλία όσο και στο περιοδικό το ίδιο. Και για απόδειξη των λόγων μου παραθέτω τα ακόλουθα δύο σκίτσα, παρμένα από το ιστολόγιο leninreloaded.blogspot.gr: Το πρώτο δημοσιεύτηκε στο Charlie Hebdo, στο εξώφυλλό του, την εποχή του <span class=nowrap>«Je</span> suis <span class=nowrap>Charlie»</span>, πέρυσι, όταν είχε γίνει η δολοφονική επίθεση στο περιοδικό. Το δεύτερο δημοσιεύτηκε, επίσης εκείνες τις μέρες, από έναν 16χρονο από τη Ναντ της Γαλλίας στο Facebook. Ο 16χρονος συνελήφθη με την κατηγορία της υπόθαλψης ή εγκωμιασμού της τρομοκρατίας! Και ο Lenin Reloaded σχολιάζει: <i><b>Πάνω στην λεπτή διαφορά την οποία δεν κατανόησε ο ανήλικος έχει χτιστεί ολόκληρο το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού <span class=nowrap>—πιο</span> συγκεκριμένα, του δικαιώματός μας ως Ευρωπαίων να κοροϊδεύουμε τους μη Ευρωπαίους <span class=nowrap>(ελευθερία</span> της <span class=nowrap>έκφρασης)</span> και να συλλαμβάνουμε όποιον κοροϊδεύει εμάς <span class=nowrap>(ανοχή</span> στην <span class=nowrap>τρομοκρατία)—</span> συνεπώς η σύλληψή του ήταν αναπόφευκτη</b></i>.
<br />
<!--2 Εικόνες με Λεζάντες-->
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihH39uSVEbMIH0s1840elBd-7T4KP01rdVFJ-dHt7IoZPb_pV5ET5pUb2FVj7Ap9DI486Q0-1UkVfxex-g2XmBPf-6Wd2yTay40KNKF2n3BLQdh9zefykVlTywRgkZjFz89RfChw/s1600/Je+suis+Charlie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihH39uSVEbMIH0s1840elBd-7T4KP01rdVFJ-dHt7IoZPb_pV5ET5pUb2FVj7Ap9DI486Q0-1UkVfxex-g2XmBPf-6Wd2yTay40KNKF2n3BLQdh9zefykVlTywRgkZjFz89RfChw/s320/Je+suis+Charlie.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="width: 480px; font: bold 110% Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 1.2; text-align: left;"><i><u>Μετάφραση κειμένου:</u></i><br />ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ<br />Το Κοράνι είναι σκατά<br />Δεν σταματάει τις σφαίρες<br /><br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="width: 480px; font: bold 150% Arial, Helvetica, sans-serif; color: red; line-height: 1.2; text-align: center;">Εδώ, «Je suis Charlie!»</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg90j1uDQaId9gHgH-7-R088NKo5IChoYk5OJQxop_e9rn7_f2WqcMaWVgRPQIBYA9t8TLpnnaz6slxVo-n7FokWCdAFuF2r1M74kXqzfDPUgzUksrNwHpMJdrGJ4CcKoQHbFAGgw/s1600/Je+suis+Fylaki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg90j1uDQaId9gHgH-7-R088NKo5IChoYk5OJQxop_e9rn7_f2WqcMaWVgRPQIBYA9t8TLpnnaz6slxVo-n7FokWCdAFuF2r1M74kXqzfDPUgzUksrNwHpMJdrGJ4CcKoQHbFAGgw/s320/Je+suis+Fylaki.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="width: 480px; font: bold 110% Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 1.2; text-align: left;"><i><u>Μετάφραση κειμένου:</u></i><br />ΣΦΑΓΗ<br />Το Charlie Hebdo είναι σκατά<br />Δεν σταματάει τις σφαίρες<br /><br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="width: 480px; font: bold 150% Arial, Helvetica, sans-serif; color: red; line-height: 1.2; text-align: center;">Εδώ, «Je suis Fylaki!»</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Κι αφού ξοφλήσαμε με το <span class=nowrap>«τρίτο</span> <span class=nowrap>κρατούμενο»</span>, ας ξεμπερδέψουμε και με τα άλλα δύο, πριν καταπιαστούμε με τα δικά μας… οφειλόμενα <span class=nowrap>(συμπεράσματα)</span>. Όσοι γράφουν και υποστηρίζουν την όποια γνώμη έχουν για το σκίτσο <span class=nowrap>(θετική</span> ή <span class=nowrap>αρνητική)</span>, καλώς πράττουν, και πολλοί έχουν και θεμιτούς και διόλου ταπεινούς λόγους για τη στάση τους αυτή. Επίσης είναι κατανοητό να αναπτύσσεται μια επιχειρηματολογία μεταξύ των υποστηρικτών των διισταμένων απόψεων για το σκίτσο και ακόμη αναμενόμενο κάθε πλευρά να προσπαθεί να ανασκευάσει την άποψη της αντίθετης πλευράς. Εκείνο που είναι απαράδεκτο, είναι να ζητείται η εξαφάνιση της αντίθετης άποψης μπροστά στην, τάχα, αλάθητη δική μας <span class=nowrap>(κάτι</span> σαν τις εκδιδόμενες <span class=nowrap>«αυθεντικές</span> <span class=nowrap>ερμηνείες»</span> νόμων από τις αρμόδιες <span class=nowrap>Αρχές)</span>. Και βέβαια δεν θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ασχοληθεί κανείς με τέτοιου είδους συζητήσεις και συζητητές. Έχει όμως ενδιαφέρον, μιας και κρίνουμε το περιοδικό Charlie Hebdo, να παρατηρήσουμε ότι κάποιοι υποστηρικτές της ορθότητας του επίμαχου σκίτσου, από υπέρμετρο ζήλο ή αφελή αμετροέπεια ταυτίζουν κατά κάποιο ανεξήγητο τρόπο το σκίτσο με το περιοδικό και εντέλει γίνονται διαπρύσιοι υποστηρικτές και του ίδιου του περιοδικού, μετερχόμενοι αυτή τη σοφιστεία της εξαφάνισης τής, μη ορθής κατά τη γνώμη τους, και ακριβώς επειδή τάχα δεν είναι ορθή, αντίθετης άποψης. Δηλαδή, λένε, το σκίτσο είναι αντιρατσιστικό, αλλά σεις δεν το καταλαβαίνετε και το λέτε ρατσιστικό. Άρα το περιοδικό είναι μια χαρά περιοδικό, προοδευτικό, ρηξικέλευθο, μπλα μπλα, και τι καλά που έχουμε κι ένα τέτοιο περιοδικό να μας ξεκουνάει λιγάκι και να μας ξυπνάει! Τώρα, θα μου πείτε, αυτοί <i>είναι</i> ξύπνιοι, επομένως τι να τους ξυπνάει, ενώ εμείς είμαστε κοιμισμένοι και δεν λέμε με τίποτα να ξυπνήσουμε! Οπότε… τζίφος! Ωρέ λεβέντες, όμως, δεν είπαμε πιο πάνω κάποια πράγματα αδιαμφισβήτητα και από σας; Ότι, πρώτον, υπάρχει υπολογίσιμη μερίδα αναγνωστών που έχουν αρνητική γνώμη για το σκίτσο· ότι, δεύτερον, συχνά απαιτείται δεύτερη ανάγνωση για να αλλάξει κάποιος την αρχική αρνητική του γνώμη σε θετική <span class=nowrap>(κι</span> αν δεν μπει στον κόπο της δεύτερης ανάγνωσης, θα μείνει με την αρνητική γνώμη <span class=nowrap>επομένως)</span>· ότι, τρίτον, <b>για την ανεπιθύμητη για το περιοδικό αρνητική γνώμη υπεύθυνο είναι το περιοδικό και όχι οι αναγνώστες</b>. Άρα κατακριτέο το περιοδικό αναμφιβόλως. Εκτός κι αν εξαφανίσουμε την αντίθετη άποψη, ως λανθασμένη κριθείσα από τους αλάθητους, οπότε… λάδι το περιοδικό. Μπράβο σας, ωρέ!
<br />
<p class="MsoNormal" style="color: maroon; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Πάμε τώρα στα οφειλόμενα συμπεράσματα για το Charlie Hebdo <span class=nowrap>(«δικά</span> <span class=nowrap>μας»</span> τα είπα πιο πάνω, εννοώντας <span class=nowrap>—να</span> το διευκρινήσω <span class=nowrap>αυτό—</span> ότι στον κύκλο του <span class=nowrap>«εμείς»</span> περιλαμβάνονται όλοι όσοι κρίνουν σωστά, ανεξαρτήτως της άποψής τους, θετικής ή αρνητικής, για το <span class=nowrap>σκίτσο)</span>. Είπαμε παραπάνω ότι το περιοδικό φέρει ακέραια την ευθύνη για ό,τι δημοσιεύει, ακόμη κι αν αυτό που δημοσιεύει κρίνεται εσφαλμένως αρνητικά από το αναγνωστικό του κοινό ή, έστω, από μέρος αυτού. Εύλογο το ερώτημα: Το περιοδικό δεν ενοχλείται από τον αντίκτυπο αυτόν των δημοσιευμάτων του; Και αν δεν ενοχλείται, όπως με τη στάση του επιβεβαιώνει, καθόσον μάλιστα δεν είναι πρώτη φορά που δημοσιεύει αμφιλεγόμενα σκίτσα που προκαλούν αρνητικές αντιδράσεις, τότε είτε οι ιθύνοντες του περιοδικού είναι ανεπαρκείς είτε όλα αυτά αποτελούν συνειδητή επιλογή τους. Επειδή, βέβαια, σε τέτοιες επιχειρήσεις ανεπάρκειες, ανικανότητες ή αστοχίες, αν υπάρξουν, δεν έχουν μακροζωία, το συμπέρασμα είναι ότι οι κύριοι αυτοί συνειδητά ακολουθούν τον δρόμο που ακολουθούν, συνειδητά υπηρετούν ό,τι έχουν επιλέξει να υπηρετούν: Το ιστολόγιο <a href="http://diesbruma.blogspot.gr/2016/01/blog-post_16.html">Dies brumalis</a> γράφει σχετικά:
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Κι αν είναι σημαντικό το σκίτσο του γαλλικού περιοδικού, είναι γιατί συμπυκνώνει την κυρίαρχη ιδεολογία και τον τρόπο που αυτή λειτουργεί στη χειραγώγηση συνειδήσεων, δημιουργώντας μια εικόνα θεωρητική για τον πρόσφυγα που τον ταυτίζει με απειλή. Είναι που όταν αυξάνονται οι μη ελέγξιμες συνθήκες στη ζωή μας αυτός ο φόβος για τον διαφορετικό άγνωστο γίνεται πιο έντονος και τότε η κυρίαρχη εξουσία μπορεί πιο εύκολα να τον χειριστεί προς όφελός της. Ούτε χρόνος δεν πέρασε από το <span class=nowrap>«je</span> suis <span class=nowrap>Charlie»</span> και από τις κραυγές για την ελευθερία έκφρασης περάσαμε εύκολα στον κυνισμό και το σαρκασμό των αδυνάτων, πάντα στο όνομα της διαφύλαξης της ελευθερίας του δυτικού τρόπου ζωής που απειλείται από τον ξένο πρόσφυγα, θεωρώντας τον πως προέκυψε από το πουθενά. Στοχοποιείται μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων πως δεν μπορεί να ενσωματωθεί στην ορθολογική τάξη της αστικής κοινωνίας.
<br />
<p class="indented" style="color: blue; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 15pt;">
Το σκίτσο βρίσκεται σε άμεση ανταπόκριση με το πνεύμα της πραγματικότητας που υπερασπίζεται και δεν έχει καμιά σχέση με ελευθερίες ούτε με στηλίτευση και έλεγχο του κοινωνικού συστήματος. Είναι μια συνειδητή και σκόπιμη λοιδορία προσώπων για να πειστούμε πως στάθηκαν ανάξιοι της συμπαράστασής μας προκαλώντας μας γι’ αυτό απέχθεια και αγανάκτηση. Γι’ αυτή τη λοιδορία χρησιμοποιούνται κάποιες σταθερές ηθικού περιεχομένου, τις οποίες τις αποδέχονται όλοι στο θεωρητικό επίπεδο και ο αναγνώστης της σάτιρας τις αναγνωρίζει, ενώ το αντικείμενο της σάτιρας τις παραβιάζει. Η εικονογράφηση του υποτιθέμενου μέλλοντος του μικρού πρόσφυγα που ξέβρασε η θάλασσα αντιστρέφει το συμβολισμό της φωτογραφίας του άψυχου κορμιού που πριν μερικούς μήνες κυριάρχησε στα ΜΜΕ, δικαιολογεί την ολιγωρία μας αν όχι και τη σκληρότητα μας <span class=nowrap> (οι</span> κακοί πρόσφυγες που βιάζουν τις ανυπεράσπιστες γυναίκες <span class=nowrap>μας) </span> απενοχοποιεί τον ρατσισμό μας. Το σκίτσο εμπεριέχει την προβολή του πολιτικοκοινωνικού μοντέλου της κυρίαρχης εξουσίας που πια δεν μπορεί να κρύψει τον ρατσισμό του και τον αποκλεισμό. Όλος ο κόσμος ανήκει στον καπιταλισμό, δεν υπάρχει χώρος για τους αποκλεισμένους απ’ αυτόν.
<br />
<br />
</div>
<!--<span class=nowrap></span>-->
<!--Αλλαγή ιδιοτήτων "div"
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: center; vertical-align: top;">
<p class="indented" style="color: green; font-family: Verdana; font-size: 110%; margin-left: 0pt; text-indent: 0pt;">
NEO
<br />
</div>
<div align="left" style="line-height: 1.3; text-align: left; vertical-align: top;">-->Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέαςhttp://www.blogger.com/profile/17898671012491606830noreply@blogger.com