«Ο λαός βγαίνει χαμένος» είναι ο τίτλος του κεντρικού σχολίου του σημερινού «Ριζοσπάστη»: http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8064979&publDate=12/8/2014. Και ξέρετε γιατί; Διότι ο λαός αυτός έχει την αγαθή τύχη να ζει σε μια πολιτεία που είναι… υπεύθυνη, όπου η έννοια της υπευθυνότητας έχει αυθεντικό ερμηνευτή την οπωσδήποτε τουλάχιστον εξίσου υπεύθυνη (τι λέμε τώρα!) κυβέρνησή της. Πώς γίνεται αυτό; Διαβάστε παρακάτω το σχόλιο της εφημερίδας και ύστερα… ας μου επιτραπεί να προσθέσω κι εγώ μια πινελιά σχολίου. Μονάχα, τώρα που το βλέπω, να διευκρινήσω κάτι, για τον φόβο κάποιας ενδεχόμενης παρερμηνείας: Αυτό το «αγαθή τύχη», το καταλαβαίνετε ασφαλώς ότι το μεν «αγαθή» είναι ειρωνικό, το δε «τύχη» τρόπος του λέγειν· δεν έχει δουλειά η μεταφυσική για πράγματα που τα καθορίζουμε εμείς, σωστά;
Ο λαός βγαίνει χαμένος
«Μία υπεύθυνη πολιτεία δεν καθορίζει την εξωτερική πολιτική με βάση κάποια φορτία ροδάκινου», δήλωσε χτες η κυβερνητική εκπρόσωπος, συμπληρώνοντας προηγούμενη δήλωσή της σύμφωνα με την οποία και «η Ρωσία αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ δεν μπορεί να απαρνηθεί τη συμμαχία στην οποία ανήκει και να κάνει δική της πολιτική». `Η, με τα λόγια πάντα της κυβερνητικής εκπροσώπου, «υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στο να λυθεί το πρόβλημα των αγροτών και να αλλάξουμε συμμάχους» (…) Η Ελλάδα ακολουθεί την εξωτερική πολιτική της ΕΕ και «δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις συμμαχίες της στο δυτικό στρατόπεδο». Σωστά τα λέει από τη σκοπιά των συμφερόντων που υπηρετεί η εκπρόσωπος. Αυτοί που πρέπει να αναρωτηθούν είναι οι φτωχοί παραγωγοί «αθροίζοντας» τις τελευταίες εξελίξεις σε όλη την προηγούμενη πείρα τους από την πολιτική της ΕΕ, την ΚΑΠ. Να σκεφτούν ότι βγαίνουν χαμένοι από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Ωμά και κυνικά η κυβέρνηση δηλώνει πως πάνω από τα οξυμένα προβλήματα των φτωχών αγροτών —που γέννησαν αυτές οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου— υπάρχουν τα συμφέροντα των καπιταλιστικών επιχειρηματικών ομίλων, που επιβάλλουν —με όποιο κόστος για το λαό— συμπόρευση με την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Η καταστροφή που απειλεί τους φτωχούς αγρότες από το εμπάργκο της Ρωσίας δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Απορρέει από την επέμβαση της ΕΕ και των ΗΠΑ στην Ουκρανία, επέμβαση που στηρίζει η ελληνική κυβέρνηση. Η ευθύνη της κυβέρνησης παραμένει όσο δε διαχωρίζει τη θέση της από τα μέτρα της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία και όσο δε σχεδιάζει μέτρα στήριξης των φτωχών αγροτών, με αποζημιώσεις σε τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής των προϊόντων τους. Παζάρια που θα γίνουν για λογαριασμό μεγαλεμπόρων και μεγαλοεπιχειρηματιών των εξαγωγών δεν πρόκειται να ευνοήσουν το φτωχό αγρότη.
 |
Οι επιπτώσεις από το εμπάργκο στη Ρωσία ήρθαν να προστεθούν στην απλήρωτη, σε μεγάλο ποσοστό, παραγωγή των προηγούμενων ετών από τους μεγαλεμπόρους, στις χαμηλές τιμές παραγωγού (καθώς οι έμποροι πήραν κοψοχρονιά και τη φετινή παραγωγή ροδάκινων, νεκταρινιών και άλλων φρούτων και λαχανικών), στον αντιασφαλιστικό και φοροεισπρακτικό κανονισμό του ΕΛΓΑ (που εισπράττει υψηλά ασφάλιστρα από την αγροτιά χωρίς να αποζημιώνει ουσιαστικά τις καταστροφές από τις θεομηνίες). Το σταμάτημα των εξαγωγών τούς δίνει ένα ακόμα καθοριστικό χτύπημα.
Οι Επιτροπές Αγώνα των αγροτών, οι Αγροτικοί Σύλλογοι πρέπει να κινητοποιηθούν και να διεκδικήσουν την κάλυψη του χαμένου εισοδήματος του 2014, για την επιβίωση των ίδιων των αγροτών και των οικογενειών τους. Να μην επαναπαυτούν στις "διαβεβαιώσεις" που θα λάβουν από κυβερνητικά χείλη.
Η μοναδική διέξοδος για τους φτωχούς αγρότες και σε αυτό το «μέτωπο πάλης» βρίσκεται στην κοινή πάλη με τους εργαζόμενους ενάντια στις κατευθύνσεις των μονοπωλίων. Η πραγματική λύση βρίσκεται στην προοπτική του παραγωγικού συνεταιρισμού στο πλάι της κοινωνικής ιδιοκτησίας και τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Με τους εργαζόμενους, το λαό στο τιμόνι της εξουσίας και της οικονομίας μπορεί η Ελλάδα, αποδεσμευμένη από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, να πραγματοποιεί ισότιμες οικονομικές σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με άλλα κράτη με μόνο κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΟΥ:
1. Συνειρμικά, διαβάζοντας την είδηση με τις παραπάνω δηλώσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου, μου ήρθαν στο μυαλό οι περιπτώσεις εκείνες όπου, αφού είχε γίνει κάποια προβοκατόρικη εγκληματική ενέργεια, από αυτές που η αστική ειδησεογραφία χαρακτηρίζει «τρομοκρατικές», από κάποια ύποπτη, παρακρατική, μισθοδοτούμενη από τη CIA κ.τ.τ. οργάνωση (ομοίως, τρομοκρατική κατά την αστική θολούρα ειδησεογραφία), ανακοινωνόταν ότι «η τάδε οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για την ενέργεια», κι εγώ σκεπτόμουνα το οξύμωρο της ανακοίνωσης: —«Ε ναι, είναι υπεύθυνοι οι άνθρωποι!».
2. Μία υπεύθυνη πολιτεία δεν καθορίζει την εξωτερική πολιτική με βάση κάποια φορτία ροδάκινου, λοιπόν. Σωστά! Αυτή η υπεύθυνη πολιτεία, επομένως, δεν καθορίζει την εξωτερική πολιτική της με βάση κάποια συμφέροντα των αγροτών, δεν είναι έτσι; Αλλά, επειδή ακριβώς είναι υπεύθυνη αυτή η πολιτεία, δεν καθορίζει την εν γένει πολιτική της με βάση κάποια συμφέροντα των εργαζομένων, ή μήπως όχι; Αλίμονο! Τι σόι υπεύθυνη θα ήταν αν ενέδιδε να ικανοποιήσει κάποια τέτοια συμφέροντα! Όπως να εξασφαλίσει, ας πούμε, την απρόσκοπτη φοίτηση των παιδιών του λαού, παρέχοντας δημόσια δωρεάν πανεπιστήμια, φοιτητική στέγη κ.λπ., ώστε να μην υπάρχουν φοιτητές που αναγκαστικά, λόγω οικονομικών δυσχερειών, επιμηκύνουν τα χρόνια σπουδών τους προσπαθώντας να τα βγάλουν πέρα, αντί να διαγράφει τους "αιώνιους" φοιτητές. Όπως να εξασφαλίσει, ας πούμε, χώρους άθλησης για τους νέους των λαϊκών οικογενειών (πού υπάρχουν τέτοιοι χώροι στον Πειραιά, όπου ζω;), αντί να προσφέρει ακόμη και αυτές τις υπάρχουσες υποδομές, τις πληρωμένες από τους εργαζόμενους, στους μεγαλοκαρχαρίες που λυμαίνονται τον αθλητισμό (βλέπε γήπεδο Καραϊσκάκη στον Πειραιά). Όπως να μην αφήνει τον ρημαγμένο από την πολιτική της κυβέρνησής της χωρίς ρεύμα ή ακόμη και να του κατάσχει και αυτό το με ιδρώτα αποκτημένο το σπίτι του. Όπως να έχουν όλοι δουλειά, με αξιοπρεπή αμοιβή και πλήρη εργατικά δικαιώματα. Όπως να έχουν δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και να μην αναγκάζονται, για παράδειγμα, καρκινοπαθείς να εγκαταλείπουν τη θεραπευτική αγωγή τους. Όπως να έχουν οι συνταξιούχοι τη σύνταξη που τους πρέπει, αντί η πολιτεία, ακριβώς επειδή είναι υπεύθυνη, προφανώς, να σφετερίζεται (να κλέβει, δηλαδή) τα λεφτά που οι ίδιοι έχουν πληρώσει. Και τόσα άλλα…
3. Να τη χέσω την υπευθυνότητά σας, κύριοι της κυβέρνησης! Μαζί με την αναισθησία σας (συνώνυμο της υπευθυνότητάς σας)… Και μαζί με την «υπεύθυνη» πολιτεία σας…
4. Λαός φυλάξοι από τέτοια υπεύθυνη πολιτεία!
