Προεισαγωγικά, ολίγα γλωσσικά. Το 1963, δεκαπεντάχρονος μόλις, από τα πρώτα μέλη της «Δημοκρατικής Κίνησης Νέων "Γρηγόρης Λαμπράκης"», πρόδρομης οργάνωσης της «Νεολαίας Λαμπράκη», έγραφα «Ο Λαμπράκης ζη», γραφή που σήμερα ξενίζει· θα γράψουμε σήμερα «ζει», αφού πλέον έχουμε εντάξει και αυτό το, νομίζω, τελευταίο δύστροπο ρήμα, με την περίεργη κατάληξη στο β' και γ' ενικό του ενεστώτα (ζω, ζης, ζη κάποτε, ζω, ζεις, ζει σήμερα), στο κλιτικό σύστημα της νεοελληνικής. Όμως μάς έχει μείνει σαν απολίθωμα το απαρέμφατο αυτού του ρήματος (όλα τα απαρέμφατα, απολιθώματα είναι, εξάλλου): το ζην, όπως στις φράσεις: τα προς το ζην, ζην επικινδύνως, εξεμέτρησε το ζην, ευ ζην, ίσως μόνο αυτές. Aπαρέμφατο δεν υπάρχει στη νεοελληνική, οπότε δεν συνιστά ένταξη στο κλιτικό σύστημα της νεοελληνικής αλλά λάθος η γραφή τού ζην με ει, όπως συνήθως γράφονται τα απαρέμφατα, πχ: το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, οδηγείν επικινδύνως κ.λπ.
Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, αν κάποιος μάς υποσχεθεί ότι θα μας εξασφαλίσει το «ευ ζην», μάλλον θα του αντιτείνουμε να μπορέσει να μας εξασφαλίσει πρώτα το «ζην», γιατί κι αυτό ακόμη είναι για πολλούς από μας το ζητούμενο σήμερα. Το «ευ ζην» θυμίζει σ' αυτούς τη γνωστή ρήση «να φάμε δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη γυρεύουμε»! Και πράγματι, στα δημόσια σχολεία της ντροπής, τα υποχρηματοδοτούμενα, τα εγκαταλειμμένα, τα καταργούμενα ή συγχωνευόμενα, τα χωρίς δασκάλους, χωρίς εποπτικά μέσα, χωρίς θέρμανση, με υποσιτιζόμενα παιδάκια, με παιδάκια που απέχουν από το μάθημα της φυσικής αγωγής (γυμναστικής) επειδή οι γονείς τους δεν έχουν χρήματα να τα πάνε σε γιατρό για να τα εφοδιάσουν με το απαραίτητο «χαρτί γιατρού», όπου η προληπτική ιατρική φροντίδα είναι… ανέκδοτο, αφού και αυτή η θεραπευτική ιατρική είναι απαγορευτική για πολλούς, ε λοιπόν σ' αυτά τα σχολεία έρχεται το ακατονόμαστο «διά βίου πάθησης» Υπουργείο Παιδείας να πουλήσει (κυριολεκτικά!) προγράμματα «ευ ζην», καλοζωίας, δηλαδή, αν δεχθούμε τη νοηματική ολίσθηση επί τα χείρω του αρχαίου «ευ ζειν», το οποίο υπονοεί την ενάρετη ζωή και όχι το «να περνάμε καλά» των Νεοελλήνων. Θαυμάστε το (από τη σχετική ιστοσελίδα του Υπουργείου):
Δεν μας διαφωτίζουν καθόλου, βέβαια, οι πολύχρωμες μπουρμπουλήθρες που βγαίνουν από τα στόματα της ηγεσίας του αμαρτωλού υπουργείου της άθλιας κυβέρνησης των υπηρετών του μεγάλου κεφαλαίου (και του μικρού άμα λάχει, δεν τους χαλάει… —τους χαλασμένους). Τι είναι λοιπόν αυτό το Ε.Υ.ΖΗ.Ν. (έτσι γράφεται, γιατί είναι αρκτικόλεξο ή… περίπου αρκτικόλεξο, τραβηγμένο από τα μαλλιά αρκτικόλεξο, προκειμένου να παραπέμπει στο κακοποιημένο, και από το Υπουργείο Παιδείας, αρχαίο «ευ ζειν», αρκτικόλεξο της έκφρασης «Εθνική δράση Υγείας για τη ΖωΗ των Νέων»). Είναι λοιπόν κάποιο πρόγραμμα που σχετίζεται με τη φροντίδα υγείας των μαθητών. Και είναι κακό αυτό; —θα ρωτήσετε. Κι εγώ, που έμαθα να φοβάμαι τους Δαναούς ακόμη κι όταν μου φέρνουν δώρα, θα ρωτήσω με τη σειρά μου: Ποιος υλοποιεί τοις πράγμασι (στην πραγματικότητα) αυτό το πρόγραμμα, με ποιους όρους σύμβασης, τι κάνει τα στοιχεία που συλλέγει, και άλλα πολλά ακόμη. Αλλά ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το Υπουργείο έχει συνάψει με αντικείμενο αυτό το πρόγραμμα σύμβαση με κάποιον ανάδοχο ιδιώτη, ο οποίος αναλαμβάνει την υλοποίησή του, συλλέγοντας στοιχεία που αφορούν την υγεία των μαθητών, βιομετρικά και άλλα, κατά τις ώρες του μαθήματος της φυσικής αγωγής. Αρχικά ο ιδιώτης επιχείρησε να εμφανίσει ότι η συμμετοχή των μαθητών στο πρόγραμμα ήταν κάτι μεταξύ του αυτονόητου και του υποχρεωτικού, οπωσδήποτε ένα πρόγραμμα των αγαθότερων προθέσεων, σαν σχεδόν θεόσταλτο δώρο, προβάλλοντας ότι δεν χρειαζόταν κανένα χαρτί πρόσθετο προκειμένου ο μαθητής να συμμετάσχει σ' αυτό. Το Υπουργείο αναγκάστηκε, ύστερα και από αντιδράσεις γονέων, να τον συμμαζέψει, λέγοντας ότι απαιτείται η συγκατάθεση του γονέα ή κηδεμόνα. Όμως το γεγονός ότι το πρόγραμμα υλοποιείται κατά της ώρες του μαθήματος της γυμναστικής, και σε βάρος του μαθήματος, εννοείται, συνεπάγεται ότι οι μαθητές για τους οποίους οι γονείς τους δεν συγκατατίθενται στη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα αναγκάζονται να παραμένουν εκτός μαθήματος κατά την ώρα της γυμναστικής (κατ' ευφημισμό μαθήματος, βέβαια, αφού πλέον η εκπαιδευτική ώρα είναι αφιερωμένη στο ΕΥΖΗΝ ή, αν προτιμάτε την κυριολεξία, την ακριβολογία, έχει αγορασθεί από τον ανάδοχο του προγράμματος, ερήμην των γονέων και των εκπαιδευτικών, έναντι αγνώστου τιμήματος και υπό αδιαφανείς όρους και δεσμεύσεις τόσον αυτού έναντι ημών όσο και ημών έναντι αυτού). Φυσικά, καθένας αντιλαμβάνεται το αντιπαιδαγωγικό της μεθόδευσης, το παιδάκι του δημοτικού να μένει στην άκρη, σαν στιγματισμένο, σαν να έφταιξε σε κάτι, και να στερείται το μάθημα, τό όποιο μάθημα τελοσπάντων, της γυμναστικής, που διεξάγεται, όπως διεξάγεται, ενώπιόν του. Τι λένε και πώς εξηγούν αυτόν τον αποκλεισμό στο παιδί των 7, 8, 9 χρόνων; Όντας πλέον παππούς, άργησα να αντιληφτώ τους… Δαναούς και τα δώρα τους· αυτά τα αντιλήφθηκαν έγκαιρα οι γονείς της εγγονούλας μου, μαθήτριας της δευτέρας δημοτικού, και αντέδρασαν σωστά. Εγώ καθυστερημένα διαπίστωσα, παίρνοντας τη μικρή απ' το σχολείο της και συζητώντας μαζί της στον δρόμο για το σπίτι, ότι στην ώρα της γυμναστικής η ίδια κι άλλα δύο παιδάκια αποκλείστηκαν από το, ας πούμε, μάθημα, κάθησαν στην άκρη του προαύλιου κι έβλεπαν τους υπόλοιπους, καμιά εικοσαριά, συμμαθητές τους να «κάνουν μάθημα»! Τόσο ωραία, σύμφωνα με όλους τους κανόνες της παιδαγωγικής, της ηθικής, του παραδείγματος κ.τ.τ. μιας «νέας αντίληψης» ενός «νέου σχολείου», που θα μας οδηγήσει στο αγοραίο ΕΥΖΗΝ κάποιων επιτήδειων, που η τόση πια διαφάνεια που ξεχειλίζει σε κάθε σάιτ υπουργείου, και στο Υπουργείο Παιδείας —αλίμονο—, κρατάει στο σκοτάδι τους ανυποψίαστους γονείς σχετικά με τους κινδύνους που περικλείει το πρόγραμμα, όσον αφορά τα στοιχεία που συλλέγονται. Σε μια κοινωνία που εταιρείες κάθε λογής σού τηλεφωνούν, ακόμη και στο κινητό σου τηλέφωνο ή στο απόρρητο σταθερό, σε αποκαλούν με το ονοματεπώνυμό σου και επιδιώκουν να σου πουλήσουν προϊόντα και υπηρεσίες τους, σε μια τέτοια κοινωνία, αυτά τα στοιχεία πόσο απίθανο είναι να καταλήξουν σε ασφαλιστικές (ασφαληστρικές) εταιρείες; Οι συνέπειες για τους τυχόν ασφαλισμένους ή για όσους ζητήσουν στο μέλλον να ασφαλιστούν σ' αυτές μπορεί να είναι δυσάρεστες, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς (επασφάλιστρα κινδύνου, άρνηση ασφάλισης κ.λπ.). Τα φληναφήματα περί διασφάλισης του απορρήτου των στοιχείων λόγω καταχώρισής τους σε κωδικούς και όχι σε ονοματεπώνυμα είναι για ντιπ βλάκες και χαρακτηρίζουν αυτούς που τα λένε. Βέβαια! Όταν ο γυμναστής(;) καλεί ένα παιδί, το φωνάζει «έλα εδώ εσύ, ο Φ903ΑΒ3001»; Ή «έλα εδώ, Δημητράκη», και γνωρίζει ότι ο Δημητράκης Χ. είναι ο Φ903ΑΒ3001; Ασφαλώς, όταν κάποιοι αμετανόητοι του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ και άλλοι, φωνάζουν «έξω οι επιχειρήσεις, οι ιδιώτες από τα σχολεία», δεν είναι επειδή έχουν κάποιες εμμονές· είναι ζήτημα προάσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης αυτό που κάνουν. Μα πάνω απ' όλα είναι ζήτημα αρχής. Με ό,τι σημαίνει να έχεις αρχές!…
- Γονείς και εκπαιδευτικοί να απέχουν από το πρόγραμμα «ΕΥΖΗΝ» | 902.gr
- Γραμματεία Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ: Να μη συμμετάσχουν εκπαιδευτικοί στο πρόγραμμα «ΕΥ ΖΗΝ» | 902.gr
- «Πυροτεχνήματα» από το υπουργείο Παιδείας για το πρόγραμμα «ΕΥΖΗΝ» | 902.gr
- Πρέβεζα: Τι ακριβώς συμβαίνει με το πρόγραμμα ΕΥ ΖΗΝ στα σχολεία;
- Δικτυακός τόπος της ΕΛΜΕ Χανίων - ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥ ΖΗΝ
- ΕΥ ΖΗΝ: Ποιος το διεξάγει και που πάνε τα στοιχεία | AlfaVita - Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο
