Παρασκευή, Νοεμβρίου 24, 2006

SPORT DEI


Δεν είναι σωστό να περιοριζόμαστε στην καταγγελία, την καταδίκη των κακώς κειμένων και στην πάλη για την εξάλειψή τους, όπως υπαγορεύει η στάση υπεράσπισης του δικαίου και της αξιοπρέπειας· χρειάζεται ‑ναι, χρειάζεται!‑ εξ ίσου η ανάδειξη και ο έπαινος των καλώς κειμένων. Διαφορετικά, η στάση μας, ορθή μεν κατά την κατεύθυνση, πλην πάσχει· πάσχει από πλευράς αποτελεσματικότητας, διότι δεν προβάλλει με την ενάργεια του παραδείγματος το όραμά της, δεν εμπνέει, δεν παρακινεί· πάσχει από πλευράς αισθητικής, με κίνδυνο να γίνει ‑και όχι μόνο για τον παρατηρητή, εν δυνάμει υπέρμαχο‑ κουραστική, βαρετή, επαχθής έως απεχθής.

Ετσι, λοιπόν, θέλω να επαινέσω την εξαιρετική (με την έννοια της υπερέχουσας, της υψηλά ιστάμενης) αθλητική (ναι, αθλητική· γι' αυτό διπλός τής πρέπει έπαινος) εφημερίδα «SportDay». Ας με συγχωρήσουν φίλαθλοι και μη για την αντίληψη που έχω σχηματίσει, εν γένει για τον αθλητικό Τύπο της χώρας μας· ενδεχομένως να είναι υποκειμενική και εσφαλμένη. Ωστόσο, έχω δει κι έχω δει πόσο του καίγεται καρφάκι, είτε γίνονται εθνικές εκλογές είτε μεγάλος σεισμός με ζημιές και θύματα είτε η χώρα μας τιμά το βραβείο Νόμπελ με κάποιο άξιο τέκνο της· όχι, δεν χαμπαρίζει τίποτα απ' όλα αυτά· στάχτη και μπούρβελη να γίνουν όλα, σημασία έχουν «τα σώβρακα κι οι φανέλες», όπως λέει και ο Τζίμης Πανούσης. Η «SportDay» δεν ακολούθησε την πεπατημένη μιζέρια του αθλητικού Τύπου της χώρας μας. Ξέφυγε. Είναι αθλητική αλλά όχι τυφλή κι αδιάφορη για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Δείτε πώς αρχίζει το δημοσίευμά της στο φύλλο της 18ης Νοεμβρίου 2006, της επομένης της επετείου του Πολυτεχνείου, για την πορεία. Κείμενο εμπνευσμένο, πολιτικό και κοινωνικό στίγμα σαφές, λόγος απαλλαγμένος από στερεότυπα, κλισέ, ξύλινες εκφράσεις... Γραμμένο από την άξια δημοσιογράφο Ματίνα Παπαδέα:

«Επειτα απ' το μεγάλο μπουμ...

...χίλιοι φακοί να κάνουν ζουμ,
πλάνα ωραία της καταστροφής,
με φωτιές και σάρκες να τραφείς...».

Ενδεχομένως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου να μην είχε στο μυαλό του την πορεία του Πολυτεχνείου και τους διψασμένους για επεισόδια, αλλά στο τραγούδι του αποτυπώνεται καρέ καρέ η εικόνα που παρουσίαζε χθες η Αθήνα. Στην αντίπερα όχθη, χιλιάδες ήταν εκείνοι που επέλεξαν να πορευτούν στα βήματα του Νοέμβρη του '73, τιμώντας την εξέγερση, και να τραγουδήσουν «Πότε θα κάνει ξαστεριά».

Συγχαρητήρια! Συνεχίστε!