Παρασκευή, Δεκεμβρίου 31, 2010

Κι εφέτος η Πρωτοχρονιά…


Πρωτοχρονιά του 1956. Ο Φώτης Αγγουλές, αυτός ο πηγαίος λαϊκός ποιητής, ο συνειδητοποιημένος προλετάριος, ο συνεπής επαναστάτης, βρίσκεται στη φυλακή, αυτή τη φορά δεσμώτης του μετεμφυλιακού κράτους της μισαλλοδοξίας, όπως χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, κομμουνιστές, αριστεροί, προοδευτικοί. Φυλακισμένος από το 1948, πρόκειται ν' αποφυλακιστεί το 1956, έχοντας εκτίσει τα 2/3 της ποινής του. Προηγουμένως, το 1944, όταν πολεμούσε τον φασισμό μέσα από τις τάξεις του ελληνικού στρατού της Μέσης Ανατολής, είχε γνωρίσει τις "περιποιήσεις" των άγγλων συμμάχων (διάβαζε επίδοξων επικυρίαρχων, διαδόχων του κατακτητή): εξορία, φυλακή, απομόνωση, εκτόπιση. Η ποιητική δημιουργία του Φώτη Αγγουλέ στα χρόνια της φυλακής αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο του έργου που μας κληροδότησε. Ένα από τα ποιήματα της φυλακής είναι κι αυτό που παραθέτω εδώ, το «Πρωτοχρονιά 1956», μελοποιημένο από τον Θωμά Μπακαλάκο (ανήκει στην εξαιρετική συλλογή του «Πορεία στη νύχτα») και ερμηνευμένο από τον Γιώργο Υδραίο. Το ποίημα αυτό στον δίσκο ενοποιήθηκε μ' ένα άλλο ποίημά του της ίδιας περιόδου, το «Μην καρτεράτε», υπό τον ενιαίο τίτλο του δεύτερου αυτού ποιήματος.

Και φέτος η Πρωτοχρονιά με βρίσκει με το τραγούδι αυτό να το 'χω συνέχεια στο μυαλό μου, άλλοτε να το σιγοτραγουδάω, άλλοτε να το σφυρίζω, άλλοτε απλώς να το λέω από μέσα μου. Και πέρυσι την Πρωτοχρονιά, το ίδιο. Και πρόπερσι επίσης. Κάθε Πρωτοχρονιά… «…σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου», όπως λέει κι ο «Άγιος» της λογοτεχνίας μας, ο θείος Παπαδιαμάντης. Στους φυλακισμένους, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, όλου του κόσμου, σ' αυτούς τρέχει η σκέψη μου μια μέρα σαν κι' αυτή, που συνηθίζουμε να κάνουμε απολογισμό για τον χρόνο που φεύγει. Σκέπτομαι τις αμέτρητες φυλακές, τις σπαρμένες παντού στη γη, άλλες για έθνη ολόκληρα, άλλες επιλεκτικά για τις λεύτερες κι ασυμβίβαστες ψυχές.

Ώσπου να γιορτάσουμε μια διαφορετική Πρωτοχρονιά, ας κρατήσουμε τουλάχιστον την ανθρωπιά μας και την αξιοπρέπειά μας, κι ας έχουμε τη δύναμη να μη λυγάμε «μήτε για μια στιγμή, μήδ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι»!

ΠΡΟΣΟΧΗ! Αν έχετε ενεργοποιήσει τη μουσική υπόκρουση του ιστολογίου, πρέπει να την απενεργοποιήσετε για ν' ακούσετε το τραγούδι. Χρησιμοποιήστε το αντίστοιχο πλήκτρο stop (> play, || stop) της κονσόλας χειρισμού στην πάνω δεξιά γωνία της σελίδας, αλλιώς… μην καρτεράτε!


Κι εφέτος η Πρωτοχρονιά
http://k003.kiwi6.com/hotlink/mzku8e94e7/Aggoules.mp3

Εύχομαι από καρδιάς σ’ όλους σας καλές γιορτές, χαρούμενες κι ευτυχισμένες. Τον καινούργιο χρόνο να έχουμε υγεία, ευτυχία, προκοπή, καρποφόρους λαϊκούς αγώνες, ώστε να απαλλαγούμε απ’ ό,τι μας πλακώνει και μας καταδυναστεύει, απ’ ό,τι ευτελίζει τη ζωή μας, και να έρθουμε πιο κοντά στην κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας!