Βέβαια, το 1985 είτε δεν είχαν ακόμα γεννηθεί είτε ήσαν βρέφη οι σημερινοί «Νέοι ηλικίας 1926 ετών» που εξηγούν στο «Κ» της «Καθημερινής» γιατί στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές «αποφάσισαν να μείνουν μακριά από τις κάλπες» (βλέπετε χθεσινή ιστογραφή μου: Η απόχη της αποχής). Αλλά, πώς να το κάνουμε, η ιστορία δεν αρχίζει την ημερομηνία γέννησης καθενός. Γι' αυτό διαβάζουμε για να ενημερωνόμαστε και να μαθαίνουμε (διά βίου). Διαβάζουμε τα πάντα, αλλά αξιολογούμε τις πηγές! Πώς να το ακολουθήσουμε όμως αυτό, όταν έχουμε μάθει να κλείνουμε τα μάτια μας και τ' αφτιά μας απέναντι στα κόμματα, όταν έχουμε ενστερνιστεί το δόγμα ότι τα κόμματα (όλα) είναι οι δυνάστες μας, είναι εξοβελιστέα από τη ζωή μας; Έτσι, πώς να πιάσει κανείς στα χέρια του τον «Ριζοσπάστη», που στην προμετωπίδα του φαρδιά πλατιά γράφει «Όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ»; Να γίνει κι αυτός "όργανο" του ΚΚΕ; Μπρρρ! Αυτός δεν γίνεται όργανο κανενός! Θα διαβάσει «Ελευθεροτυπία», «Τα Νέα», «Καθημερινή», ό,τι άλλο (αν διαβάσει κιόλας
), μιας και σ' αυτά τα φύλλα δεν κανοναρχεί κανένα βδελυρό κόμμα· μονάχα κάποιος Τεγόπουλος, κάποιος Λαμπράκης, κάποιος Αλαφούζος
Έτσι λοιπόν, αντί τους «νέους ηλικίας 1926 ετών» του «Κ» να τους σέρνει από τη μύτη κάποιο κόμμα, τους πιάνει από τη μύτη, σαν το «έξυπνο πουλί» της παροιμίας, και τους διασύρει ο Αλαφούζος μέσω της «Καθημερινής», του οργάνου του