Δεν… σκάει!

Το ιστολόγιο θλίβεται για το απονενοημένο διάβημα στο οποίο οδηγήθηκε σήμερα στο Σύνταγμα ο συμπολίτης μας από την απανθρωπία του πολιτικού μας συστήματος. Σεβόμενο τη μνήμη του νεκρού, σιωπά, αν και πνίγεται από οργή και θέλει να φωνάξει. Ας το κάνει όμως κάποια άλλη στιγμή. Αρκετούς διερμηνείς, δοκησίσοφους ή αυθάδεις, απέκτησε ο δύστυχος συνάνθρωπός μας μεταθανατίως και αρκετά βέβηλα στόματα ενόχων μίλησαν αναιδώς σήμερα, προκαλώντας βάναυσα το λαϊκό αίσθημα. Δεν θα αντιπαρατεθούμε με λόγια μαζί τους εμείς που αποτίνουμε φόρο τιμής στον δικό μας άνθρωπο. Αλλιώς θ' απαντήσουμε, όταν και όπως πρέπει!

Όσο για τον τίτλο της ιστογραφής, ιδού ποιος «δεν σκάει» (δεν βγάζει τον σκασμό ή δεν χολοσκάει, δεν συγκινείται, είναι αναίσθητος, διαλέξτε, και τα δύο ταιριάζουν): Το φερέφωνο του κεφαλαίου, ο ΣΚΑΪ. Είναι ένα από τα «βέβηλα στόματα ενόχων» στα οποία αναφέρομαι παραπάνω.

Δεν εκπλήσσει η οπτική γωνία του ΣΚΑΪ: Να υπαγορεύσει επιζητεί την απολιτική οπτική γωνία υπό την οποία πρέπει (διάβαζε: συμφέρει τα αφεντικά που υπηρετεί ο ΣΚΑΪ) να διαβάσουμε εμείς το τραγικό γεγονός, και βεβαίως αυτογελοιοποιείται, αλλά… ΣΚΑσΙλα του!

«Το θέμα πήρε και πολιτικές διαστάσεις»(!) σημειώνεται στο κείμενο του σχετικού άρθρου. Απροσεξία; Αστοχία; Ανοησία; Προφανώς όχι! Σκοπιμότητα απλώς! Έτσι, σ' αυτά τα μέτρα επιθυμεί (και γι' αυτό επιχειρεί, πλην ανεπιτυχώς) να φέρει την πραγματικότητα ο ΣΚΑΪ. Δυστυχώς όμως γι' αυτόν, το σημείωμα που άφησε ο συνταξιούχος φαρμακοποιός βοά για τις πολιτικές διαστάσεις της πράξης του:

Το σημείωμα του τραγικού αυτόχειρα. Συγχωρέστε τον για τις πολιτικές προεκτάσεις που δίνει μ' αυτό· δεν πήρε, βλέπετε, την άδεια του ΣΚΑΪ πριν το γράψει.