Algunas Bestias (3ο Μέρος)

Τελικά αυτά τα ζωντανά, αυτά τα κτήνη (los «algunas bestias»), αποδεικνύονται πιο πολλά απ' όσα αρχικά είχα υπολογίσει! Έτσι, σήμερα βρίσκω πως είναι ανάγκη στις ήδη δύο αναρτημένες ιστογραφές μου με τον ίδιο τίτλο [Algunas Bestias (1ο Μέρος) και Algunas Bestias (2ο Μέρος)] να προστεθεί και τρίτη, τούτη εδώ, εκτός… προγράμματος. Για τους αναγνώστες που δεν έχουν διαβάσει τα προηγούμενα, να πω δυο λόγια, προκειμένου να τους κατατοπίσω σχετικά με το θέμα που πραγματεύομαι, ώστε το σημερινό, τρίτο στη σειρά και τελευταίο (ελπίζω) άρθρο, να μπορέσει να σταθεί αυτοτελώς, αν και θα συνιστούσα σ' όσους ενδιαφέρονται για τέτοια ζητήματα, ν' ανατρέξουν και στα προηγούμενα άρθρα, παρόλο που είναι κάπως εκτεταμένα.

Λάθος δεν κάνετε, αγαπητοί μου, αν ο τίτλος Algunas Bestias, δηλαδή Κάποια Ζωντανά ή Κάποια Κτήνη, συνειρμικά σας οδήγησε στα ανεκδιήγητα καμώματα των άθλιων πρωταγωνιστών του θλιβερού θιάσου του πολιτικού–υπηρετικού προσωπικού της πλουτοκρατίας, μαζί και των δευτεραγωνιστών και των κομπάρσων τους, που ξεσάλωσαν τις μέρες αυτές (και συνεχίζουν…), παίζοντας εν ου παικτοίς· παίζοντας δηλαδή εκεί όπου δεν σηκώνει, δεν επιτρέπεται να παίζει κανείς: στις πλάτες του κοσμάκη, που τον οδηγούν, αν δεν τον έχουν ήδη οδηγήσει, στην εξαθλίωση, την ταπείνωση, την απελπισία… Όχι, λοιπόν, δεν κάνατε λάθος εσείς, αν υποθέσατε ότι ο τίτλος της ιστογραφής μου αναφέρεται σ' αυτόν τον ελεεινό συρφετό· το λάθος είναι δικό μου: εγώ είμαι που βρίσκομαι αλλού γι' αλλού! Με χτύπησε, βλέπετε, ξανά η συνηθισμένη πάθησή μου, που με ταλαιπωρεί σχεδόν εννέα χρόνια τώρα· μ' έπιασε πάλι αυτό το… συχνοκακούργημα (με το συμπάθιο). Μου παρουσιάστηκε προχτές, στις 3 του μήνα, στο Ε' Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, και έπεται συνέχεια με μη προβλέψιμη κατάληξη… Γι' αυτό, όπως ομολόγησα με συντριβή στο 1ο Μέρος της περιώνυμης αυτής σειράς (μου την έχουν ζητήσει ήδη κάποια κανάλια, πρώτο το ΣΚΑΪ), εγώ λόγω της πάθησής μου δεν μπορώ να παρακολουθώ τα τεκταινόμενα της πολιτικής σκηνής, τουλάχιστον με κάποια συνέπεια. Γι' αυτό σας σύστησα την «άξια γραφίδα (πληκτρολόγιο) των ακαταπόνητων συντρόφων μου (δείτε, για παράδειγμα, το γλόμπινγκ^[1][2], για να αναφέρω ένα συλλογικό ιστολόγιό τους και ν' αποφύγω την αναφορά σε ατομικά ιστολόγια, από φόβο μήπως παραλείψω κάποιο από τα τόσα αξιόλογα)». Από το γλόμπινγκ μπορείτε να οδηγηθείτε, χρησιμοποιώντας τους δεσμούς προς άλλα ιστολόγια που δίνονται σ' αυτό, σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες διαδικτυακές προσπάθειες. Κι αφήστε με μένα να βουρλίζομαι στηλιτεύοντας την αδικία και αναζητώντας το δίκαιο… Μονάχα αναγνωρίστε μου, αν συμφωνείτε, ότι ο αγώνας για την επικράτηση γενικώς του δικαίου δεν είναι άσχετος με τον αγώνα για τη λαϊκή κυριαρχία, δηλαδή για την επικράτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης· ούτε η εκδήλωση καταστάσεων ηθικής αναλγησίας ή αμοραλισμού είναι άσχετη με τη γενικότερη σήψη και έκπτωση αξιών που ευδοκιμεί στο έδαφος του εκμεταλλευτικού μας συστήματος.

Η κεντρική ιδέα που διαπερνάει και τα τρία σημειώματά μου, όπως διατυπώνεται στο πρώτο από αυτά, είναι «η αναντιστοιχία (ας το πω έτσι, επιεικώς) της ποταπής στάσης κάποιων κρατικών λειτουργών προς την υψηλή αποστολή της θέσης τους σε θεσμικά όργανα». Ειδικότερα αναφέρθηκα μέχρι τώρα, και το ίδιο θα κάνω και σ' αυτό το σημείωμα, στο θεσμικό όργανο που λέγεται Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ). Σημείωσα δε ότι:

Ασφαλώς αναφέρομαι σε κάποιους λειτουργούς, όχι στο σύνολό τους. Δεν γνωρίζω πόσοι είναι, πιστεύω ότι αποτελούν μειοψηφία, όχι όμως τόσο ασήμαντη, αφού πολλές φορές η στάση αυτών των επίορκων λειτουργών, των συμβιβασμένων, των υποταγμένων, των φοβισμένων, ή ακόμη και των ιδιοτελών είτε και διεφθαρμένων, πετυχαίνει να χαρακτηρίσει ένα ολόκληρο σώμα, όπως εδώ το ΝΣΚ. Δεν είναι στους σκοπούς μου να στηλιτεύσω προσωπικά κάποιους, διότι το ζήτημα της άμβλυνσης του αισθήματος καθήκοντος, αν και έχει και την κατά περίπτωση ατομική διάσταση και συνεπάγεται τον καταλογισμό ατομικής ευθύνης, εντούτοις ενδιαφέρει κυρίως ως συλλογική εκδήλωση. Εκδήλωση η οποία ανακλάται μεταξύ άλλων στην απαράδεκτη ανεκτικότητα της κοινωνίας σε τέτοια φαινόμενα ολιγωρίας ή περιφρόνησης της εκτέλεσης ανειλημμένου καθήκοντος. Φυσικά, όπου η ανάγκη περιγραφής το απαιτεί, αναπόφευκτη είναι η αναφορά επωνύμως συγκεκριμένων λειτουργών.

Πιο συγκεκριμένα, στο πρώτο σημείωμά μου στηλίτευσα τη στάση του ΝΣΚ στο ζήτημα της σύναψης της (πρώτης…) δανειακής σύμβασης, του περιβόητου Μνημονίου, στις 3 Μαΐου 2010 —ζήτημα προφανώς καίριο και πανεθνικής σημασίας. Στο δεύτερο σημείωμά μου έθεσα στο στόχαστρο της κριτικής μου τη στάση της εκπροσώπου του ΝΣΚ ως πολιτικής αγωγής στην εναντίον μου (και άλλων) δίκη για δήθεν αδικήματα που διαπράξαμε κατά την προμήθεια ιατρικού εξοπλισμού για το νοσοκομείο της Θήβας. Κι εδώ, αν και εκ πρώτης όψεως δημιουργείται η εντύπωση ότι πρόκειται για ζήτημα που αφορά μεμονωμένα άτομα, τους κατηγορούμενους της συγκεκριμένης δίκης, εντούτοις και σ' αυτή την περίπτωση το ζήτημα έχει γενικότερης σημασίας διάσταση, διότι η στάση που τηρήθηκε από την πολιτική αγωγή απηχεί μια παγιωμένη στρεβλή αντίληψη του ρόλου της πολιτικής αγωγής από πλευράς Δημοσίου, βλαπτική για διωκόμενους (ενδεχομένως αδίκως!) δημόσιους υπαλλήλους, αλλά βολική για τους διώκοντες αυτούς (όπως, ενδεχομένως, επιχειρηματίες που δεν "εξυπηρετήθηκαν" κ.λπ.). Αυτό το τρίτο σημείωμα αποτελεί συνέχεια του δεύτερου. Αναμενόμενη ασφαλώς η συμπεριφορά της εκπροσώπου του ΝΣΚ (μιας και "τυχαίνει" κιόλας να είναι το ίδιο πρόσωπο που παρέστη ως πολιτική αγωγή στη δίκη της Θήβας) και στη νέα δίκη για την υπόθεση του εξοπλισμού του Γ.Ν. Χανίων, με μηνυτή τον ίδιο επιχειρηματία, καθώς έγραφα ήδη στο δεύτερο σημείωμά μου: «Και είμαστε σε αναμονή, να δούμε τη στάση της πολιτικής αγωγής στην επερχόμενη δίκη —αμ δεν τελειώσαμε!— για το Γ.Ν. Χανίων, αλλά και το ενδεχόμενο να ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης για το Γ.Ν. Θήβας… Διότι κάποιοι δεν έχουν φραγμούς, όρια, αναστολές…». Αναμενόμενη μεν, αλλά πίστευα ότι δεν θα άξιζε τον κόπο να ασχοληθώ περισσότερο, επαναλαμβάνοντας μάλιστα όσα ανέπτυξα στο δεύτερο σημείωμά μου. Όμως τελικά διαπιστώνω ότι αξίζει τον κόπο να γραφτεί και τούτο το σημείωμα, όχι για να επαναληφθώ, αλλά προκειμένου να φωτιστεί μία ακόμη σκοτεινή πλευρά λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, η οποία δεν θίχτηκε στα προηγούμενα.

1. Η υπόθεση του Γ.Ν. Χανίων: Σύντομα και με απλά λόγια: Το 1994 η ΔΕΠΑΝΟΜ (Δημόσια Επιχείρηση Ανέγερσης Νοσηλευτικών Μονάδων) προκήρυξε διεθνή μειοδοτικό διαγωνισμό για την ανάδειξη ανάδοχου εργολάβου για την ανέγερση του νέου Γ.Ν. Χανίων με το σύστημα (που κατά πάγια τακτική ακολουθεί η ΔΕΠΑΝΟΜ) «με το κλειδί στο χέρι», δηλαδή παράδοση του νοσοκομείου πλήρους και έτοιμου να λειτουργήσει (με όλα τα απαιτούμενα είδη και υλικά). Επειδή όμως οι εξασφαλισμένες πιστώσεις δεν επαρκούσαν για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου, το συνολικό αντικείμενο κόπηκε σε δύο κομμάτια: το πρώτο περιλάμβανε τα κτιριακά, τις ηλεκτρομηχανολογικές (Η/Μ) εγκαταστάσεις και ένα μέρος του ιατρικού εξοπλισμού, τον αποκληθέντα «βασικό ιατρικό εξοπλισμό» (ΒΙΕ), και το δεύτερο κομμάτι αφορούσε αποκλειστικά τον υπόλοιπο ιατρικό εξοπλισμό, που ονομάστηκε «πρόσθετος ιατρικός εξοπλισμός» (ΠΙΕ). Ο ΒΙΕ περιλάμβανε κυρίως μεγάλα μηχανήματα τα οποία απαιτούσαν εργασίες εγκατάστασης, ενώ ο ΠΙΕ περιλάμβανε μικρά, φορητά μηχανήματα ή είδη που δεν χρειάζονταν εγκατάσταση, μπορούσαν να προσκομιστούν στο έτοιμο νοσοκομείο και να λειτουργήσουν χωρίς να γίνουν πρόσθετες εργασίες, μερεμέτια κ.λπ. (π.χ. κλίνες νοσηλείας, ηλεκτροκαρδιογράφοι, σφυγμομανόμετρα κ.λπ.). Για το πρώτο κομμάτι είχε εξασφαλιστεί η ένταξη σε κοινοτικό πρόγραμμα χρηματοδότησης, στο οποίο η κοινοτική συμμετοχή ανερχόταν στο 70%, ενώ το υπόλοιπο 30% καλυπτόταν από εθνικά κονδύλια. Σ' αυτό το πρώτο κομμάτι ο προϋπολογισμός του ΒΙΕ ήταν 6.000.000 ecu (ecu: ευρωπαϊκή λογιστική μονάδα, αξίας περίπου ίσης με το ευρώ, που θεσπίστηκε αργότερα). Το δεύτερο κομμάτι, δηλαδή ο ΠΙΕ, είχε προϋπολογισμό 9.800.000 ecu και θα καλυπτόταν, όπως και έγινε, από εθνική αποκλειστικά χρηματοδότηση. Και τα δύο κομμάτια δημοπρατήθηκαν μαζί, ως διακεκριμένα αντικείμενα, στον ίδιο διαγωνισμό, του 1994 όπως αναφέρθηκε, και αναδείχτηκε για κάθε αντικείμενο η μειοδότρια εργοληπτική εταιρεία (συμπτωματικά η ίδια και για τα δύο αντικείμενα). Η σύμβαση για το πρώτο κομμάτι (κτιριακά, Η/Μ, ΒΙΕ) υπογράφτηκε αμέσως, εγκαταστάθηκε ο ανάδοχος εργολάβος και ξεκίνησαν οι εργασίες. Το καλοκαίρι του 1998 έφτασε η χρονική στιγμή να αρχίσει η εγκατάσταση του ΒΙΕ. Έπρεπε να γίνει, όπως συμβατικά προβλεπόταν, ανασκόπηση και ενδεχομένως αναθεώρηση ή τροποποίηση του πίνακα ΒΙΕ που είχε υποβληθεί προ τετραετίας και αποτελούσε συμβατικό στοιχείο. Αλλά κυρίως θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη μία παράμετρος που δεν είχε τεθεί κατά την εκπόνηση της μελέτης ανέγερσης του νέου νοσοκομείου: ότι το υφιστάμενο παλαιό νοσοκομείο της πόλης θα έπαυε να λειτουργεί! Αυτό σήμαινε ότι ο εξοπλισμός του υπάρχοντος νοσοκομείου έπρεπε να αξιολογηθεί και το μέρος εκείνο του εξοπλισμού αυτού που θα κρινόταν αξιόμαχο και κατάλληλο να χρησιμοποιηθεί στο νεοανεγειρόμενο νοσοκομείο, να ενταχθεί σ' αυτό, αφαιρώντας αντίστοιχα είδη από τους καταλόγους του ΒΙΕ και ΠΙΕ και εξοικονομώντας έτσι πιστώσεις επ' ωφελεία του Δημοσίου. Αυτό και έγινε, σε πρώτη φάση καθόσον αφορούσε τον προς προμήθεια ΒΙΕ· ο ΠΙΕ θα ακολουθούσε. Σημειωτέον ότι λίγο πριν από το καλοκαίρι του 1998 είχε ήδη παρθεί η απόφαση για σύναψη της εκκρεμούσας σύμβασης για την ανάθεση και του ΠΙΕ. Με εντολή υπουργού συστάθηκε μεικτή επιτροπή, από έναν υπάλληλο του υπουργείου, έναν υπάλληλο της ΔΕΠΑΝΟΜ και δύο υπαλλήλους του νοσοκομείου, η οποία αξιολόγησε όλο τον εξοπλισμό του παλιού νοσοκομείου και τον κατέταξε σε τρεις κατηγορίες: 1) κατάλληλο για χρήση στο νέο νοσοκομείο, 2) κατάλληλο για εφεδρική χρήση στο νέο νοσοκομείο ή αλλού και 3) ακατάλληλο προς περαιτέρω εκμετάλλευση. Στη συνέχεια αφαίρεσε από τον πίνακα του ΒΙΕ όσα είδη θα μπορούσαν να υποκατασταθούν από αντίστοιχα κριθέντα κατάλληλα είδη του παλιού νοσοκομείου. Τα αφαιρεθέντα είδη αντιστοιχούσαν στο ποσό των 1.252.792 ecu. Η επιτροπή πρότεινε τότε, στο σχετικό πρακτικό της, να μεταφερθούν από τον κατάλογο του ΠΙΕ κάποια είδη, ώστε να καλυφθεί το παραπάνω ποσό των 1.252.792 ecu στον ΒΙΕ και επομένως να μειωθεί ισόποσα ο προϋπολογισμός του ΠΙΕ, με το σκεπτικό ότι το εν λόγω ποσό αν πληρωνόταν στον ΠΙΕ θα πληρωνόταν στο 100% από εθνικές πιστώσεις, ενώ αν πληρωνόταν στον ΒΙΕ θα πληρωνόταν μόνο το 30% (δηλαδή 375.837 ecu) από εθνικές πιστώσεις και το υπόλοιπο 70% από κοινοτικά κονδύλια, τα οποία επιπροσθέτως θα χάνονταν αν δεν ζητούνταν, αν δεν συμπληρωνόταν δηλαδή ο προϋπολογισμός του ΒΙΕ. Τότε επέδραμε ο επιχειρηματίας προμηθευτής ιατρικού εξοπλισμού Ν.Π., για λόγους που δεν είναι του παρόντος να εκθέσω, υποστηρίζοντας ψευδώς ότι η επιλογή αυτή της επιτροπής (η οποία έγινε αποδεκτή από την υπ' εμέ υπηρεσία, στην οποία αναφερόταν η επιτροπή, και διαβιβάστηκε στην αποφασίζουσα υπηρεσία, τη ΔΕΠΑΝΟΜ, η οποία επίσης την αποδέχτηκε) ήταν παράνομη και εξαπάτησε την ηγεσία του υπουργείου, διότι τάχα ο προβλεπόμενος στον κατάλογο του ΒΙΕ εξοπλισμός του νοσοκομείου ήταν πλήρης και ολοκληρωμένος για την άρτια και εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου και ουδεμία ανάγκη συμπλήρωσής του από τον ΠΙΕ υπήρχε! Η επιτροπή επομένως, συνεχίζει ο Ν.Π. την ασύλληπτης έμπνευσης επιχειρηματολογία του, εάν σταματούσε στην αφαίρεση ειδών αξίας 1.252.792 ecu, τα οποία εκαλύπτοντο από τα αξιοποιήσιμα αντίστοιχα είδη του παλιού νοσοκομείου, θα είχε όντως ωφελήσει το Δημόσιο με το εξοικονομούμενο αυτό ποσό. Αλλά προχωρώντας στη συμπλήρωση του πίνακα ΒΙΕ με είδη ίσης αξίας από τον πίνακα ΠΙΕ, ο οποίος στο σύνολό του ήταν περιττός(!), ζημίωσε με το ποσό αυτό το Δημόσιο. Το 1998 λοιπόν ο Ν.Π. είχε στοχοποιήσει δύο υπαλλήλους μόνο (εγώ την είχα γλυτώσει τότε): τον υπάλληλο του υπουργείου που συμμετείχε στην επιτροπή αξιολόγησης του υπάρχοντος εξοπλισμού του παλιού νοσοκομείου και έναν υπάλληλο της ΔΕΠΑΝΟΜ, και προέβη σε εις βάρος τους καταγγελίες στις υπηρεσίες τους, αλλά και υπέβαλε και μήνυση εναντίον τους. Οι υπηρεσίες διενέργησαν ΕΔΕ, οι οποίες κατέληξαν σε απαλλακτικά πορίσματα. Μάλιστα το πόρισμα της διενεργηθείσας από το υπουργείο ΕΔΕ επαινεί την υπ' εμέ υπηρεσία για τις ενέργειές της, οι οποίες αναγνωρίζεται ότι ωφέλησαν το Δημόσιο. Από την άλλη, η μήνυση του Ν.Π. τελεσιδίκησε με την έκδοση αμετάκλητου απαλλακτικού βουλεύματος. Έτσι φτάνουμε αισίως στο σωτήριο (που να μην έσωνε!) έτος 2003, οπότε ο Ν.Π. ενέσκηψε και πάλι. Αυτή τη φορά τού φταίγαν κάποιες ενέργειες της υπ' εμέ υπηρεσίας που αφορούσαν προμήθειες ιατρικών ειδών για το Γ.Ν. της Θήβας. Όμως, επειδή θεώρησε ότι θα έπρεπε η τωρινή μήνυσή του να έχει καμιά κατοσταριά σελίδες, μήπως κι αποκτήσει κάποια αξία που δεν είχε, αναμάσησε και ό,τι είχε ξεράσει το 1998, συνθέτοντας ένα ασύλληπτης χυδαιότητας παραλήρημα. Έτσι, μεταξύ άλλων, επανέλαβε το 2003 τις αιτιάσεις του 1998 για τα Χανιά, αλλά προσθέτοντας τώρα και μένα στο κατηγορητήριό του. Το γιατί το ξέρει… Ε, μια τυφλή δικαιοσύνη χρειαζόταν πλέον για να παραπεμφθούμε σε δίκη, όπερ και εγένετο…

2. Ο ρόλος της πολιτικής αγωγής υπέρ του Δημοσίου στο δικαστήριο: Η πολιτική αγωγή υπερασπίζεται τα συμφέροντα του διαδίκου μέρους υπέρ του οποίου παρίσταται, κινούμενη βεβαίως εντός των ορίων των υφισταμένων κανόνων δικαίου. Επομένως η πολιτική αγωγή υπέρ του Δημοσίου αναμένεται να είναι υπερασπιστής του δημοσίου συμφέροντος. Χρειάζεται να πραγματοποιήσει κανείς ένα λογικό άλμα μεγέθους τέτοιου ώστε να καλύψει ένα τεράστιο λογικό κενό (κενό λογικής άλλως), λογικό άλμα ισοδύναμο επομένως του παραλογισμού ή της αντιστροφής της λογικής, προκειμένου να φτάσει να ενστερνισθεί ότι ο ρόλος της πολιτικής αγωγής υπέρ του Δημοσίου είναι όπως τον διατύπωσε η εκπρόσωπος του Γραφείου του ΝΣΚ στο Υπουργείο Υγείας, η κ. Π. Κοτσίρη, στη δίκη της Θήβας: ότι «υποστηρίζει την κατηγορία». Ε, δεν είπε βέβαια ότι υποστηρίζει τον μηνυτή επιχειρηματία Ν.Π., αλλά αυτό έκανε στην πράξη υπό το βολικό πλην χοντροκομμένο πρόσχημα ότι «υποστηρίζει την κατηγορία». Την κατηγορία αντί της αλήθειας, του συμφέροντος του Δημοσίου.

3. Νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία του Γραφείου ΝΣΚ στο Υπουργείο Υγείας: Το οργανόγραμμα του Υπουργείου Υγείας (Π.Δ. 95/2000, ΦΕΚ 76Α/2000) στο άρθρο 6 αναφέρει: «…Στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας λειτουργούν επίσης σύμφωνα με ειδικές διατάξεις: α. Γραφείο Νομικού Συμβούλου του Κράτους…». Δεν υπάρχει καμία άλλη αναφορά στο οργανόγραμμα για την υπηρεσία αυτή, τις αρμοδιότητές της, τη σχέση της και την ιεραρχική της θέση στο υπουργείο. Προφανώς όλα αυτά ρυθμίζονται από τις μνημονευόμενες αλλά μη κατονομαζόμενες «ειδικές διατάξεις». Αυτές οι ειδικές διατάξεις συμπεραίνω ότι είναι ο νόμος 3086/2002 (ΦΕΚ 324Α/2002) «Οργανισμός ΝΣΚ και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του». Σ' αυτόν τον νόμο περιγράφονται, μεταξύ άλλων, οι αρμοδιότητες, η διάρθρωση και η συγκρότηση του ΝΣΚ. Ειδικότερα στο άρθρο 17 του υπόψη νόμου διαλαμβάνονται τα σχετικά με τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη λειτουργία των «Γραφείων Νομικού Συμβούλου του Κράτους» (ΓΝΣΚ), όπως το σχετικό γραφείο στο Υπουργείο Υγείας. Από τη μελέτη αυτού του νομοθετήματος προκύπτει ότι, με απλά λόγια, η λειτουργία των ΓΝΣΚ είναι εσωτερική υπόθεση του ΝΣΚ, οι λειτουργοί του και τα ίδια τα ΓΝΣΚ αναφέρονται στα όργανα του ΝΣΚ και από αυτά παίρνουν εντολές ή διοικούνται. Η σχέση με τα υπουργεία και τις υπηρεσίες στα οποία προβλέπεται λειτουργία ΓΝΣΚ περιορίζεται σε επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ υπηρεσιών μάλλον (υποβολή ερωτημάτων της υπηρεσίας προς το ΓΝΣΚ, αποστολή γνωμοδότησης του ΝΣΚ ή του ΓΝΣΚ προς την υπηρεσία) και δεν συνιστά ιεραρχική σχέση (εξάρτησης, υπαγωγής, ελέγχου, αναφοράς κ.λπ.). Οι αρμοδιότητες των ΓΝΣΚ είναι ανάλογες με τις αρμοδιότητες του ΝΣΚ που εκτέθηκαν στο 1ο Μέρος της σειράς των σημειωμάτων μου για το ΝΣΚ. Ας συγκρατήσουμε εδώ αυτή που σχετίζεται με την παρουσία νομικού συμβούλου του κράτους ως πολιτικώς ενάγοντος υπέρ του Δημοσίου.

4. Σχόλια και συμπεράσματα: Σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν σχετικά με το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των ΓΝΣΚ, το ΓΝΣΚ του Υπουργείου Υγείας (όπως και κάθε ΓΝΣΚ στον χώρο του σε ανάλογες περιπτώσεις) δεν είναι υποχρεωμένο, δεν δεσμεύεται να πάρει εντολή από την ηγεσία ή άλλο όργανο του υπουργείου προκειμένου να ορίσει κάποιον σύμβουλο της δύναμής του να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων σε δίκη, όπως η προκείμενη δίκη για τον εξοπλισμό του νοσοκομείου Χανίων. Αρκεί γι' αυτό η εντολή προϊσταμένου του συμβούλου στο σώμα του ΝΣΚ. Επομένως η ανάθεση ενός τέτοιου καθήκοντος μπορεί (προσέξτε, γράφω μπορεί, δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει περιθώριο να γίνει διαφορετικά, όπως θα αναπτύξω στη συνέχεια) να γίνει ερήμην του υπουργείου, του φυσικού εργοδότη και των προϊσταμένων του διωκόμενου ποινικώς υπαλλήλου. Αυτό βεβαίως και άκρως αντιδεοντολογικό είναι και ηθικά χωλαίνει και κινδύνους ποικίλους περικλείει με το να κρατείται έτσι η διεξαγωγή της πολιτικής αγωγής εκτός του φυσικού υπηρεσιακού κύκλου στον οποίο είναι ενταγμένος ο υπάλληλος, δρα, αναφέρεται, αποδίδει λογαριασμό και ελέγχεται, εκτός του κύκλου που αντικειμενικά γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον την υπηρεσιακή συμπεριφορά του υπαλλήλου. Μα αυτός ο περιορισμός της διεξαγωγής της πολιτικής αγωγής σ' ένα τέτοιο περιβάλλον στεγανοποιημένο έναντι εκείνων που θα μπορούσαν να είναι λόγω γνώσης οι αξιόπιστοι διαμορφωτές της εικόνας του υπαλλήλου (και ενδεχομένως, άρα, υπερασπιστές του) μήπως δεν είναι αυτός που δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ποικίλων παρεμβάσεων από τους αντιδίκους του υπαλλήλου, μήπως δεν είναι εντέλει αυτό ακριβώς το "αποστειρωμένο" περιβάλλον που εγκυμονεί κινδύνους να αποδειχθεί μήτρα διαπλοκής;

Ενόψει αυτού του νομικού πλαισίου δράσης, ο λειτουργός του ΝΣΚ που συναισθάνεται τις ευθύνες της θέσης του και, όπως είναι φυσικό, επιθυμεί να προσδώσει στις ενέργειές του το προσήκον κύρος και να τις απαλλάξει από κάθε σκιά, πώς μπορεί να ενεργήσει όταν του ανατεθεί η διεξαγωγή της πολιτικής αγωγής σε δίκη εναντίον υπαλλήλου; Έχει περιθώριο να κάνει κάτι; ΝΑΙ, ΕΧΕΙ! Και νόμιμα μπορεί να ενεργήσει και ηθικά! Μπορεί, πολύ απλά, να απευθύνει στο Υπουργείο Υγείας ερώτημα ή ερωτήματα για την εκδικαζόμενη υπόθεση, όπως: Έχει υποστεί ζημιά το Δημόσιο; Αν ναι, πόση; Ακόμη, αν ναι, πώς συμβιβάζεται η απάντηση αυτή με το επαινετικό για την υπηρεσία πόρισμα της σχετικής ΕΔΕ; Ήταν επαρκής ο ΒΙΕ του Γ.Ν. Χανίων για την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου ή ήταν απαραίτητη και η προμήθεια του ΠΙΕ; κ.λπ. Θα το κάνει η κ. Π. Κοτσίρη ή θα βολευτεί περιοριζόμενη αποκλειστικά στο πλαίσιο λειτουργίας του ΓΝΣΚ;

-----------------------------------------
^[1] Προσθήκη στις 28-3-2012: Σήμερα θα απέφευγα την ευθεία αυτή σύσταση. Θα προτιμούσα να παραπέμψω στη δεξιά λωρίδα του ιστολογίου μου (που προστέθηκε μεταγενέστερα), όπου κάτω από τον τίτλο «Ρίχνουν κόκκινο στη νύχτα» εμφανίζεται η κίνηση αξιόλογων ιστολογίων που παρακολουθώ. Κάνω τη δήλωση αυτή, επειδή κρίνω σήμερα συνετό να κρατήσω κάποιες αποστάσεις από την άκριτη και χωρίς επιφυλάξεις παραπομπή στο γλόμπινγκ, το οπωσδήποτε αξιόλογο ιστολόγιο ωστόσο, εξαιτίας της κατ' επανάληψη εμφανιζόμενης τακτικής του να αναδημοσιεύει άρθρα τρίτων που απηχούν απόψεις πολλές φορές αντιδραστικές, οπορτουνιστικές, έως και αντικομμουνιστικές, χωρίς στην αναδημοσίευση να σχολιάζονται ή να κριτικάρονται οι απόψεις αυτές από το μέλος του γλόμπινγκ που τις αναδημοσιεύει. Τούτο γίνεται υπό την, κατά τη γνώμη μου, απαράδεκτη δικαιολογία, για ιστολόγιο που διακηρύσσει ότι «υποστηρίζει και προωθεί την κομμουνιστική ιδεολογία», ότι «δημοσιεύονται για να αποτελέσουν έναυσμα για συζήτηση», δικαιολογία η οποία μάλιστα δεν προβάλλεται στο σώμα της ανάρτησης καν αλλά στα σχόλια, εάν και εφόσον κάποιος (όπως έκανα επανειλημμένα εγώ) διατυπώσει σε σχόλιό του διαφωνία με αυτή την πρακτική. Αυτή η πρακτική προχτές, 23-3-2012, συνδυάστηκε με τη δημοσίευση ενός αηδιαστικού από κάθε άποψη άρθρου γραμμένου από κάποιον… (δεν θέλω ν' ασχοληθώ μαζί του ούτε για να τον χαρακτηρίσω) (βλ. ανάρτηση και σχόλια στο http://e-globbing.blogspot.com/2012/03/blog-post_1290.html).
^[2] Προσθήκη στις 18-5-2012: Σήμερα θα σας συμβούλευα να φυλαγόσαστε από το «γλόμπινγκ». Έχει ξεφύγει! Δείτε την ανάρτηση http://e-globbing.blogspot.com/2012/05/blog-post_7686.html και θα καταλάβετε (σημειώστε ότι η διευκρίνηση ότι «το άρθρο δεν εκφράζει τις απόψεις του μπλογκ, αλλά αποκλειστικά αυτές του συγγραφέα του» μπήκε κάποιες μέρες αργότερα, και βέβαια δεν διορθώνει τα πράγματα). Εξαιτίας της συμπεριφοράς αυτής του «γλόμπινγκ» αισθάνομαι εκτεθειμένος απέναντί σας. Γι' αυτό στη δεξιά λωρίδα του ιστολογίου μου δεν εμφανίζονται πλέον τα ιστολόγια που παρακολουθώ· προτιμώ στο εξής να μη δηλώνω δημόσια προτιμήσεις σε ιστολόγια, επομένως και εμμέσως να τα συστήνω, για τον φόβο των… Γλομπαίων!