Παρασκευή, Οκτωβρίου 21, 2011

Algunas Bestias (2ο Μέρος)


Όπως σας είχα υποσχεθεί σε προηγούμενη ανάρτησή μου με τίτλο «Algunas Bestias (1ο Μέρος)», σε τούτο το «2ο Μέρος» του… κόσμου των ζώων θα συνεχίσω με τα καμώματα λειτουργών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) τα οποία απάδουν προς τον ρόλο και την αποστολή του εν λόγω σώματος και ασφαλώς κηλιδώνουν το κύρος του. Ειδικότερα, όπως επίσης είχα προαναγγείλει, θα σχολιάσω τη στάση των εκπροσώπων του Δημοσίου (δικαστικών αντιπροσώπων του ΝΣΚ) που εμφανίστηκαν ως πολιτικώς ενάγοντες (πολιτική αγωγή) στη δίκη ενώπιον του Ε' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την υπόθεση των προμηθειών ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού του Γ.Ν. Θήβας, με κατηγορούμενους εμένα και άλλους 7 κρατικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Υγείας και του νοσοκομείου, για παράβαση καθήκοντος, απιστία, απάτη κ.λπ., ύστερα από μήνυση του Αλάριχου (σας έχω ζαλίσει με δαύτον και σας έχω κουράσει με λινκ κάθε φορά, που παραπέμπει σε γρίφο: Να σας πω λοιπόν ότι ο βάρβαρος Αλάριχος εμφανίζεται εδώ με το πρόσωπο του επιχειρηματία, εμπόρου ιατρικού εξοπλισμού Ν.Π.) —ξέρετε, η δίκη αυτή για την οποία πανηγύριζε ο αξιοσέβαστος (μη χέ…) κύριος Τέλλογλου σε κυριακάτικο (παρακαλώ!) φύλλο της σοβαρής (μη χέ… ξανά) «Καθημερινής»: «επιτέλους αρχίζει η πολύκροτη δίκη»! (Βέβαια, στη συνέχεια, ούτε φωνή ούτε ακρόαση για την εξέλιξη της «πολύκροτης δίκης» από τον αξιοσέβαστο και τη σοβαρή. Τέτοια προσήλωση στη δημοσιογραφική δεοντολογία, τέτοιος σεβασμός στους αναγνώστες, τέτοια ανεξαρτησία από επιχειρηματικά συμφέροντα, τέτοια προσήλωση στην υπηρεσία της δικαιοσύνης και στη δίωξη της διαφθοράς!…) Περιέγραψα στην προηγούμενη ιστογραφή μου την ποταπή στάση κάποιων κρατικών λειτουργών ως «αναντίστοιχη (ας το πω έτσι, επιεικώς) προς την υψηλή αποστολή της θέσης τους σε θεσμικά όργανα, εν προκειμένω το ΝΣΚ» και του ίδιους τους χαρακτήρισα, ανάλογα με την περίπτωση, «επίορκους, συμβιβασμένους, υποταγμένους, φοβισμένους, ή ακόμη και ιδιοτελείς είτε και διεφθαρμένους». Το «ανίκανους» (υπό οποιαδήποτε έννοια) μου διέφυγε, αλλά δεν προσθέτει τίποτα το ουσιαστικό νομίζω. Αλλά ας δούμε τι έγινε με την πολιτική αγωγή στην παραπάνω δίκη, την «πολύκροτη».

Η πολιτική αγωγή στη δίκη μου για την υπόθεση του Νοσοκομείου της Θήβας

Στην "πολύκροτη" δίκη, λοιπόν, εμφανίστηκαν 4 μνηστήρες που διεκδίκησαν να παραστούν ως πολιτικώς ενάγοντες: Ο επιχειρηματίας Ν.Π., ως φυσικό πρόσωπο, η επιχείρηση του Ν.Π., ως νομικό πρόσωπο, το Γ.Ν. Θήβας και το Υπουργείο Υγείας —οι δύο τελευταίοι διά δικαστικού αντιπροσώπου του ΝΣΚ. Εξ όσων γνωρίζω ή, μάλλον, εξ όσων έμαθα τόσα χρόνια, από το 2003, εμπλεκόμενος από τη θέση του κατηγορούμενου με ανακριτές, δικαστήρια κ.λπ., πολιτικώς ενάγων σε δίκη δικαιούται να παραστεί διάδικος που (υποστηρίζει ότι) έχει υποστεί ζημία ή βλάβη από τον κατηγορούμενο. Μάλιστα, αν περισσότεροι του ενός διάδικοι υποστηρίζουν ότι έχουν βλαφτεί, πολιτικώς ενάγων επιλέγεται από το δικαστήριο ένας και μόνο, αυτός που (φαίνεται να) έχει υποστεί τη μεγαλύτερη βλάβη (οι νομικοί ας με συγχωρέσουν αν δεν διατυπώνω με ακρίβεια κάποια πράγματα, ωστόσο, και αν ακόμη κάπου η διατύπωσή μου νομικά χωλαίνει, έχω την πεποίθηση ότι επί της ουσίας δεν σφάλλω). Έτσι τελικώς το δικαστήριο, πριν υπεισέλθει στην εξέταση της υπόθεσης καθαυτήν, έκρινε ότι ούτε ο επιχειρηματίας ατομικά ούτε η επιχείρησή του δικαιούνταν να προβάλουν αξίωση να παραστούν ως πολιτική αγωγή. Μεταξύ δε του νοσοκομείου και του υπουργείου, των οποίων το αίτημα παράστασης ως πολιτικώς εναγόντων κρίθηκε καταρχάς αποδεκτό, επέλεξε το υπουργείο.

Η παραπάνω εξέλιξη σημειώθηκε όταν η "πολύκροτη" δίκη ξεκίνησε ουσιαστικά, στις 17 Ιανουαρίου 2011 (τυπικά ξεκίνησε στις 5 Ιανουαρίου, αλλά διακόπηκε σχεδόν αμέσως για τις 17). Από κει κι ύστερα, μέχρι την ολοκλήρωση της δίκης στις 16 Μαρτίου, εκδηλώνεται η στάση και η συμπεριφορά της δικαστικής αντιπροσώπου του ΝΣΚ, ως πολιτικώς ενάγουσας εκ μέρους του Υπουργείου Υγείας, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Αλλά ήδη επί 3 χρόνια, δηλαδή από τον Ιανουάριο του 2008, οπότε είχε για πρώτη φορά προσδιοριστεί δικάσιμη για την υπόθεση, μέχρι τον Ιανουάριο του 2011, οπότε αισίως εδέησε να ξεκινήσει η δίκη (η "πολύκροτη"), πηγαίνοντας από αναβολή σε αναβολή, χρειάστηκε πάνω από 20 φορές να προετοιμαστούμε, να κουβαληθούμε και να στηθούμε περιμένοντας μάταια ολόκληρη μέρα, κατηγορούμενοι, μάρτυρες, δικηγόροι, μηνυτής, επίδοξοι πολιτικώς ενάγοντες κ.λπ., αφού κάθε φορά στο τέλος η έδρα μάς ενημέρωνε ότι η δίκη μας αναβαλλόταν για κάποια επόμενη ημερομηνία, που την προσδιόριζε, και αποχωρούσαμε άπρακτοι. Κατά τη διάρκεια των 3 αυτών ετών, κάθε φορά που παρουσιαζόμασταν στο δικαστήριο, όλες αυτές τις ατέλειωτες ώρες αναμονής μέσα και έξω από τη δικαστική αίθουσα, οι δύο δικαστικοί αντιπρόσωποι, ο ένας του Υπουργείου Υγείας και ο άλλος του Γ.Ν. Θήβας, ενώ θα μπορούσαν και όφειλαν, σεβόμενοι τη θέση τους και την αποστολή τους, να κρατήσουν αποστάσεις από τους διαδίκους (μηνυτή και κατηγορούμενους), δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να πράξουν έτσι. Αντίθετα υπήρξαν προκλητικότατοι, συναγελαζόμενοι με τον μηνυτή, τους δικηγόρους του και τους μάρτυρες κατηγορίας!

Η στάση τους αυτή βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια πριν ακόμη αρχίσει η δίκη (η "πολύκροτη", μην ξεχνάμε!), ήταν το προοίμιο της στάσης της πολιτικής αγωγής κατά την ακροαματική διαδικασία: ομοίως προκλητική, ξεδιάντροπη και απροσχημάτιστη συνεργασία με τον μηνυτή, τους μάρτυρες κατηγορίας και τους δικηγόρους του μηνυτή (αυτούς που είχαν αποβληθεί από τη διαδικασία, ύστερα από την απόρριψη του αιτήματος του μηνυτή και της εταιρείας του να παραστούν ως πολιτική αγωγή)! Και όλα αυτά, ακόμη και μέσα στην αίθουσα και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας! Πράγμα που φυσικά προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της υπεράσπισης και συνακόλουθα την παρατήρηση–σύσταση της έδρας…

Και πώς δικαιολογούσε αυτή τη συμπεριφορά της η δικαστική αντιπρόσωπος, η κ. Παναγιώτα Κοτσίρη; «Υπερασπίζομαι την κατηγορία. Αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου». Αυτή λοιπόν είναι η θέση σας, κυρία Κοτσίρη; Αυτή πρέπει να είναι η θέση σας, η υπεράσπιση της κατηγορίας (που εκτόξευσε κάποιος επιχειρηματίας εναντίον λειτουργών του Δημοσίου οι οποίοι εφαρμόζοντας τον νόμο στάθηκαν εμπόδιο στις επιδιώξεις του) ή η υπεράσπιση της αλήθειας, η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, η υπεράσπιση του δικαίου; Έτσι αντιλαμβάνεστε την αποστολή σας;

Μάλιστα, ύστερα από την περαίωση της δίκης και την πανηγυρική αθώωση όλων με ομόφωνη απόφαση της έδρας και σύμφωνη πρόταση του εισαγγελέα, η προκλητικά αβανταδόρικη υπέρ του μηνυτή στάση της πολιτικής αγωγής την οδήγησε να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Ιδού:

Ο Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών απέρριψε την έφεση, σημειώνοντας ιδιοχείρως πάνω στην πρώτη σελίδα της έφεσης:

ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΕΦΕΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Αριθμ. Πρωτ. 15850
Χρεώθηκε 23 Μαρ. 2011, ώρα 14:42
Ζητήθηκαν προς μελέτη πρόχειρα πρακτικά - 23/3/11
Μελετήθηκαν πρόχειρα πρακτικά (άνευ σκεπτικού και χωρίς θεώρηση και υπογραφή προεδρεύοντος κατ' άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠοινΔ)
ΔΕΝ συγχωρείται τακτικό ένδικο μέσο (ομόφωνη η απόφαση)
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ (άρθρο 486 παρ. 2 ΚΠοινΔ, όπως αντικ. με άρθρο 19 Ν.2408/96) - 28/3/2011
[υπογραφή] Γεώργιος Γεράκης, Αντεισαγγελέας Εφετών

Θα θαυμάσατε βέβαια την αιτιολόγηση της έφεσης (απίστευτη ταυτολογία): «…οι εν λόγω κατηγορούμενοι διέπραξαν πράγματι τις αποδιδόμενες σύμφωνα με το κατηγορητήριο παράνομες πράξεις, καθόσον… …τούτοι διέπραξαν κατά το χρονικό διάστημα 25/2/2003 έως 10/9/2003 τα ειδικότερα αποδιδόμενα σε αυτούς αδικήματα»! Δεν θα αντιληφθήκατε το ψέμα «έως 10/9/2003», επειδή δεν γνωρίζετε το κατηγορητήριο και τα πραγματικά περιστατικά: οι αποδιδόμενες στους κατηγορούμενους αξιόποινες πράξεις έλαβαν χώρα μέχρι τις 30/7/2003, ούτε μία ημέρα αργότερα και, πολύ περισσότερο, με τίποτα μέχρι τις 10/9/2003. Κυρία Κοτσίρη, τάχα, λάθος κάνατε στην ημερομηνία; Να το πιστέψουμε; Ξέρετε δα τη σημασία των ημερομηνιών εν προκειμένω… Αλλά, βέβαια, το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η έφεση δεν συγχωρείται, όπως σας επισημαίνει η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, δεδομένης της ομόφωνης αθωωτικής απόφασης. Ποιος ο λόγος υποβολής της; Υπερβάλλων ζήλος; Διαπιστευτήρια, και σε ποιον;

Ντροπή!… (Και είμαστε σε αναμονή, να δούμε τη στάση της Πολιτικής Αγωγής στην επερχόμενη δίκη —αμ δεν τελειώσαμε!— για το Γ.Ν. Χανίων, αλλά και το ενδεχόμενο να ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης για το Γ.Ν. Θήβας… Διότι κάποιοι δεν έχουν φραγμούς, όρια, αναστολές…).