Δεν επαίρομαι για τις ικανότητές μου, εν γένει. Ούτε καν γι' αυτές σε τομείς στους οποίους —ας μου συγχωρεθεί η μεγαλοστομία, αν και μάλλον ειρωνική χροιά έχει— έχω εντρυφήσει. Πολύ περισσότερο βέβαια είμαι συγκρατημένος μέχρι βαθμού απογοήτευσης όσον αφορά την αυτοεκτίμησή μου σε τομείς στους οποίους είτε οι γνώσεις μου είναι ανεπαρκείς έως ανύπαρκτες είτε είμαι ανεπίδεκτος μάθησης έως και όλως διόλου ατάλαντος. Αυτά τα ολίγα —δεν θα 'ταν πρέπον, νομίζω, να επεκταθώ μιλώντας σε πρώτο ενικό πρόσωπο— ας θεωρηθούν κάτι σαν αποποίηση ή οριοθέτηση του εύρους προσωπικής ευθύνης του ιστολόγου (απλοελληνιστί… disclaimer) σε ό,τι καταπιάνεται.
Έτσι, δεν διεκδικώ δάφνες ενδελεχούς ερευνητή του Διαδικτύου, στο οποίο κυρίως προσέτρεξα για να βρω σχετικό υλικό για τη σημερινή μου ιστογραφή. Επίσης, κάθε άλλο παρά η προσέγγιση από μέρους μου στις επικοινωνιακές μπαρούφες ΠΑΣΟΚικής (σήμερα) κοπής γίνεται νηφάλια ή αμερόληπτα. Μέσα σ' αυτά λοιπόν τα όρια κινήθηκα για να δω τι γίνεται με την (διαλέξτε χαρακτηρισμό) περιώνυμη, περίφημη, περιβόητη, διαβόητη, πολυσυζητημένη, πολυδιαφημισμένη «διαβούλευση», την επιλεγόμενη και «ηλεκτρονική», προς επίρρωση ενός εξελιγμένου μοντερνισμού που την διαπερνά και, με κάποιον μεταφυσικό τρόπο, την αναγορεύει σε πεμπτουσία, τάχα, της δημοκρατίας μας, ΠΑΣΟΚικής κοπής κι αυτή, βεβαίως, βεβαίως. Ηλεκτρονική διακυβέρνηση, άλλως, με ιστότοπους: http://www.opengov.gr/home/ και http://www.opengov.gr/home/
[Αλλαγή γραμματοσειράς, χρώματος, διάθεσης, ύφους]
Κάτι τέτοιο θα 'πρεπε να το περίμενα να συμβεί, από τη στιγμή που δεν στρώνομαι απερίσπαστος να τελειώσω την ιστογραφή μου, αλλά την ταλαιπωρώ επί ώρες —από το πρωί και είναι απόγευμα— με διακοπές και ενασχόληση με χίλια δυο άλλα πράγματα (μεταξύ αυτών, φαγητό, διάβασμα εφημερίδας, σιέστα), ενώ ξέρω ότι ζούμε ζοφερές ημέρες ανατροπών σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, οι οποίες μάλιστα ενσκήπτουν κατά διαδοχικές ριπές με σφοδρότητα λαίλαπας και με τέτοια συχνότητα, ώστε πριν συνέλθουμε από το ένα χτύπημα μάς βρίσκει το επόμενο. Τι έγινε λοιπόν ενόσω (ενόοοοοοοσω, έστω) έγραφα; Νά! Να γράψω ήθελα πως, αν βρείτε πουθενά να γίνεται διαβούλευση για την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στους Δυνάστες της Νέας Τάξης (ΔΝΤ), για τα μέτρα επί μέτρων προκειμένου να εξευρεθούν κάποια δισ. για την πλουτοκρατία, για τη συντελούμενη εθνική μειοδοσία όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, αν βρείτε πουθενά (στους κυβερνητικούς κύκλους, στα ιστολημέρια τους κ.λπ.) να γίνεται διαβούλευση (δεν θα με χάλαγε κι αν δεν ήταν ηλεκτρονική) για τα ζητήματα αυτά, πείτε το μου και μένα σας παρακαλώ πολύ. Αυτά ήθελα να γράψω· για την απύθμενη υποκρισία της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ. Να απονείμω, ήθελα, αριστεία (πέντε δακτύλων) σ' αυτούς τους πρωταθλητές της απάτης, τους αργυρώνητους νεκροθάφτες των λαϊκών προσδοκιών, τους λακέδες της πλουτοκρατίας, τα τσιράκια των ξένων αφεντικών μας. Και με πρόλαβαν οι ειδήσεις με τις διαρροές των νέων μέτρων…
Θα περιμένουμε να δούμε ακόμη χειρότερα μέτρα επί μέτρων; Θα παραμένουμε παθητικοί θεατές, «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα»;
Όλοι στις ταξικές πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις μαχητικοί και αποφασισμένοι! Αλλά ο ταξικός αγώνας της εργατιάς πρέπει να είναι καθημερινός και ακατάπαυστος πλέον, αλλιώς δεν θα μείνει πέτρα στην άλλη πέτρα! Θα τα χάσουμε όλα! Θα μας τα πάρουν όλα για να τα δώσουν στους άπληστους πλουτοκράτες!
