Το πρωτοπαλλήκαρο του νέου μας Τσολάκογλου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου, δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Ν. Χατζηνικολάου στις 3–5–2010 (εκπομπή ALTER «Πρόσωπο με Πρόσωπο»):
[…] καταφέραμε, γιατί είχαμε επιχειρήματα, και τα ίδια τούς είπαν και οι κοινωνικοί εταίροι, να διαφυλάξουμε τον 13ο και το 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, γιατί θα ήταν τρελό, όταν δεν υπάρχει ζήτημα δημόσιας δαπάνης ούτε ζήτημα ασφαλιστικού, να πας και να τιμωρήσεις τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα στο όνομα μιας ανταγωνιστικότητας που ξέρουμε πολύ καλά ότι έχει άλλα προβλήματα και άλλα αίτια και το μισθολογικό ακολουθεί […] (η υπογράμμιση δική μου).
Απορία: Ώστε λοιπόν, τρισμέγιστε φωστήρα μας, τα μέτρα σας συνιστούν τιμωρία, ε; Οποία ομολογία! Κι αν αυτό σου ξέφυγε —που σου ξέφυγε, αφού κάλλιστα θα μπορούσες, αντί να πεις «να πας και να τιμωρήσεις τους μισθωτούς», να έλεγες «να πάρεις μέτρα που πλήττουν τους μισθωτούς»— , τότε τι σκατά διαπραγματευτής είσαι, τρομάρα σου; Είσαι ικανός εσύ να διαπραγματευτείς τα εθνικά μας συμφέροντα (σ.σ.: το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;) απέναντι σε τρώεικες και γύπες; Ανθρωπάκι, που παίρνεις και ύφος νυφίτσας και ειρωνεύεσαι κιόλας!
Επίσης, ο ίδιος την επόμενη μέρα, στην τηλεόραση πάλι, αλλά δεν θυμάμαι σε ποιο κανάλι, δήλωνες ότι μπορείς να υποστηρίξεις τα περισσότερα (ή σχεδόν όλα; —δεν θυμάμαι ακριβώς πώς το είπες, αλλά δεν έχει σημασία) μέτρα, αλλά υπάρχουν κι άλλα που δυσκολεύεσαι να τα υποστηρίξεις —με επιχειρήματα, εννοείται, όχι όσον αφορά την εφαρμογή τους. Ως παράδειγμα μέτρων που σε δυσκολεύουν, ανάφερες την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού. Αλλά, είπες, αυτό το ζήτημα τέθηκε στο τραπέζι! Ή το εφαρμόζετε ή λεφτά γιοκ! Έτσι είπε η τρώεικα, οπότε εσύ, αν και δεινός διαπραγματευτής, όπως είδαμε, τι να κάνεις;
Απορία: Δεν ξέρεις, αλήθεια, τι οφείλει να κάνει όποιος διατηρεί ίχνος, έστω, αξιοπρέπειας; Προδικτατορικά ο δημοκράτης αντιδήμαρχος Πειραιά παραιτήθηκε για να μην υποδεχθεί, όπως του επέβαλλαν κάποιοι άλλοι "δημοκράτες", τον 6ο στόλο στο λιμάνι της πόλης της οποίας οι πολίτες τον είχαν εκλέξει.
Απορία: Όταν, κ. Τσολάκογλου και λοιποί δωσίλογοι και μαυραγορίτες, μιλάτε για «κοινωνική συνοχή», την οποία πρέπει όλοι να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού, τι ακριβώς εννοείτε και τι ακριβώς κάνετε; Απειλείτε το λαϊκό κίνημα, να μη διαδηλώνει, να μη διαμαρτύρεται, διότι έτσι (θεωρείτε εσείς, οι ξεπουλημένοι) απειλείται η «κοινωνική συνοχή»; Στέλνετε μήνυμα στους τραπεζίτες και πλουτοκράτες, τα αφεντικά σας, ότι επαγρυπνείτε ώστε να διαφυλάξετε αυτή την «κοινωνική συνοχή»; Με άλλα λόγια, ότι επαγρυπνείτε για να επιβάλετε τον στραγγαλισμό του κινήματος; Όταν λέτε «όλοι», εννοείτε ότι θα πρέπει να πηγαίνουν μαζί ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο άνεργος, ο εργάτης, με τους Βγενόπουλους; Όταν λέτε «κοινωνική συνοχή», μήπως εννοείτε «τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας»;
Απορία: Στις "διαπραγματεύσεις" σας με τις τρώεικες και τους γύπες, οι λαϊκές κινητοποιήσεις δεν σας προσφέρουν, άραγε, επιχειρήματα σε μια προσπάθεια —που υποτίθεται ότι καταβάλλετε— ελάφρυνσης των δεσμών που επιχειρούν οι κερδοσκόποι να μας επιβάλουν; Ή μήπως εσείς άλλου είδους προσπάθεια καταβάλλετε; Η λαϊκή αντίδραση δεν αποτελεί διαπραγματευτικό ατού; Ή μήπως είναι καλύτερο διαπραγματευτικό ατού το «πιστόλι στο τραπέζι», κι αυτό άσφαιρο;
Αφελείς οι απορίες μου; Ίσως…
