Προεισαγωγικά να δικαιολογήσω την καθαρεύουσα του τίτλου. Ο καταβιβασμός του τόνου στη γενική «της αληθείας», όπως υπαγορεύει η καθαρεύουσα, οδηγεί συνειρμικά στο λογοπαίγνιο που, πιστεύω, ήδη έχετε κάνει. Αν μάλιστα κατά λάθος έχετε εξαρχής διαβάσει «Η δύναμις της αλητείας», έχετε πετύχει διάνα!
Ο Πέερ Στάινμπρουκ (Peer Steinbrück), πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας (Νοέμβριος 2005–Οκτώβριος 2009), στο βιβλίο του «Unterm Strich» («Bottom line» στ' αγγλικά, δηλαδή «Τελικό συμπέρασμα», όπως θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε στα ελληνικά), που εξέδωσε πρόσφατα, περιγράφει τη συνάντησή του, τον Γενάρη του 2009, με τον Γιώργο Παπανδρέου, αρχηγό τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προαλειφόμενο πρωθυπουργό.
Οπως σημειώνει ο γερμανός πρώην υπουργός, ο κ. Παπανδρέου όχι μόνο είχε πλήρη επίγνωση της τραγικής δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας ήδη από τον Γενάρη του 2009, αλλά, ακριβώς επειδή τη γνώριζε τόσο καλά, πήγε (και) στη Γερμανία —δέκα μήνες πριν από τις εκλογές— για να πάρει από τον υπουργό Οικονομικών της χώρας αυτής συμβουλές για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Μάλιστα, συναισθανόμενος το μέγεθος του προβλήματος, έφτασε να πει στον συνομιλητή του: «Δεν είμαι πραγματικά βέβαιος αν θέλω στ' αλήθεια να κερδίσω τις εκλογές»! Στην πραγματικότητα, βέβαια, τον κατείχε διακαής πόθος για την πρωθυπουργία και προετοιμαζόταν γι' αυτό, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα που ο ίδιος γνωρίζει να μετέρχεται, μεταξύ άλλων τάζοντας σ' όλους κατά τις παραδόσεις της οικογένειας —δηλαδή δίνοντας, από τη μία, κάλπικες υποσχέσεις προς τα λαϊκά στρώματα και, από την άλλη, γην και ύδωρ προς την άρχουσα τάξη.
Και οι πλουτοκράτες, αχόρταγοι μεν αλλ' όχι αχάριστοι: Με το βραβείο Quadriga (Τέθριππο) «The Power of Veracity» (δηλαδή «Η Δύναμη της Αλήθειας») τιμήθηκε την Κυριακή 3 Οκτ. 2010 σε ειδική τελετή στο Βερολίνο ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, για το γεγονός ότι με τη δύναμη της αλήθειας που τον διακρίνει απέτρεψε την οικονομική κατάρρευση της χώρας. Μάλιστα! Τόση και τέτοια η δύναμη της αλήθειας που διακρίνει τον κ. Παπανδρέου, ώστε να τον οδηγεί να κρύβεται μετεκλογικά πίσω από το άθλιο ψέμα πως τάχα «δεν ήξερε», παρ' ότι είχε προαποφασίσει, πολύ καιρό ήδη πριν από τις εκλογές, τα μέτρα στραγγαλισμού του λαϊκού εισοδήματος και την πλήρη υποταγή στα κελεύσματα της οικονομικής ολιγαρχίας στο όνομα της (γνωστής σ' αυτόν) "κρίσης"…
«Το βραβείο Quadriga φέρει μεγάλους συμβολισμούς. Πρέπει να σπάσουμε τα ταμπού, μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, μπορούμε να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο…» δήλωσε ο κ. Παπανδρέου κατά την (επι)βράβευσή του. Εντάξει, κ. Παπανδρέου, καταλαβαίνουμε κι εμείς από συμβολισμούς, τουλάχιστον το ίδιο καλά με τους εκλεκτούς συνομιλητές σας: «Το βραβείο Quadriga φέρει μεγάλους συμβολισμούς. Πρέπει να σπάσουμε τον τσαμπουκά του λαϊκού κινήματος, μπορούμε να αλλάξουμε τα φώτα στους λαούς της Ευρώπης, μπορούμε να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο για σας, πλουτοκράτες, και εφιαλτικό για τους εργαζόμενους…». Έτσι δεν είναι;
— — — — — — — — — — — — — — — — — — — —
Άσχετο με τα παραπάνω αλλά σχετικό με την προηγούμενη ιστογραφή μου Καληνύχτα, κύριοι δικαστές!: Αξίζει ν' ακούσετε το τραγούδι «Ο Αλέξης», στο οποίο αναφέρθηκα μεν, αλλά πιεζόμενος χρονικά (και όχι μόνο…), δεν μπόρεσα να το βρω και να το ενσωματώσω σ' αυτήν.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Αν έχετε ενεργοποιήσει τη μουσική υπόκρουση του ιστολογίου, πρέπει να την απενεργοποιήσετε για ν' ακούσετε το τραγούδι.
