Το περιβάλλον κατέχει εξέχουσα θέση στην ιεραρχία των ζητημάτων που με απασχολούν, χωρίς ωστόσο να απολυτοποιώ τη σημασία του, τη συμβολή του, στη διαμόρφωση της τάξης των πραγμάτων. Σέβομαι, εκτιμώ και συμμερίζομαι, υπό αυτή την οπτική, την ευαισθησία του σημερινού ενεργού πολίτη σε θέματα οικολογίας. Περαιτέρω, πιστεύω ακράδαντα από θέση αρχής στην ανάγκη συλλογικής οργάνωσης και δράσης για την προώθηση ή διεκδίκηση λύσης σε προβλήματα που απασχολούν είτε την ανθρωπότητα είτε κάποια μικρότερη ομάδα ανθρώπων, από το πανανθρώπινο πρόβλημα της εξάλειψης των πολεμικών συγκρούσεων ή το πρόβλημα των ατομικών ελευθεριών μέχρι το πρόβλημα μιας κατηγορίας επαγγελματιών. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος ως συνέπεια των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων αποτελεί σήμερα οικουμενικό πρόβλημα ζωτικής σημασίας για το ίδιο το μέλλον του πλανήτη μας, και το οικολογικό κίνημα ασφαλώς διαδραματίζει καίριο ρόλο στην προστασία του περιβάλλοντος και στη διεκδίκηση καλύτερης ποιότητας ζωής. Το οικολογικό κίνημα, βεβαίως, με τις οικολογικές οργανώσεις που το υπηρετούν· διότι υπάρχουν κι εκείνες οι κατ' επίφαση οικολογικές οργανώσεις, κερδοσκοπικές στην πραγματικότητα, οι οποίες υπό τον ελκυστικό πλην απατηλό του συρμού μανδύα της οικολογίας περί άλλα μεριμνούν και τυρβάζουν [τυρβάζονται κατά Μπαμπινιώτη]. Αυτές οι κατά κανόνα μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), πλην χρηματοδοτούμενες από τις κυβερνήσεις, είναι το ίδιο κάλπικες με τους κυβερνώντες μας, που κι αυτοί κόπτονται τάχατες για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα [σιγά, σχολαστικοί μου, μην απαρνηθώ τα εκφραστικότατα πράσινα αλογάκια για χάρη του άνοστου πράσσειν άλογα!], αλλά στην πραγματικότητα έχουν αδράξει την ευκαιρία, ποντάροντας στην οικολογική ευαισθησία μας, για να μας δημιουργήσουν σε πρώτη φάση αισθήματα ενοχής, ότι τάχα εμείς φταίμε για τη συντελούμενη οικολογική καταστροφή, ώστε στη συνέχεια να δεχθούμε αγόγγυστα να πληρώσουμε προκειμένου να έχουμε την περιπόθητη αειφόρο ανάπτυξη (και αειφόρα κέρδη οι αεί κερδίζοντες). Μ' αυτά και μ' αυτά, θα φτάσουμε στο σημείο ν' ακούμε για οικολογία και να φτύνουμε τον κόρφο μας (ήδη στη Νέα Ζηλανδία, διάβαζα τις προάλλες, οι πολίτες είναι πολύ δύσπιστοι σε κάθε σχετική αναφορά) και, αντί να δυναμώνουμε το οικολογικό κίνημα, θ' ακούμε για οικολογικές οργανώσεις και θα παίρνουμε δρόμο. Ή μήπως αυτό έχει κιόλας αρχίσει να γίνεται; Χμ! Μάλλον… Μάλιστα, κάποιοι τόσο πολύ τρομάξανε από τις διαμαρτυρίες περιβαλλοντικών οργανώσεων ενάντια στη χρησιμοποίηση γουρουνιών ως πειραματοζώων, ώστε… όπου φύγει φύγει. Τόσο άτακτα δε, που πήραν τα όρη και τα βουνά, και τελικά καταπλακώθηκαν από χιονοστιβάδες! Απίστευτο!
Για του λόγου το ασφαλές, δείτε τη σχετική είδηση στο econews.gr, όπως την έγραψε η Λίντα Σπυρέλη (η επισήμανση με χοντρά γράμματα δική μου):
Ακυρώθηκε πείραμα στην Αυστρία, στο οποίο θα θάβονταν ζωντανά 29 γουρούνια, κάτω από μάζες χιονιού, για να μελετήσουν οι επιστήμονες τις πιθανότητες επιβίωσης των ανθρώπων που καταπλακώθηκαν από χιονοστιβάδες, μετά από διαμαρτυρίες περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως ανακοίνωσε η αστυνομία.
