Παρασκευή, Ιουνίου 26, 2009

Άμα το ψέμα αρχίζει απ' τ' όνομα…


Ο (κατ'  ευφημισμόν) Πάγκαλος, ο Θεόδωρος (κατ' ευφημισμόν, επίσης, διότι, αν είναι ο Θεός να δίνει τέτοια… δώρα, τότε… άσ' τα να πάνε στον διάβολο, καλύτερα θα 'ναι το δίχως άλλο!), δήλωσε χτες, 24 Ιουνίου 2009, στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη Γραμμή»: «(Ζητάμε) έλεγχο από αντικειμενικό σώμα και ορκωτούς λογιστές των οικονομικών των κομμάτων. Αυτό δεν το δέχεται το ΚΚΕ, είναι γνωστό εξάλλου, το έχει πει επανειλημμένα. Και χρησιμοποιώντας την άρνηση του ΚΚΕ ως πρόσχημα, η ΝΔ δεν το προχώρησε τα πέντε αυτά χρόνια»!

Το ΚΚΕ απάντησε λίγες ώρες αργότερα. Η Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε για το ζήτημα της μετανάστευσης, έδωσε στους δημοσιογράφους την Έκθεση Ελέγχου Ελεγκτών Λογιστών επί του ισολογισμού χρήσεως 2007 του ΚΚΕ, που έγινε στις 5 Φεβρουαρίου 2009!

Έκθεση Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών

Υ.Γ.: Όχι, ο τίτλος δεν περιορίζεται στο παχύδερμο. Αφορά ολόκληρο το σόι του, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα… Αυτό ευθύνεται!

Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009

Αιδώς, Αχρείοι!


Σπάνια βλέπω τηλεόραση. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες επεδίωξα και κατάφερα να παρακολουθήσω ανελλιπώς τη σειρά επεισοδίων της σπουδαίας παραγωγής της ΕΤ1 «Κώστας Καρυωτάκης» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τάσου Ψαρρά. Άξιζε τον κόπο, και με το παραπάνω…

Στο τελευταίο επεισόδιο ο ποιητής ειρωνευόταν ένα έγγραφο του Υπουργείου προς αυτόν –ένα από αυτά με τα οποία το Υπουργείο τον είχε καταδιώξει ή τιμωρήσει για τη δράση του και τις ιδέες του– το οποίο στηριζόταν σε έγγραφο… μεταγενέστερο! Έτσι έμαθα κάτι· ότι στο Υπουργείο Αηδίας (στο Υπουργείο μας, αγαπημένε μου ποιητή) τέτοιου είδους χαλκεία έχουν μακρά παράδοση. Το 2003, στις 21 Οκτωβρίου, έγγραφό του προπαρασκευαστικό της δίωξής μου, στηριζόταν επίσης σε έγγραφο… μεταγενέστερο!

Και τι απάντησε το Υπουργείο όταν καταγγέλθηκε το απαράδεκτο αυτό γεγονός; Ότι… αυτό ουδόλως επηρέασε την εξέλιξη της υπόθεσης! Αμέ; Τι νομίζατε, δηλαδή; Ότι μπορεί να κωλώσει κάποιος που έχει κάνει τον κώλο του μούρη;

Υ.Γ.: Επιφυλάσσομαι να δημοσιεύσω αυτά τα έγγραφα μόλις τα εντοπίσω ανάμεσα στα πλούτη που αποκόμισα από το Υπουργείο Αηδίας –κάμποσες κούτες με έγγραφα, τα οποία έχουν καταλάβει το μισό πατάρι (κάνει και ζέστη τώρα, πού να μπεις να ψάξεις…).

Δευτέρα, Ιουνίου 15, 2009

Έτσι συρρικνώνεται η ελευθερία μας


Στις 11 Ιουνίου 2009 ο panadeli δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Η γλώσσα μας συρρικνώνεται» στο ιστολόγιο lexilogia. Το άρθρο σχολίαζε το ακόλουθο θέμα έκθεσης που δόθηκε σε μαθητές της 3ης γυμνασίου:

Η γλώσσα μας, παρά την τεράστια σημασία της για τον πολιτισμό μας, στις μέρες μας συρρικνώνεται. Πού οφείλεται το φαινόμενο και πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά θα περιληφθούν σε άρθρο που δημοσιεύεις στη σχολική εφημερίδα.

Ειδικότερα το άρθρο σχολίαζε τόσο το θέμα καθαυτό όσο και τον τρόπο με τον οποίο ο καθηγητής είχε προετοιμάσει τα παιδιά για τη συγκεκριμένη έκθεση, διότι όντως υπήρξε τέτοια προετοιμασία, με διανομή φωτοτυπημένου βοηθήματος ("ρετσέτες" τους λέγαμε αυτούς τους τυφλοσούρτες του στυλ: «Πέντε εύκολες συνταγές για κοκτέιλ»), στο οποίο συνοπτικά παρουσιάζονταν οι (υποτιθέμενοι, λέω εγώ) λόγοι που οδηγούν στη (υποτιθέμενη, ξαναλέω, εμφατικά τώρα) συρρίκνωση της ελληνικής γλώσσας (ανάπτυξη τεχνολογίας, λειτουργία των ΜΜΕ, λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος, λειτουργία της οικογένειας), ως και οι «λύσεις» (sic) για την αντιμετώπιση του προβλήματος (εκπαίδευση, προβολή του βιβλίου, ΜΜΕ).

Το άρθρο του panadeli το αναδημοσίευσε στις 12 Ιουνίου 2009 ο Νίκος Σαραντάκος σε ανάρτησή του με τίτλο «Γι’ αυτό λοιπόν συρρικνώνεται η γλώσσα;», στο ιστολόγιό του Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία. Κι επειδή το ιστολόγιο του Σαραντάκου είναι πολυσύχναστο στέκι στο Διαδίκτυο, ακολούθησε πλήθος σχολίων (58 μέχρι την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές), μεταξύ των οποίων ένα δικό μου, το υπ’ αριθμό 8.

Τόσο στο ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου όσο και στη lexilogia (Λεξιλογία, Φόρουμ Μεταφραστών) τα σχόλια που γράφτηκαν -μέχρι στιγμής- με αφορμή το ζήτημα που έθεσε ο panadeli (εκπαιδευτικός, μας πληροφορεί ο Ν. Σαραντάκος), κινούνται χονδρικά σε δύο κατευθύνσεις.

Τετάρτη, Ιουνίου 10, 2009

Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!


Απαραίτητη εισαγωγική επεξήγηση: Ο τίτλος είναι παρμένος, όπως θα έχεις ήδη αναγνωρίσει, αναγνώστη, από το ποίημα του Κ. Καβάφη «Στα 200 π.Χ.»· είναι ο τελευταίος στίχος του. Επειδή πολλές φορές αποδίδεται στον στίχο αυτό –κατ’ επέκταση και σ’ ολόκληρο το ποίημα– διαφορετικό νόημα από αυτό με το οποίο εγώ τον κατανοώ και τον παραθέτω, σημειώστε ότι δέχομαι την ανάλυση του Δημήτρη Λιαντίνη, ότι ο Καβάφης δεν ειρωνεύεται τους Σπαρτιάτες, όπως άλλοι τον ερμηνεύουν, αλλά τους Μακεδόνες και όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που συνέτρεξαν τον Αλέξανδρο στο καταστροφικό του έργο «ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας», όπως γράφει η Ουρανία Ν. Τουτουντζή στο άρθρο της «Σπαρτιάτης» στο περιοδικό ΔΙΙΠΕΤΕΣ (βλ. αναδημοσίευση στην ιστοσελίδα http://www.ysee.gr/index.php?type=article&f=spartan του Ύπατου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών –ΥΣΕΕ).

Έτσι λοιπόν: Για τους Λακεδαιμονίους θα καθόμαστε να μιλάμε τώρα; Σωπάτε, καλέ! Μπα σε καλό σας! Τι 'ναι τούτο πάλι! Πώς σας ήρθε; Δεν ακούσατε τις προάλλες αυτό το πάγκαλο τέρας ευφυΐας τι είπε; Ότι όσοι τούς υποστηρίζουν είναι πνευματικά και πολιτιστικά καθυστερημένοι. Γι' αυτούς λοιπόν θα μιλάμε τώρα; Αφήστε τους, καλέ, στην κοσμάρα τους, να ξεσκονίζουν τ' αγάλματα του Στάλιν! Εσείς ασχοληθείτε με τα καυτά θέματα της επικαιρότητας: τη Eurovision και τον Sakis, την κυρία Μενεγάκη, τον Ψινάκη, την Έρμη τη Θώδη... Αφήστε τους, σας λέω, να βγάζει μαλλιά η γλώσσα τους για να μας πείσουν ότι δεν πρέπει κανένας να απέχει από τις εκλογές. Κολοκύθια! Μπορείτε σεις να πάτε στη Μύκονο να χαλαρώσετε ή -γιατί όχι;- να ξεφαντώσετε; Κάντε το! Κι αν δεν μπορείτε, αντί να χάσετε τη μέρα σας (ή το 3ήμερό σας) για να ψηφίσετε, πηγαίνετε μέχρι το χωριό σας κι αράξτε. Χωρίς, βέβαια, να σας διαφύγει να απολαύσετε τις ηδονές της Μυκόνου από την τουβούλα σας (κι αν είναι και high definition, ε ρε χαϊλίκι και χλίδα, ε;), αραχτοί και λάιτ. Τα της Μυκόνου θα μεταδίδονται ζωντανά για σας (ε, χμ, τα ζωντανά…), με γκρο πλαν και ζουμ και ξανά ζουμ σε ό,τι ζουμερό, για σκεφθείτε το! Μη το χάσετε, λοιπόν· αυτό μονάχα κάτι κολλημένοι κουκουέδες μπορούν να το πάθουν, και μάλιστα για εντελώς ηλίθιους λόγους, όπως π.χ. για ν' ακούσουν τις τελευταίες δηλώσεις της σ. Αλέκας ή του σ. Γκρουγκρούντωφ* για την τελευταία σύνοδο του ΕΚΟΦΙΝ -το άκρον άωτον της διαστροφής, σας λέω… Αφήστε τους, δεν φτουράνε. Τη στιγμή που εσείς ξεκαρδίζεστε στα γέλια απολαμβάνοντας τη σπιρτάδα, τη ζωντάνια και το ταλέντο του χαρισματικού Λαζόπουλου, στην τακτική σατιρική παράστασή του (άριστα μελετημένη, λένε οι "Λακεδαιμόνιοι", ώστε όχι μόνο να είναι ανώδυνη για το σύστημα, αλλά επιπρόσθετα να κατευθύνει σε στάση, ενέργειες και διαμόρφωση αντιλήψεων που το εξυπηρετούν κιόλας -τς, τς, τς! Κακίες…), την ίδια στιγμή μπορείτε να βρείτε τους "Λακεδαιμόνιους" να έχουν χώσει τη μούρη τους μέσα σε καμιά κομματική μπροσούρα, όχι απαραίτητα πρόσφατης έκδοσης, για να μη σας πω ότι έχω αντιληφθεί πως τα παλαιάς κοπής κομματικά ντοκουμέντα χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στους κύκλους των "Λακεδαιμονίων". Καλά, το ράφι με τα Άπαντα του Στάλιν επέχει θέση εικονοστασίου θεούσου για έναν τέτοιο "Λακεδαιμόνιο". Βέβαια, μ' αυτά και μ' αυτά, υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι εσείς είστε αδιάφοροι για τα πολιτικά πράγματα κι ότι δεν είστε ενημερωμένοι σχετικά κι ότι γι' αυτό δεν μπορείτε να διαμορφώσετε ολοκληρωμένη άποψη για σειρά θεμάτων και, κατά συνέπεια, να λάβετε σωστές αποφάσεις και να ενεργήσετε αποτελεσματικά για την προάσπιση των συμφερόντων σας. Θεός φυλάξοι! Τέτοια εντύπωση, ασφαλώς λανθασμένη, σε ποιον μπορεί να δημιουργηθεί, παρεκτός στους βαρεμένους "Λακεδαιμόνιους"; Μπορεί να σχηματίσει τέτοια εντύπωση για σας ένας, ας πούμε, Πρετεντέρης; Ή ένας Τσίμας, ένας Παπαχελάς, ένας Κούλογλου και τόσοι άλλοι αξιοσέβαστοι επιτυχημένοι αστέρες των ΜΜΕ (Μέσων Μαζικής Εξαχρείωσης;); Και είναι ασφαλώς λανθασμένη μια τέτοια εντύπωση. Διότι εσείς κάθε άλλο παρά αδιάφοροι πολίτες είσαστε. Αντίθετα, σας απασχολούν τόσο η πολιτική, με μέτρο βεβαίως (ώστε να μην καταντήσετε σαν τους "Λακεδαιμόνιους"), όσο και τα γενικότερου ενδιαφέροντος κοινωνικά θέματα (αποφεύγοντας έτσι να γίνετε μονοχνωτίλες σαν τους "Λακεδαιμόνιους"). Γι' αυτό καθημερινά παρακολουθείτε επί ώρες τις TVσεις (ειδήσεις στην τουβούλα), τα πάνελ πλουραλιστικής ενημέρωσης, αλλά και τα πρωινάδικα, τα μεσημεράδικα και κάθε ενημερωτική εκπομπή. Έτσι, μαθαίνετε πλήθος σημαντικά πράγματα, τα οποία οι κακόμοιροι οι "Λακεδαιμόνιοι" από πού να τα πληροφορηθούν, κλεισμένοι μέσ' στα απροσπέλαστα από την αλήθεια (λέμε τώρα…) κομματικά τους τείχη και τροφοδοτούμενοι με "αποστειρωμένη" πληροφόρηση; Και ιδού το αποτέλεσμα, ατράνταχτη απόδειξη της υπεροχής σας: Εσείς γνωρίζετε με κάθε λεπτομέρεια τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα των πρασίνων και των βενέτων για τα Βατοπέδια και τις ΜΙΖΕΝΣ, αλλά και για τον ΓΕΡΜΑΝΟ (τ' ακούτε, κουκουέδες;) και για τα Lexus των βο(υ)λευτών, ιδίως για το Lexus της Παπαρήγα. Αμέ;

Παρασκευή, Ιουνίου 05, 2009

ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ SOS


Επανέκαμψα! Πλην, δεν τολμώ να προσθέσω «δριμύτερος»· προτιμώ να τ' αφήσω αυτό να φανεί -ό,τι φανεί τελικά- παρά να εκτεθώ, να αποδειχθώ αναξιόπιστος.

Επανέκαμψα λοιπόν, αφού… ανέκαμψα (όπως περίπου ανακάμπτει κατά καιρούς η οικονομία και ξανά προς την κρίση τραβά) και μάλιστα σας προτρέπω να έλθετε στο ιστολόγιό μου να πάρετε… SOS. Κάποια SOS, ασφαλώς λίγα, όσα η αντίληψή μου, αφενός, και η επιμέλειά μου, αφετέρου, μου επιτρέπουν να επισημαίνω από το βήμα τούτο, πορευόμενος λεύτερα και δίκαια, όπως διακηρύσσω στην προμετωπίδα του ιστολογίου μου. Λίγα μονάχα σήματα κινδύνου, σε σχέση με όσα πρέπει κανείς να αντιληφθεί προκειμένου να διατηρηθεί ακέραιος κι αλώβητος μες στο ναρκοπέδιο αυτό όπου κινούμαστε καθημερινά. Λίγα μονάχα, λοιπόν, μωρίες και ψεύδη που συνειδητά ή, έστω, χωρίς το ελαφρυντικό του ακαταλόγιστου λέγονται, προκειμένου να μας αποκοιμίσουν, στηλιτεύοντας.

Για τη δίχρονη απουσία μου θα μπορούσα, σιβυλλικά κάπως, να πω: Κρείττον σιγάν ή Παγκάλω ομιλείν (όπου το Πάγκαλος μη μου το περιορίσεις, αναγνώστη, σ' ένα μονάχα πρόσωπο· ο Πάγκαλος είναι ιδέα -και ιδεολογία). Νομίζω πως η επιστολή που ακολουθεί μπορεί να γίνει η γέφυρα που θα συνδέσει το τελευταίο δημοσίευμά μου της 1ης Ιούνη 2007 με το τωρινό, 2 χρόνια μετά. Είναι ένα ημέλι που έστειλα στον "άγνωστο" φίλο
http://nikorodo.blogspot.com/ στις 3 Ιούνη 2009, υπό τον μανδύα σχολίου μου στη δημοσίευσή του «ΜΑΚΑΒΡΙΟ ΑΣΤΕΙΟ». Στην ουσία όμως απαντούσα σε δικό του σχόλιο στην τελευταία μου δημοσίευση, σταλμένο προ διετίας(!), στις 4 Ιούνη, με την παράκληση να μη το δημοσιεύσω.